"Makakalabas ako dahil magluluto ako para sa noche buena.." sagot ni Tikboy. "Sige, Tikboy. Pwede mo bang silipin ang selda ni Dylan kung naruon ang dalawa.." si Kaloy. Masama talaga ang pakiramdam ni Kaloy. Agad na lumabas si Tikboy sa selda upang tumulong sa paghahanda ng noche buena. "Chief, sandali lang po. Pwede po ba magbanyo?" paalam ni Tikboy sa pulis na namamahala sa kusina. "Nako Tikboy. Dalian mo.." sagot ng pulis. Mabilis na nakapunta si Tikboy sa selda ng mga VIP nang biglang harangin siya ng pulis. "Saan ka pupunta?" tanong ng pulis. "Ah eh. Pinapatawag po si Dylan ni.. Ni Fr. Jeff.." pagsisinungaling ni Tikboy. "Sabihin mo kay Fr. Jeff na masama pakiramdam ni Dylan. Nagpapahinga.." sagot ng pulis. "Ha? May sakit si Dylan?" si Tikboy. "Oo. May sakit.." sagot ng pulis. "Pwede po bang masilip?" si Tikboy. "Tarantado ka ba? Hindi pwede!" sagot ng pulis. Bigong makasilip si Tikboy sa selda ni Dylan. "Pare, hinahanap ni Fr. Jeff si Dylan.." text ng pulis kay Marquez.
------
Inangat ni Dencio pabuka ang dalawang binti ni Dylan at inilagay ang bawat binti nito sa kanyang mga balikat. Mas nakapwesto ng maayos ang lider ng sindikato sa ibabaw ng katawan ng preso. "Uhhhmmm! Napakakinis mo talaga, bata!" puri ni Dencio habang dinidilaan ang binti ni Dylan. Hindi pa nakuntento si Dencio at kinagat pa ulit niya ito. "Arggghh!" sigaw ni Dylan sa sakit na nadama mula sa muling pagkagat ng lider. Kasabay ng kanyang pagsigaw ay ang muli niyang naramdaman ang pagpasok ng alaga ni Dencio sa kanyang butas. Dahil nakabukaka na si Dylan ay mas madaling naipasok ni Dencio ang kanyang naninigas na batuta sa lagusan ng binata. Mas madulas. Mas mainit. Mas masarap. Napapikit pa si Dencio sa kakaibang sarap na nadarama habang naglalabas masok sa lagusan ni Dylan. "Ohhhh putang inaaaahhh moooohhhh!!" ungol ni Dencio. Sinimulang lamasin ni Dencio ang dalawang dibdib ni Dylan. Dahil medyo may pagkamalambot ito ay mas lalong ginanahan ang lider ng sindikato na romansahin ang katawan ni Dylan. Habang kumakadyot sa ibabaw si Dencio ay sinimulan niyang susuhin ang magkabilang dibdib ni Dylan. "Aggghhhh!" ungol ni Dylan. May kung anong kiliti ang hatid ng ginagawa ni Ka Dencio sa kanyang katawan. Pinatulis kasi ng sindikato ang kanyang dila at nilaro ang kanyang mga utong sabay sisipsipin ito. "Oooohhh!" impit na ungol ni Dylan. Mas lalong binilisan ni Dencio ang ginagawang paglabas-masok. Mas natutuwa siya sa naririnig na ungol mula sa binata. "Masarap ba ha?" tanong ni Dencio kay Dylan. Hindi sumagot si Dylan pero napakagat ito sa kanyang labi.
Sinalubong ni Tikboy sina Kaloy at Boyong pagkapasok ng dalawang preso sa activity area. Oras na kasi para sa misa bago pumatak ang alas-dose. Dalawang oras na lang at magpa-Pasko na. "Nakita mo ba si Dylan?" agad na tanong ni Kaloy sa kaselda. Hindi maganda ang kutob niya. Ramdam niya na may nangyayari kay Dylan na hindi maganda. "Sabi ng pulis na nagbabantay dun, may sakit daw si Dylan.." kwento ni Tikboy. "Ha? Anong sakit? Bakit nasa selda? Bakit hindi dinala sa clinic?" sunud-sunod na tanong ni Kaloy. "Hindi ko nga nasilip yung selda e. Pinagbawalan ako.." dagdag pa na sabi ni Tikboy. "Tikboy, si Erwin, nakita mo rin ba?" si Boyong naman ang nagtanong. "Hindi e.." umiiling na sabi ng preso. "Kailangan natin humingi ng tulong para masilip si Dylan sa selda niya.." si Kaloy at nag-iisip ng paraan upang makapunta sa selda ng dating kasintahan. "Pwede bang ako na muna mag-hatid ng pagkain ni Dylan sa selda niya?" tanong ni Kaloy kay Tikboy. "Sige, iaabot ko na lang sa iyo. Pero yun ay kung payagan ka ng pulis na nakabantay dun.." sagot ni Tikboy. Iniwan ni Tikboy ang dalawa upang tulungan ang pari mag-ayos ng altar. "Kaloy, nag-aalala ako kay Erwin. Wala siya sa selda kanina pa. Imposible naman na magkasama sina Dylan at Erwin sa selda nito kung may sakit si Dylan.." si Boyong na nagaalala na rin sa kanyang nobyo. "Mag-iisip ako ng paraan para makasilip sa selda ni Dylan.." sagot lamang ni Kaloy sa kaibigan.
"Ooooohhh! Putaaaaahh!!" ungol ng binatilyo na naglalabas masok sa butas ni Erwin. Kahit na payat ang pangangatawan ng binatang nakapatong kay Erwin ay may kahabaan ang pag-aari nito. Ramdam ni Erwin ang pagtama ng ulo nito sa kanyang prostate. Dahil dito ay unti-unting nabubuhay ang kanyang alaga. Tatlong binata ang sabay-sabay na nagpapakasasa ngayon sa katawan ni Erwin. "Sige tol. Buntisin mo yang baklang yan.." sabi pa ng isang binata na patuloy pa rin sa paghimas ng kanyang alaga. Habang ang isang binata naman ay pumwesto sa mukha ni Erwin. Dumampi ang naninigas na alaga nito sa kanyang pisngi. Mataba ang katawan. Namimintog ang ulo. Maitim ang balat. Makapal ang kulot na buhok na nakapaligid rito. Amoy ni Erwin ang mapanghing samyo na nanggagaling sa pag-aari ng binatang sumampa sa kanyang dibdib. "Buka mo!" utos nito kay Erwin na halata na wala na sa sarili. Walang reaksyon si Erwin sa utos ng binata kung kaya inundayan ito ng sapak ng binatang sindikato. Pumutok ang labi ni Erwin kung kaya umagos ang dugo mula rito. Kasabay ng pagdaloy ng dugo ay tuloy-tuloy lang rin ang pagpatak ng kanyang mga luha. "Tama na po.." pakiusap ni Erwin na hindi na maramdaman ang kanyang buong katawan. Hindi niya maramdaman ang kanyang mga paa dahil sa higpit ng pagkakatali ng mga ito, ang kanyang pwetan dahil sa limang batuta na ang nakapasok dito mula kanina. Manhid na manhid na ang buong katawan ni Erwin. "Yong, tulong.." huling sabi ni Erwin bago ito mawalan ng malay.
Nag-iba ng posisyon sina Dencio at Dylan. Pinadapa ng lider ng sindikato si Dylan sa kama. Kung kaya lantad sa kanya ang makinis nitong pwetan. Agad na binuka ni Dencio ang dalawang pisngi at binuburan ng pulbos ng droga ang butas nito. Natatawa pang sininghot ni Dencio ang droga. May kakaibang kiliti ang hatid sa katawan ni Dylan ang ginawa ni Dencio. Kahit na anong pigil nito na huwag tigasan ay unti-unting nabubuhay ang kanyang alaga. "Agggghhh!" ungol ni Dylan nang maramdaman niya ang pagdila ni Dencio sa kanyang butas ng puwit. Ramdam ni Dylan ang balbas at bigote nito na tumatama sa balat ng kanyang likuran. May kuryente itong hatid sa buo niyang katawan. "Uhmmmm!" ungol ni Dylan na napakagat na lamang sa unan na nasa kanyang harapan. Minsan pa ay napapaangat ni Dylan ang kanyang pwetan upang mahabol ang dila ni Dencio sa tuwing aangat ang mukha nito. "Gusto mo yun ha?" panunukso ni Dencio sa binata. Kasabay nito ay muling sinibasib ni Dencio ang butas ni Dylan. Pilit na pinapasok ang pinatulis na dila sa lagusan ng preso. "Aggggh!!! Shit!" mura ni Dylan nang may kiliti siyang naramadaman. Mas pinabilis pa ni Dencio ang paggalaw ng kanyang dila upang laruin ang butas ni Dylan. Sinipsip-sipsip. Tinusok-tusok. Kinagat-kagat,. Dinila-dilaan. "Aaaaahhhh.." ungol ni Dylan. Mula sa sakit ay mayroong kiliti na siyang nadarama. Napangiti si Dencio nang marinig ang ungol ng binata. Tanda na ito ay nasasarapan na. Gamit ang kanyang mga daliri ay marahang ipinasok ni Dencio ang butas ni Dylan. Dalawa muna na umabot sa tatlo. "Ahhhhhhhh! Tama naaaahhhh!" ungol ni Dylan. Hindi malaman ni Dylan kung ungol ba yun ng sakit o sarap.
"Handa ka na ba ulit?" tanong ni Dencio sa binata. Hindi na nagsalita si Dylan at tanging inangat na lamang ang kanyang pwetan. Agad na pumwesto si Dencio sa ibabaw ni Dylan at itinutok ang kanyang naninigas na ari. "Agggghhh!" paunang ungol ni Dencio nang maramdaman niya ang muling pagpasok ng kanyang alaga sa madulas na lagusan ng preso. "Agggggghh! Aggggh! Putanginaaaagggh!" malutong na mura ng lider ng grupo habang naglalabas masok sa butas ng binata. Wala nang nagawa si Dylan kundi tanggapin ang bawat ulos ng malibog na matanda. Buo na ang kanyang plano na papagurin niya ito at marahang tatakas pagnakatulog na ang lalaking kumakangkang sa kanya. "Ang sarap mo! Asawahin na kitaaaahhhh" patuloy na ungol ni Dencio habang patuloy ang paglalabas masok nito. Pinasikip pa ni Dylan ang kanyang lagusan upang mas masarapan ang matandang umaabuso sa kanya. "Ooooohhh ang sarap nyan!" si Dencio nang maramdaman na lalong sumikip ang lagusan ni Dylan. Para tuloy na pinipisil ang kanyang kahabaan sa loob ng binata. "Ano yang ginagawa moooohhh!" ungol pa nito. Mas lalong nanggigil si Dencio at mas sinagad pa ang bawat pagkadyot sa butas ni Dylan. "Ayan na! Ayan na! Ayan naaaa akoooooohhhh!" ungol ni Dencio na pumutok sa kaibuturan ni Dylan. Ramdam ni Dylan ang bawat pagdura ng alaga ni Dencio. Marahang hinugot ni Dencio ang kanyang nanlalambot na ari sa loob ng butas ni Dylan. Sumunod na bumulwak ang katas ng lider. "Putangina! Solb!" sabi pa ni Dencio nang humiga sa tabi ng binata.
Ilang minuto ang hinintay ni Dylan at nakarinig na siya ng hilik mula sa lider ng grupo. Lakas-loob niyang kinuha ang kutsilyo na ginamit kanina upang pakawalan ang kanyang mga paa. Marahan siyang tumayo at naramdaman niya ang pag-agos ng natitirang katas mula sa kanyang butas. Hindi na niya alintana iyon. Agad siyang nagsuot ng shorts at tshirt. Alam niyang mahimbing ang tulog ni Dencio dahil sa pagod at pagkalango sa pinagbabawal na gamot. Marahan niyang hinarangan ang pinto ng kubo. Balak niyang sunugin ang kubo upang magkagulo ang mga kasamahan nito at maitakas niya ang kaibigan na si Erwin na nasa kabilang kubo. "Tulungan niyo po ako.." dasal ni Dylan nang handa na siya sa kanyang plano. Sumilip si Dylan sa bintana ng kubo at kung gaano ito kataas kung tatalunin niya. Medyo mataas pero kakayanin. Inipon ni Dylan ang mga damit at iba pang gamit na madaling masunog. Gamit ang gaas na nasa lampara ay pinatulo ito ni Dylan papunta sa kama kung nasaan mahimbing na natutulog si Dencio. Umakyat si Dylan sa bintana at hinila ang tali na nakapaikot sa lampara na nasa mesa. Nahulog ito sa mga damit na inipon ni Dylan. Agad na sumiklab ito at tuloy-tuloy na dumiretso ang apoy sa higaan ng lider. Agad na nagpahulog si Dylan mula sa bintana at bumagsak ito sa halamanan. Mabilis na bumangon si Dylan at nagtago sa likod ng kubo kung saan dinala si Erwin.
"Sunooooog!" sigaw ng isang lalaki na nagpagising sa grupo. Ngunit halos lahat sa kanila ay bagsak na sa kalasingan. "Gising! Pare! Nasusunog ang kubo ni Ka Dencio!" sigaw ng isa pang lalaki. Magaling ang pagkaplano ni Dylan dahil pinalibot niya ang mga damit sa pinto at bintana upang hindi makalabas si Dencio sa nasusunog na kubo. Lumabas ang isang lalaki na nagsusuot pa ng kanyang briefs mula sa kubo kung nasaan si Erwin. "Putangina! Si Ka Dencio!" sigaw ng isa. Agad na pumasok si Dylan sa kubo upang saklolohan ang kaibigan. Wala pa rin itong malay. "Erwin! Gising!" nagmamadaling sabi ni Dylan. May nakita siyang bote ng alak at sinabuyan ang mukha ni Erwin. Medyo nahimasmasan ang binata. "Erwin, gising!" kinakabahang sabi ni Dylan habang inaalog ang katawan ng kaibigan. "Dylan!" agad na salubong ng naiiyak na kaibigan. Malabo ang kanyang paningin at masakit ang kanyang ulo. "Erwin, magmadali ka! Kelangan na natin tumakas.." sabi ni Dylan na agad inalalayan patayo si Erwin. Kinuha niya ang shorts na naiwan ng huling lalaki na umabuso sa katawan ni Erwin. "Suotin mo ito! Bilis!" si Dylan. Kahit masakit ang katawan at nagdurugo ang kanyang pwetan ay agad na sumunod si Erwin. Agad na sumilip si Dylan sa labas ng kubo. Nakita niyang abala pa rin ang lahat sa pagapula ng apoy. "Aggggghhh!!" narinig ni Dylan ang sigaw ni Dencio mula sa loob ng nasusunog na kubo. Ilang sandali pa ay nagsimulang magpaulan ng bala si Dencio. "POOOTANGINA MOOO!" malakas na sigaw ni Dencio habang patuloy na pinapaputok ang kanyang baril. Ilan sa kanyang kagrupo ang natamaan ng bala at agad na namatay. Hindi natigilan sina Dylan at Erwin sa kanilang pagtakas. Mula sa kubo ay gumapang sila papunta sa kagubatan.
"Fr. Jeff, pwede po ba kayong makausap?" salubong ni Kaloy sa pari ng correctional. Kakatapos lang ng misa bago magPasko. "Maligayang Pasko, Kaloy, Boyong.." bati ng pari sa dalawang preso. "Merry Christmas, father.." pabalik na bati ni Boyong. "Tungkol ba ito saan? Kay Gino ba?" tanong ni Father Jeff. "Hindi po. Maari niyo po ba kameng tulungan? Yung kasama po kasi namin masama daw ang pakiramdam. Hindi namin madalaw.." kwento ni Kaloy. "Sino ba yan?" nagtatakang tanong ni Jeff habang naglalakad pabalik sa kanyang opisina. "Si Dylan po.." sagot ni Kaloy. "Pati rin po si Erwin.." dagdag ni Boyong. "O teka, ayusin ko lang itong mga gamit ko at puntahan natin sa kanilang mga selda.." sagot ni Jeff sa dalawa. Magkakasama na tumungo ang pari at ang dalawang preso sa selda ni Dylan. "Merry Christmas, Father.." bati ng pulis na nakadestino sa VIP wing ng koreksyonal. "Merry Christmas din. May pupuntahan lang ako.." nakangiting sabi ni Father Jeff. "Nako, Father. Bawal pong istorbohin ang mga VIP. Utos po ni Chief.." pagsisinungaling ng pulis. Agad na kinuha ni Fr. Jeff ang kanyang telepono upang tawagan si Chief Raymundo. "Hello, chief.." bati ni Jeff sa kausap sa telepono. Napalunok ang pulis na nakabantay sa selda. Pinagpapawisan ng malamig. "Okay na raw.." si Jeff sabay utos na buksan ang gate. Nanginginig na tumalima ang pulis sa gusto ng pari. "Putang ina!" sabi ng pulis sa sarili. Agad na tumakas ang pulis at dumiretso sa taniman kung nasaan sila lumabas kanina. "Hello Marquez! Putangina! Bistado na tayo!" kinakabahang sigaw ng pulis sa kausap. "Huwag kang magpanic pare. Dumiretso ka na sa likuran. Nandito na ako sa sasakyan.." sagot ni Marquez. Agad na sumakay ang kasamahang pulis ni Marquez sa owner jeep nito. "Ano ba ang nangyari?" usisa ni Marquez sa kasamahan. Nagsimula nang bumyahe ang dalawa pabalik sa kuta ni Ka Dencio.
Nang makalayo na sina Dylan at Erwin ay agad silang bumangon upang takbuhin ang pinakamalapit na bahay upang humingi ng saklolo. Masukal ang gubat. Madilim. Tanging liwanag lamang ng buwan ang kanilang ilaw. "Dylan, mas delikado kung maglalakad tayo. Napakadilim. Halos wala akong makita. Magpa-umaga na muna tayo dito.." si Erwin na halata na ang pagsuko. "Win, konting tiis na lang. Hindi pa tayo ligtas rito. Malamang hahanapin tayo ng mga umabuso sa atin.." si Dylan sa kaibigan. Patuloy na naglakad ang dalawa sa gubat hanggang makarinig sila ng daloy ng tubig. "Dy, tanda mo ba na may ilog sa labas ng koreksyonal?" tanong ni Erwin. "Oo!" sagot ni Dylan na agad na naintindihan ang gusto ng kaibigan. "Pwede natin tong sundan upang makabalik sa kulungan.." suhestiyon ni Erwin. "Pero, Dy, kailangan natin ng ilaw. Mas delikado kung maglalakad tayo sa ilog ng walang liwanag.." dagdag ni Erwin. "Sige, maghanap na lang tayo nang mapwepwestuhan.." sagot ni Dylan sa kaibigan. Ilang minuto rin silang naglakad sa kawalan hanggang may makita silang malaking bato na pwede nilang pagtaguan panandalian. Pumwesto ang dalawa kung saan sinigurado nila na hindi sila mapapansin. "Win, sorry ha.." simula ni Dylan sa kaibigan. "Sorry saan?" nagtatakang tanong ni Erwin. "Kasi nadamay ka. Alam ko naman sa akin gumaganti si Marquez.." si Dylan. Muling tumulo ang luha ni Erwin. Nadama niya muli ang nanakit niyang butas. Niyakap ni Dylan ang kaibigan. "I'm sorry, Win.." si Dylan.
Patuloy pa rin ang paninisi ng kasamahang pulis kay Marquez. "Pare naman kasi! Bakit yung dalawa pa ang natipuhan mong ibenta kay Ka Dencio. Sinasabi ko na nga ba na papalpak tayo.." naiinis na sabi ng pulis. Biglang hininto ni Marquez ang sasakyan. "O bakit tayo huminto? Nasiraan ba tayo? Putangina, Marquez. Yari tayo kay Chief Raymundo nyan.." singhal ulit ng kasama ni Marquez. "Napakadaldal mo pare.." si Marquez sabay hugot sa kanyang baril. Isang putok ang pinakawalan nito. Agad na humandusay ang katawan ng pulis na kasama ni Marquez. Pinagpatuloy ni Marquez ang byahe pabalik sa kuta ni Ka Dencio. Walang kamalay-malay si Marquez sa malaking gulo sa kuta ng mga sindikato. "Ikaw, tignan mo yung preso sa kubo.." utos ni Cesar sa kasamahan. Naapula na ng mga natirang sindikato ang apoy sa kubo ng kanilang lider. "Ka Cesar, wala pong tao sa loob!" sigaw ng binata na tumingin sa loob ng kubo. Nanggalaiti sa galit si Cesar. Alam niya na ang mga preso ang may dahilan ng sunog. "Putanginaaaaaa!!" sigaw ni Cesar sabay paulan ng bala sa kalangitan. Sunud-sunod ang pagratrat ni Cesar sa armalite niyang dala. Biglang nagising si Dylan dahil sa putok ng baril sa kalayuan. "Win, gising na. Kailangan na natin umalis..." si Dylan na ginigising ang natutulog na kaibigan. "Mamaya na, Dy. Masama pakiramdam ko.." hiling ni Erwin. Kumikirot ang kanyang butas kasama na ang kanyang buong katawan. Paniguradong nabugbog ito sa dami ng lalaki na pumasok sa kanya. "Win, hindi pwede. Kailangan na natin makahingi ng tulong.." sabi ni Dylan. Hindi na rin tumanggi si Erwin na kahit nanghihina ang kanyang katawan ay sumunod ito sa kaibigan.
"Hello, Chief. May nawawala pong mga preso.." sumbong ni Fr. Jeff sa hepe ng correctional. Kausap ng pari si Chief Raymundo sa telepono. Nakaabang naman si Kaloy at Boyong. Parehong nag-aalala sa kalagayan ng mga minamahal. "Yes, Chief. Si Navarro po.. Opo, Dylan Navarro.." sabi ng pari. Ngunit hindi pa natatapos ang sinabi ng pari ay agad na binaba ng hepe ang telepono. "Father, ano daw po sabi?" usisa ni Kaloy. "Pabalik na daw si Chief Raymundo dito.." sagot ng pari sa dalawa. "Father, kinakabahan po ako. Baka po may nangyari nang masama kina Erwin at Dylan.." si Boyong na hindi na mapakali. Ngayon alam nila na nawawala ang dalawa. "Sige na, Kaloy at Boyong. Bumalik na kayo sa inyong selda. Ako na ang maghihintay kay Chief Raymundo.." sabi ni Fr. Jeff. "Father, hindi po ako mapapakali hangga't hindi ko nalalaman na nasa ayos na lugar si Dylan.." saad ni Kaloy. Bumibilis ang tibok ng kanyang puso sa kaba. "Dy, nasaan ka ba.." tanong ni Kaloy sa kanyang sarili. "Iho, may awa ang Diyos. Magtiwala ka.." bilin ni Fr. Jeff. "Halina at dun tayo maghintay sa aking opisina.." yaya ni Fr. Jeff sa dalawang preso. "Maraming salamat po.." sagot na lamang ni Boyong.
Hindi pa nakakalapit ang kanyang sasakyan sa kuta ni Ka Dencio ay naamoy na ni Marquez ang amoy ng nasunog. Huminto siya upang siyasatin kung ano ang nangyari sa kuta ng mga sindikato. Marahang lumapit si Marquez sabay bunot sa kanyang baril. Tahimik ang kuta ni Ka Dencio. Tanaw ni Marquez ang natupok na kubo ng lider. "Puta, anong nangyari dito.." bulong ng pulis sa kanyang sarili. Nakita rin ni Marquez ang mga nakahandusay na patay na nakapalibot sa nasunog na bahay. Hinanap niya ang katawan ng dalawang preso. Wala. Maaring buhay pa ang mga ito at nakatakas. O isinama ng iba pang miyembro ng sindikato sa pagtakas. Agad siyang bumalik sa kanyang owner jeep. Binuhat niya ang bangkay ng kapwa pulis at hinalo sa mga bangkay na naruon sa kuta. Kinapa ni Marquez ang telepono ng kasama at inapakan ito upang masira ang anumang ebidensya na magtuturo sa kanya bilang salarin. Muling sumakay si Marquez sa kanyang oto at bumyahe pabalik ng selda. Sigurado siyang doon papunta sina Dylan at Erwin kung nakatakas man iyon. Mag-aapat na oras na naglalakad ang dalawang preso sa gitna ng kagubatan. Kahit na pagod, bugbog ang kanilang mga katawan ay pinipilit nilang makarating sa bayan o sa correctional upang humingi ng saklolo. "Dy, hindi ko na yata kaya. Iwan mo na ako rito.." nanghihinang sabi ni Erwin sa kaibigan. Huminto muna sila sa paglalakad. "Win, wag kang sumuko. Makakaligtas tayo.." pagbibigay-lakas ng loob ni Dylan. "Dy, maraming salamat ah. Sa totoo lang, ngayon lang ako nagkaroon ng kaibigan na tulad mo.." naiiyak na sabi ni Erwin. "Huwag ka na magdrama dyan. Bumangon ka na at naghihintay na si Boyong sa iyo.." sabi ni Dylan sa kaibigan. "Dylan naman e. Moment ko to e.." si Erwin na natatawa na.
"Anong nangyari dito? Nasaan ang bantay ni Navarro?" pasinghal na sigaw ni Raymundo sa kanyang kapulisan. Agad na tinipon ng hepe ang lahat ng mga nakaduty sa correctional. Pinapasok niya lahat ng mga preso sa kani-kanilang mga selda. Pinauwi lahat ng mga bisita sa VIP. "Chief, nawawala nga po si Domingo.." sagot ng isa sa mga tinyente. "Putangina! Mayayari tayo kay Mayor nyan!" singhal ni Raymundo. "Mga inutil ba kayo? Kanina pa pala nawawala, kay Father ko pa malalaman.." dagdag pa ng hepe. Tinawagan niya si Marquez sa telepono. Out of coverage area. "Tarantado ka Marquez. Sa oras lang na ikaw ang dahilan ng pagkawala ng mga preso. Ipapapatay kita.." bulong ni Raymundo habang dinadial muli ang numero ng pulis. Nag-ring. "Marquez, nasaan ka?" tanong agad ni Raymundo sa kanyang pulis. "Ah Chief, Merry Christmas po.." kunwaring bati ni Marquez sa hepe. "Nasaan ka?" ulit muli ni Raymundo. "Sir, galing ako sa inuman. Pauwi na ho sa amin. Nakalimutan niyo na po ba na nag-file ako ng leave ngayong Pasko?" sagot ni Marquez. Agad na binaba ni Raymundo ang telepono. Ngumisi naman sa kabilang linya ang lokong pulis na si Marquez. "Yari ka ngayon kay Mayor.." nanggagalaiti sa galit na sabi ni Marquez. Patuloy na nagmaneho si Marquez pabalik sa correctional.
Alas singko na ng umaga. Nagtatalo ang liwanag at dilim sa kalangitan. Patuloy pa rin ang paglalakad ng dalawa. "Dy, hindi ko na talaga kaya.." sabi ni Erwin na napaluhod na sa lupa. "Win, kapit lang. Halika rito sa likod ko.." alok ni Dylan sa kaibigan. Tumanggi si Erwin. "Nakakahiya. Sige na, iwan mo ako dito. Humingi ka ng tulong.." sabi pa ni Erwin. "Hindi! Hindi kita iiwan. Magkasama tayo na babalik.." sabi ni Dylan. "Hindi ko na talaga kaya.." si Erwin sabay kapa sa kanyang likuran. Patuloy pala ang pagdurugo ng kanyang pwet. Pinakita ni Erwin ang dugo na nasa kanyang palad. Nanlaki ang mata ni Dylan. "Tinamaan ka ba ng bala kanina?" agad na tinanong ni Dylan. Umiling si Erwin. "G-g-galing ito dito.." si Erwin sabay kapa muli sa kanyang pwetan. Napaiyak na si Dylan sa sinapit ni Erwin. Halata na sa itsura ni Erwin ang patuloy na pag-agos ng kanyang dugo. Namumutla na ito. Nanlalamig. "Sorry, Win! Nahuli ako ng dating.." sabi ni Dylan sa kaibigan. Niyakap niya ito ng mahigpit. "Please, Win. Lumaban ka..." pakiusap niya sa kaibigan. "Dy, pakisabi kay Boyong na mahal na mahal ko siya.." hiling ni Erwin. "Nooooo! Ikaw magsasabi niyan kay Boyong. Ano ka ba, Win.." tanggi ni Dylan na hindi na alam ang gagawin. Agad niyang binuhat ang nanghihinang si Erwin sa kanyang likuran. Kahit mabagal ay patuloy pa rin sa paglakad si Dylan. Hindi niya hahayaan na lumala ang kalagayan ni Erwin. "Win, kapit lang. Please?" bulong ni Dylan sa kaibigan. "Dy, hindi ko na kaya.." mahinang sabi ni Erwin.
Mas binilisan ni Dylan ang paglalakad sa masukal na daan. Lumiliwanag na ang kalangitan. Rinig ni Dylan ang paghinga ng kaibigan. Hirap na ito. Ramdam ni Dylan ang lamig ng mga braso ni Erwin na nakayakap sa kanyang katawan. Wala pa rin matanaw si Dylan na kabahayan. Puro matataas na puno at mataas na talahib ang kanyang nadadaanan. "Dy.." sabi ni Erwin. Hindi pinakinggan ni Dylan si Erwin at patuloy pa rin siya sa paglakad. "Win, kapit ka lang.." pakiusap ni Dylan. "Di ko na kaya. Tama na.." si Erwin na kusa nang bumitaw sa pagkakasalabay kay Dylan. Bumagsak ang katawan ni Erwin sa lupa. Namumutla na ang buong mukha nito. Malamig ang mga palad. "Dylan.." si Erwin na medyo hirap na sa pagsasalita dahil hinahabol niya ang kanyang hininga. Lumuhod si Dylan sa tabi ng katawan ng kaibigan. Hawak-hawak ang mga kamay nito. Pilit na pinapasa ang init ng kanyang mga palad sa malamig na kamay ng kaibigan. "Dy, maraming.. maraming salamat dahil hindi mo ako iniwan. Alagaan mo si Boyong para sa akin.." si Erwin na unti-unti nang pinikit ang kanyang mga mata. "Win, wag ka matutulo, please? Win, please? Wag!" pakiusap ni Dylan. "Dy.." ang huling sinabi ni Erwin at tuluyan ng tumigil ang paghinga nito. "Erwiiiiiiiiiin!" sigaw ni Dylan na may hinagpis. Bumuhos na ang lahat ng nadarama ni Dylan na kanina niya pa tinitimpi. Galit. Lungkot. Pagod. Kawalan ng pag-asa. Niyakap ni Dylan ang malamig na katawan ng kaibigan. Humihikbi pa rin si Dylan ngunit hindi siya nagpatigil na ituloy ang paglalakad. Hindi niya alam kung sinusundan pa ba siya ng grupo ni Dencio. Muling bumangon si Dylan mula sa pagluluksa sa kanyang kaibigan. Kahit na malamig na ang katawan ni Erwin ay sinalabay pa rin niya ito sa kanyang likuran. Dalawang oras pa nang makita na ni Dylan ang mataas na pader ng koreksyonal. Uhaw. Gutom. Pagod. Bugbog. Pati kagat ng mga insekto habang naglalakad ay ngayon lang niya naramdaman. Bumilis ang paghinga ni Dylan dahil sa wakas ay nakita niya muli ang pag-asa. "Win, andito na tayo.." bulong ni Dylan sa namayapang kaibigan. Namuo na ang mga luha sa kanyang mata. "Win, nandito na tayo. Gising na.." sabi ni Dylan sa kaibigan.
"Nasa labas na daw si Navarro at si Erwin.." sabi ni Raymundo nang may nagradyo sa kanyang pulis. Agad na tumayo si Kaloy at Boyong kasama si Father Jeff upang salubungin ang magkaibigan na sina Dylan at Erwin. Pinayagan na makalabas ang dalawang preso sa pakiusap na rin ng pari sa hepe. Tumakbo ng mabilis si Kaloy upang makita ang dating kasintahan. Napatigil siya dahil sa itsura ni Dylan. Malayo pa ito sa gate ng koreksyunal pero kitang-kita niya ang nakapanlulumong sinapit ng dating nobyo. May black eye sa mata, may bugbog sa labi. Isang maluwag na tshirt at shorts ang suot nito. Puno ng putik at dumi ang mukha at katawan nito. Walang tsinelas. "Dylan!" sigaw ni Kaloy. Nagulat rin si Boyong sa itsura ng nobyong si Erwin. Nakasalabay ito kay Dylan. Mukhang walang malay. Patuloy ang pagtulo ng dugo nito sa bawat dinaraanan ng dalawa. "Erwin!" sigaw ni Boyong. Magkasabay na tumakbo ang dalawang preso upang salubungin ang mga minamahal. Napangiti si Dylan nang makita niya ang tumatakbong si Kaloy. Hindi niya napigilan ang kanyang sarili na hindi umiyak. Alam niyang nag-alala ang binata sa kanyang kalagayan. Mahal pa rin niya si Kaloy. Hindi mababago iyon. Sa oras na ito ay gusto niya lamang mayakap ang dating kasintahan. "Kaloy!" tawag ni Dylan sa dating nobyo.
Hindi pa nakakalapit ang dalawa nang may umalingawngaw na putok ng baril. Isa. Dalawa. Tatlo. Apat. Limang putok ang pinakawalan mula sa likuran nila Dylan. May naramdaman siyang kirot mula sa kanyang tagiliran. Alam ni Dylan na tinamaan siya nito bala. Napaluhod si Dylan sa daan kasabay ang pagbagsak ng katawan ni Erwin. Namasdan ni Dylan ang itsura ni Erwin. Payapa ito. Wala ng hirap. Wala ng sakit. "Win, nakauwi na tayo. Nandyan na si Boyong. Gising na.." huling sabi ni Dylan sa kaibigan bago ito bumagsak ng tuluyan.
Susundan.
