"By the way, I am with my son. Medyo late lang.." si Mrs. Montereal. "Oh and there he is.." dagdag ng alta kasabay ang pagpasok ng motor ng lalaki. High end ang gamit nitong motor na tila pangkarera. Nakaramdam ng kaba si Dylan nang makita ang bulto ng lalaking anak ni Mrs. Montereal. Pamilyar ito. Nakahelmet at jacket na leather kasi ito. Medyo bumilis ang tibok ng kanyang puso. Hindi maari. Hindi pwede. Pilit niyang dinedeny na kilala niya ito. Napalunok si Dylan nang magpark ang anak na lalaki ni Mrs. Montereal sa harapan nila. Matangkad ang lalaki. Halatang maskulado ito dahil sa bulto ng katawan. Nanlaki ang mata ni Dylan nang magsink in sa kanya ang apelyido na Montereal. Agad niyang minukhaan ang mestisang bisita. May hawig ito. "Oh fuck.." si Dylan sa kanyang sarili. Huli na para umiwas. "Please. Please. Huwag sana siya.." dasal ni Dylan sa sarili. Nanlaki ang kanyang mata nang tinanggal na ng bisita ang suot na helmet. Kalbo. Mestiso. Medyo chinito. Si Kaloy nga. "Governor Felicita, meet my only son, Karlo Montereal.." pakilala ng altang babae sa kanyang anak.
-------
"Kumalma ka, Kaloy!" sigaw ni Mang Tonyo sa kapwa preso. Hindi na kasi mapakali si Kaloy sa loob ng kanilang kulungan. Gusto niyang sugurin si Marquez, ang dahilan kung bakit nagkalamat na naman ang relasyon nila ng nobyong si Dylan. "Putanginang Marquez yan! Makikita niya talaga!" pasigaw na mura ni Kaloy. "Humanda talaga sa akin yan! Babasagin ko talaga pagmumukha ng tarantadong yan!" dagdag pa ng galit na galit na binatang preso. "Kaloy.. T-t-tama na.." nanginginig na pigil rin ni Tikboy sa kasamahan. Ngayon lang kasi nakita ni Tikboy na ganito ang kapwa preso. Pulang-pula ang balat nito dahil sa galit. Pawisan rin dahil na rin sa init na nararamdaman. Ang mga ugat nito sa braso at kamao ay namumutok rin dahil sa sobrang pagkakasara ng mga kamao nito. Minsan din ay nanlilisik ang mga mata ni Kaloy. May naiitago rin palang kademonyohan ang kaibigan. "Kaloy! Tumigil ka na! Wala rin naman magagawa yang galit mo ngayon!" sambit ni Boyong na may katigasan sa tono nito. Nakasandal ito sa mga rehas ng kanilang selda. Hinarangan niya talaga ang daan upang mapigilan si Kaloy kung sakali tangkain nito na sugurin ang kriminal na pulis. "Tikboy, kumuha ka na muna ng basang bimpo at tubig na pwedeng inumin nitong si Kaloy.." utos ni Mang Tonyo. "Opo.." sagot ng payatot na preso. Agad-agad naman tumalima si Tikboy sa labas ng kanilang selda upang kumuha ng malamig na tubig. "Umupo ka muna dito, Kaloy.." tawag ni Mang Tonyo sa binata. Kanina pa kasi naglalakad pabalik-balik si Kaloy sa loob ng selda. Hindi sumunod si Kaloy at patuloy pa rin ang ginagawang paglalakad. "Ano ba kasing pumasok sa isip mo at nagawa mo kantu.." si Boyong ngunit natigil ito. Isang malakas na suntok ang ginawad ni Kaloy sa sementong pader. Hindi lang isa, dalawa, tatlong malalakas na suntok. "Kalooooy!" sigaw ni Boyong at agad niya itong nilapitan upang awatin ang ginagawa ng kaibigan.
"Pleasure to meet you, Gov.." nakangiting bati ni Kaloy sa pulitiko sabay inabot ang kanyang palad upang kamayan ito. "Welcome to our province, Mr. Montereal.." sagot ni Gov Pedro Felicita. "Thank you Gov. This place is really special to me and to my family.." sabi ni Kaloy sa matanda. "We're so glad that you choose this province to be the recipient of your sponsorships. Paniguradong maraming taga-San Luis ang makikinabang sa mga donasyon ng korporasyon niyo.." mahabang sagot ng gobernador. "Wala po yun, gov.." sagot ni Kaloy at nagbigay ulit siya ng mahigpit na pagkamay sa matandang pulitiko. Bumaling naman ang binata sa katabing babae ng gobernador. "Here's my wife, Lani Felicita.." pakilala ni Pedro sa asawa. "You look familiar, iho. Are you an actor in Manila?" nakangiting bati ni Lani sa bisita. Ngumiti ng pagkatamis si Kaloy sa magandang ginang at bineso-beso ito sa magkabilang pisngi. "Nako, hindi po.." nahihiyang sagot ni Kaloy. "Oh common, son. You modeled for several fashion designers in the US and Dubai.." pagmamayabang ni Ruby Montereal sa kanyang anak. "I knew it. Maybe, I saw your face in some fashion magazines when I visited New York.." sagot ng magandang ginang. Napakamot na lamang sa batok si Kaloy. Medyo nahihiya siya sa ginawa ng kanyang nanay. "Oh well, here's my son, Councilor Von Felicita. He's one of the youngest and successful councilors here in the Philippines.." si Lani naman ang nagyabang sa kanyang anak. Bumaling si Kaloy sa ka-edad niyang binata. "Nice to meet you, councilor.." pormal na bati ni Kaloy sa kaharap. Nakangiti ito. "Finally! In flesh.." masayang bati ni Von sa bisita. "Same here. Nice to meet you, Mr. Montereal.." pahabol na bati ni Von sabay abot sa kanyang palad upang makipagkamay sa bisita.
"Fuck!" bulong ni Dylan sa kanyang sarili. Hindi siya makapaniwala na nasa kanyang harapan ang dating nobyo. Ang lalaking nagwasak ng kanyang puso dalawang taon na ang nakalipas. Ang taong pinagdadasal niyang huwag ng magkita ang kanilang mga landas. Ang taong matagal na niyang pilit na kinakalimutan. Lumakas ang kabog sa kanyang dibdib. Tila naririnig niyang dumadagundong ito. Bumilis ang tibok ng kanyang puso. Para siyang kumakarera kasama ang pitong kabayo. Dahilan upang bumilis ang daloy ng kanyang dugo sa buo niyang katawan. Ramdam niyang napupuno ng dugo ang kanyang ulo, pati pisngi at ilong. Alam niyang namumula na ang mga ito. Uminit ang kanyang pakiramdam. Nagsimula siyang pagpawisan. Kahit na ang hangin-hangin sa umagang iyon. Namamawis ang kanyang mga palad. "Dylan. Kumalma ka. Inhale. Exhale.." sabi pa ni Dylan sa kanyang sarili. Huminga siya ng malalim gamit ang ilong, huminto saglit, sabay buga na para bang umiihip ng kandila sa kanyang birthday cake. Hindi lang isang beses kundi nagdalawang hinga siya ng malalim. "Kalma, Dylan. Kalma.." tumatakbo sa kanyang isipan. Pinanuod ni Dylan makipagkamay si Kaloy kay Von. Bumagal ang kanyang mundo. Kitang-kita niya ang pag-akyat baba ng mga kamay ng dalawang binata. Ang mabagal na paghiwalay ng mga ito. Slow motion kung slow motion talaga. Ramdam niya na sa kanyang harapan na susunod na pupunta si Kaloy. Napunta naman ang kanyang mga tingin sa brown na leather boots na suot ng dating kasintahan. Hindi na nga siya nagkamali at humakbang patungo sa kanya ang mga ito. Slow motion pa rin. Isang hinga pa ng malalim at nasa kanyang harapan na si Kaloy. Marahan niyang inangat ang kanyang mukha. Muli niyang napagmasdan ang mga hita nito na humahapit sa suot nitong pantalon, paangat sa puting tshirt na tinernuhan ng brown na leather jacket. Napahinga muli ng malalim si Dylan nang dumaan ang kanyang mga mata sa hindi paring kumukupas na tikas at ganda ng hubog ng katawan ng dating nobyo. Ang malapad na dibdib nito, ang balikat, ang sumisilip na tattoo sa bandang leeg nito, ang Adam's apple nito sa leeg. Umakyat ang kanyang mga mata sa baba ng binata. Bagong shave ito ngunit hindi ganoong kalinis. Medyo rugged pa rin. Napalunok si Dylan nang mapunta na sa labi ni Kaloy ang kanyang paningin. Mamula-mula pa rin ito. Medyo nakangiti ito kaya lantad rin sa kanya ang mga pantay na ngipin ng dating nobyo. Muling napalunok si Dylan. Sa kaba? Oo. Sobra. Sa kilig? Hindi niya pa masabi. Pero meron.
"Dy-dylan.." nangungutal na tawag ni Kaloy sa pangalan ng kasintahan nang marahan niyang imulat ang mga mata. Malabo pa ang kanyang paningin. Nanghihina pa rin ang kanyang mga kamay at paa. Pero ramdam niya ang kirot na nagmumula sa mga sugat at bali sa kanyang kanang kamao. Muli siyang pumikit upang pakiramdaman ang paligid. Tahimik. Malamig. Malambot ang kama na kanyang kinahihigaan. Alam niyang wala siya sa kanyang selda ngunit may nakahawak sa kanyang kaliwang palad. Pinipisil-pisil ito. Hinihimas-himas. Magaspang. Hindi ito ang mga kamay ng kanyang nobyo. Kahit hirap ay pilit niyang ginising ang kanyang diwa. "Dylan.." ulit na tawag ni Kaloy sa pangalan ng nobyo. "K-kaloy, gising ka na?" boses ng lalaking nakahawak sa kanyang kamay. "Dy-dylan?" tawag ng bagong gising na preso. Agad na binitawan ng lalaki ang kanyang palad at umalis ito sa kanyang tabi. Mas namulat na ni Kaloy ang kanyang mga mata. Tinignan ang paligid. Nasa klinika siya ng koreksyunal. Ngayon mas gising na siya ay mas naramdaman niya ang sakit sa kanyang kamao na nakabenda ngayon. "Kamusta ang pakiramdam mo, Montereal?" tanong ng bagong dating na lalaki. Alam niyang doktor ito dahil sa suot nitong coat na puti. "A-anong araw na dok?" pilit na tanong ni Kaloy. "Linggo na. Alas-otso na ng gabi.." sagot ng doktor. "L-li-linggo?" ulit na tanong ni Kaloy at pilit niyang tumayo. Ngunit hilong-hilo pa rin siya. "Montereal, huwag mo munang pilitin. Dalawang araw ka nandito sa klinik.." pigil ng doktor. "Nung Biyernes, sinugod ka dito at duguan yan kamao mo. Kelangan namin sementuhin at tahiin yang mga bali at sugat mo sa kamay.." dagdag na kwento ng doktor. "P-p-pero lalaya na dapat ako dok. Si.. Si Dylan, dok?" nagsisimula na naman magwala ni Kaloy. "Dok, kelangan ko nang umalis dito! Lalaya na ako!" sigaw ni Kaloy. "Kailangan kong makita si Dylan, dok! Please dok!" paiyak nang sabi ni Kaloy at tangkang huhugutin ang IV na nakaturok sa kanyang braso. "Nurse, yung pampakalma.." sigaw ng doktor sa kasamahan. Agad naman pumasok ang mga pulis na nagbabantay sa labas ng clinic at agad na napigilan si Kaloy sa pagwawala. "Dok, si.. Si.. Si.. Dylan.." huling sabi ni Kaloy bago ito makatulog ulit na may luha sa mga mata.
"Hello. Karlo Montereal of Montereal Group of Companies.." pakilala ni Kaloy sa kaharap na si Dylan. Ang boses ni Kaloy ang nagpabalik kay Dylan sa realidad. "H-h-hi.." nauutal na sabi ni Dylan at medyo napapaubo pa siya. Napansin ni Dylan na napangiti si Kaloy. Medyo nairita siya. Medyo napahiya. "Ang kapal ng mukha nito.." sabi ni Dylan sa kanyang isip. Napalitan ang hiya at kaba ng galit at inis. "Bwisit na to!" dagdag pa ni Dylan. Huminga siya ng malalim at buong lakas ng loob niyang hinarap si Kaloy. Mata sa mata. May talim. Halatang may inis. "Hi. Dylan, isa sa mga nurse sa hospital na sposponsoran niyo.." seryosong pakilala ni Dylan sa bagong dating. Inabot niya ang kanyang palad upang makipagkamay kay Kaloy. Naningkit lalo ang mata ni Kaloy at imbes na kamayan si Dylan ay nangulumbaba siya. "Hmmm. Dylan.." sabi ni Kaloy na tila may iniisip. Doon nagtaka si Dylan. Hindi ba siya nakikilala nito. Hindi ba naalala nito. Dalawang taon lang naman sila naghiwalay. Muling namuhay ang inis at galit kay Dylan sa dating kasintahan. Babawiin na sana niya ang naghihintay niyang kamay ngunit mas mabilis si Kaloy sa paghuli dito. "Nice name.." dagdag ni Kaloy sabay abot sa kamay ni Dylan. Muling naghawak ang kanilang mga kamay. Mas lalong bumilis ang tibok ng kanyang puso. Mas lalong naginit ang kanyang mga pisngi. May kakaibang kuryente ang dumadaloy sa pagitan ng dalawang binata. Napatingin muli si Dylan sa magkahawak nilang kamay ni Kaloy. Napapaso siya. Napapaso siya sa init na nagmumula sa dating nobyo. "Hindi to, pwede.." sabi ni Dylan sa kanyang isip. Agad na binawi ni Dylan ang kanyang kamay. "S-s-salamat.." agad na sabi ni Dylan sabay talikod sa dalawang bisita. Hindi na niya tinignan ang reaksyon ni Kaloy. "Tara, kain na tayo. We have prepared Filipino breakfast. I hope kumakain pa rin naman kayo ng sinangag.." natatawang paanyaya ni Mrs. Felicita sa mga bisita. "Of course.." natatawang sagot ni Mrs. Montereal. Sumunod na rin ang tatlong lalaki papasok sa mansyon ng mga Felicita.
Kinabukasan na nagising si Kaloy mula sa pampakalma na tinurok sa kanya. Masakit pa rin ang mga sugat at pilay sa kanyang kamao. "Mabuti naman at gising ka na, Montereal.." bati ni Chief Raymundo kay Kaloy. Kasalukuyang nag-aalmusal ang preso. "Chief, kelan ako makakalaya?" diretsong tanong ni Kaloy sa hepe ng koreksyunal. "Sa susunod na buwan ka pa makakalaya.." diretsong sagot ni Raymundo. Muling nagpuyos ang pakiramdam ni Kaloy sa kanyang narinig mula sa hepe. "A-a-ano?!" matigas na tanong ni Kaloy. May galit sa kanyang tono pero pilit niyang pinipigilan magwala. Panigurado kasi na tuturukan na naman siya ng pampakalma. "Tarantado ka kasi! Alam mong lalaya ka na, gumawa ka pa ng kabalbalan.." pangaral ng hepe sa preso. "N-n-nasaan na si Dylan?" tanong ni Kaloy. "Nakalaya na siya nung Linggo. Habang ikaw ay sleeping pretty dito. Tatanga-tanga ka kasi!" balbal na sagot ni Raymundo. Nabitawan ni Kaloy ang hawak na kutsara. Wala na. Wala na talaga si Dylan. Hindi na niya makakausap si Dylan hanggang makalabas siya rito. Bigla nalang natapos ang kanilang relasyon nang hindi pa siya nakakapagpaliwanag. Hindi pa niya nabibigyan dahilan kung bakit niya nagawa iyon. Wala na. Tapos na. Huminga ng malalim si Kaloy. "Si Marquez?" blankong tanong ni Kaloy. "Nandyan pa, sa susunod na buwan ililipat na yan sa Muntinlupa.." sagot ni Raymundo. "Kelan ako makakalabas dito?" sunod na tanong ng preso. "Aba kapag pinalaya ka na ng doktor.." sagot ng hepe. "Tamang-tama, nandito na kayo. Pwede na makabalik si Montereal sa loob. Ubusin na lang natin IV niya.." singit ng matandang doktor. "Salamat, dok.." sagot ni Kaloy. Pero sa loob-loob niya ay puno pa rin ng galit laban kay Marquez. Gusto niya talagang pahirapan, bugbugin, lumpuhin ang kriminal na pulis. "O siya. Magpagaling ka na at magpakabait. Para wala nang aberya sa paglaya mo sa susunod na buwan.." bilin ni Raymundo sa batang preso. Tumango lang si Kaloy ngunit blangko ang ekspresyon niya sa mukha. Gaganti siya. Papahirapan niya si Marquez. Hanggang siya na ang susuko.
Agad niyang hinanap ang mga kaibigan. Dumiretso si Kaloy sa court kung saan nagbubuhat sina Boyong at ang grupo nito. "Buti naman at buhay ka pa.." pabirong bati ni Boyong nang makita siyang parating at papalapit sa kanilang pwesto. Napangiti naman si Kaloy. "Salamat, pare. Kung wala ka baka tuluyan nang naputulan ako ng kamay.." si Kaloy. Natawa naman si Boyong. "Kamusta ka?" tanong nito sa kaselda. "Heto, disabled muna ng isang buwan.." natatawang sagot ni Kaloy sabay pakita ng kamay na nakabenda. "Bobo ka kasi! Umbagan mo ba naman yung semento sa selda. E mas makapal pa sa mukha ni Goryo yun!" nangaasar na sagot ni Boyong. "Tangina nito ni Boyong! E mas makapal pa ang bulbol mo kesa sa mukha ko!" bawi ni Goryo. May edad na rin si Goryo, mga nasa trenta-sais. Malaki rin ang katawan. Malapad ang mga dibdib. Tadtad rin ng mga tattoo. Tawanan naman ang mga kasama nila. "Paano ba yan, Kaloy? Nakalaya na si Dylan. Pilay ka pa. Paano ka na nyang magbabate?" tanong na may pang-aasar ni Betong. Matangkad na payat ito na puno rin ng tattoo. "Tarantado! May isang kamay pa naman ako!" sabi ni Kaloy sabay galaw ng kaliwa niyang palad na tila ba na nagjajakol. Muling nagtawanan ang grupo nila. "Teka, teka. E bakit hindi mo na lang tawagin si Marquez? Tutal nababakla naman yun sayo?" singit ni Oscar. Maliit ang height pero may ipagmamalaki kung sa manoy lang usapan. "Ulol! Kaya nga kame nagkalabuan ni Dylan dahil sa tarantadong yun!" sagot ni Kaloy. Muling bumalik ang kanyang galit sa dibdib. Muling bumalik ang pagnanais niyang makaganti. At agad naman itong nabasa ni Boyong sa kanyang mga mata. "Ikaw, Kaloy. Kailangan mong magingat sa mga kinikilos mo! Isang buwan na lang at lalaya ka na. Isang katarantaduhan lang ay baka mapahaba na naman ang sistensya mo!" babala ni Boyong sa kaibigan. Ngumiti si Kaloy. "Pare, huwag mo akong alalahanin. Hindi na ako gagawa ng kabalastugan.." sagot ni Kaloy.
Tahimik lang si Dylan sa hapag-kainan habang ang lahat ay abala sa usapan tungkol sa mga plano nilang development sa bayan ng San Isidro at San Luis. "Okay ka lang?" tanong ni Von sa katabi sabay hawak sa hita ni Dylan. Mapaklang ngumiti si Dylan at tumango ito. "Gusto mo na bang umuwi? Ihahatid na kita sa inyo.." tanong muli ni Von. "Hindi. Okay lang ako.." pagsisinungaling ni Dylan. Sa totoo lang ay gusto na niyang makawala sa lugar na iyon. Malayo sa hinayupak na si Kaloy. Muli niyang tinignan si Kaloy na nasa harapan niya. Masaya ito na nakikipagkwentuhan sa mga magulang ni Von. Kinekwento ang mga plano para mapaganda ang bayan nila. Mas lalo siyang nagalit. Mas lalo siyang nainis sa dating nobyo. Sa loob ng dalawang taon, siya lang pala ang nakaranas ng sakit ng paghihiwalay nila, ang nagdudusa tuwing gabi at hindi makatulog sa kakaisip kung ano na ang nangyari sa kanya sa loob ng selda. Napasimangot siya habang kinakain ang longganisa. Napatingin si Kaloy sa kanyang banda at ngumiti ito. Medyo binawi niya ang kanyang pagkasimangot at umiwas ng tingin. "Mabilaukan ka sana.." dasal ni Dylan nang mapansin na susubo ito ng kanin at tocino. "Alam niyo, Mrs. Felicita, napakasa.." napatigil na sabi ni Kaloy at napahawak siya sa kanyang dibdib at leeg. Umubo-ubo ito at tila may inaalis sa baga. Agad na napatayo si Ruby upang alalayan ang anak sa pag-ubo. Maski sina Von at ang magulang nito ay napatayo na rin sa kanilang upuan. "Oh my gosh, son! What's happening?" nag-aalalang tanong ni Ruby sa anak. "Dylan.." agad na sabi ni Mrs. Felicita. Tumango lang si Dylan at agad na lumapit kay Kaloy. Agad niyang hinimas ang likuran nito sabay bigay ng mga bronchial clap upang maiubo ni Kaloy ang nakain. Nilakasan niya talaga iyon. Double purpose. Gusto niyang tulungan habang sinasaktan ang dating kasintahan. At ilang sandali pa ay nailabas na ni Kaloy ang bumara sa daanan ng kanyang hangin. Umuubo-ubo pa ito. "Mr. Montereal, konting ingat naman kasi. Tocino lang yan.." mapang-asar na sabi ni Dylan habang hinihimas pa rin likuran ni Kaloy. "Nurse Dylan, maraming salamat sa pagtulong mo. Pero huwag mo naman akong lamasin na parang gusto mo na akong gawing dessert.." balik asar ni Kaloy sa dating kasintahan.
Napanganga si Dylan nang marinig iyon mula kay Kaloy. Napaatras siya palayo sa binata. Mas nag-alab ang inis niya sa dating nobyo. "Ang kapal ng mukhaaaaa!" inis na sabi ni Dylan sa kanyang isip. "Oh, speaking of dessert, I have baked some burnt cheesecake. Lahat ng ingredients galing sa farm. Let's go, Ruby sa veranda.." yaya ni Lani sa bagong amiga. "That's a great idea!" sagot ng alta. "Karlo, let's go outside! I hope you like horses.." yaya rin ni Gov Felicita sa bisita. "Yes, Gov. I love riding horses.." may pang-aakit na sabi ni Kaloy at si Dylan lang ang nakakuha ng pangalawang kahulugan ng binata. Agad na sumimangot si Dylan nang makalabas ang apat. Natatawa naman si Von sa reaksyon ni Dylan. Hinawakan niya ito sa magkabilang balikat. "Are you alright?" tanong ni Von. "Nakakainis lang yang "Karlo" na yan.." hindi na napigilan ni Dylan ang sarili. "He's a nice guy naman.." sabi ni Von. Umiling at umirap lang si Dylan. Natawa lang si Von sabay nakaw ng halik sa pisngi ng binata. "Ayan! Are you feeling okay na.." tanong muli ni Von. "Yes. Okay na po.." sagot ni Dylan. "Gusto mo na ba umuwi? Ipapaalam na kita kina Mommy.." muling tanong ni Von. "No, ayokong umalis ka dito at may bisita kayo.." agad na sagot ni Dylan. "Uupo na muna ako sa sala. Gusto ko muna humiga sa malambot na bagay.." dagdag ni Dylan. "Edi sa kwarto ko na ikaw pumunta.." alok ni Dylan. "No, ayoko.." mabilis na sagot ni Dylan. Hanggang ngayon ay may trauma pa rin siya sa kwarto ng dating nobyo. Kahit na ba pinarenovate na ni Von yun at bumili ng mga bagong furnitures ay hindi pa rin niya nakakalimutan ang masalimuot na pangyayari ng kanyang buhay sa kwartong iyon. Kaya kahit na nagkaayos na sila ni Von ay hindi na muling pumasok si Dylan sa kwarto ni Von. "Okay, just stay sa sala. Do you want the cake? Para mapadalhan kita.." tanong ni Von. Tumango lang siya at dumiretso na siya sa sala habang si Von naman ay lumabas papunta sa veranda kung nasaan ang mga magulang at bisita.
"Montereal, p-pwede ba kitang makausap?" si Marquez. "Tangina mo talaga, Marquez!" singhal ni Kaloy sabay pihit pasara ng de gripong shower. Agad niyang kinuha ang twalya at hinubad na damit. "Teka lang naman.." pigil ni Marquez sa kapwa preso. Hubo't hubad na naman ang dalawa sa loob ng banyo. Lantad sa kanila ang kabuoan ng isa't isa. Muling nakita ni Marquez ang kakisigan ni Kaloy. Ang maputi nitong katawan na tinadtad ng mga tattoo sa braso, sa dibdib, sa balikat at leeg. Namumutok din ang masel nito sa dibdib. Ang mamula-mula nitong utong. Naging firm na din ang abs nito sa bandang tiyan. Ang balahibong pusa sa pusod nito pababa sa makapal na buhok sa harapan ng binatang preso. Ang malambot pang ari na nakalaylay sa pagitan ng mga hita at sinamahan pa ng dalawang itlog. Napalunok si Marquez sa namasdan. Iba talaga si Kaloy. Alam niyang may epekto ito sa kanyang katawan pero pilit niyang pinipigilan. Medyo nagigising ang kanyang alaga mula sa pugad nitong makapal na buhok. Dahil balbunin si Marquez ay puno ng buhok ang katawan nito. Mula sa dibdib pababa sa matigas nitong tiyan pababa sa pusod. Pati hita at binti nito ay mabuhok. "Putangina mo!" malutong na mura ni Kaloy sa kaharap. Nahuli kasi niya itong sinusuri na naman ang buo niyang katawan. Hinarap ni Marquez si Kaloy. "Pwede bang pakinggan mo muna ako, Kaloy?" sabi ni Marquez. "Kahit kailan hindi ako makikinig sa lahat ng sasabihin mong kasinungalingan! Tangina mo!" si Kaloy na nagpuyos na ang mga kamao. Handa na naman sumagupa ng kahit anong oras. Pero dahil iniisip na naman niya ang kanyang paglaya sa susunod na buwan ay hindi niya magawang suntukin si Marquez kahit pwedeng-pwede na niya itong gawin. "Gusto ko lang naman na mapatawad mo ako.." si Marquez. Medyo nagulat si Kaloy sa mga sinasabi ng kriminal na pulis. Ang dating matikas na pulis ngayon humihingi ng tawad sa isang tulad niya. "Hinding-hindi kita mapapatawad. Lalo na sa ginawa mo kay Dylan. Sa amin ni Dylan.." sabi ni Kaloy. "Dylan na naman! Wala na dito si Navarro!" bulalas ni Marquez sabay yakap ng mahigpit kay Kaloy. Nagdikit ang kanilang hubad na katawan. Mainit na balat ang tumatama sa basang katawan ni Kaloy. Ramdam ni Kaloy ang mala-carpet na balahibo sa katawan ng dating pulis. "Wala na si Navarro. Pero, ako, andito pa. Andito pa ako sa tabi mo.." mahinang sambit ni Marquez. Naguluhan si Kaloy sa mga sinasabi ni Marquez. Agad na tinulak ni Kaloy ang dating pulis. "Siraulo ka ba? Ano yang pinagsasabi mo!" galit na tanong ni Kaloy. "Oo! Siraulo ako! Siraulo ako!" si Marquez. Mas nagulat si Kaloy nang makita niya na umiiyak ang matikas na dating pulis sa kanyang harapan. "Sira na ang ulo ko dahil.. Dahil.. Dahil gusto kita, Kaloy! Sira na talaga ang ulo ko!" pag-aamin ni Marquez sabay yuko. Napaatras palayo si Kaloy.
"Manang, pakidalhan naman si Dylan ng cake sa sala.." utos ni Von sa kasambahay. "Yes, sir.." sagot ng matanda habang naglalagay na ng slice ng cake sa platito. "Pwedeng ako nalang magdala? Nabastos ko yata kanina si Dylan.." alok ni Kaloy. "And I'll be using washroom, as well.." habol pa nito. "Okay, son. Just come back quick. So, we can discuss to Gov and Councilor Von our plans.." sabi ni Ruby sa anak. "I will, Ma. By the way, Von, saan ba ang sala niyo?" tanong ni Kaloy sa binata. "Sumunod ka nalang kay Manang.." sagot ni Von sabay umupo sa tabi ng ama upang tignan ang mga papeles na nilatag ni Mrs. Montereal. "Sir, diretso lang ho kayo dyan. Makita niyo po ang sala.." sabi ng matanda. "Salamat, Manang.." si Kaloy. Kinakabahan si Kaloy. Sa totoo lang, kanina pa siya kabang-kaba. Mabuti na lamang at napagtatakpan niya ito ng kayabangan at angas. Kung huhubarin niya lang suot na leather na jacket, basang-basa na ng pawis ang puting t-shirt niya. Pati sa kili-kili niya, basa. Dahil sa kaba. Hindi niya inakala na narito si Dylan kasama ang pamilya ng kanyang karibal. Alam niyang pumoporma ulit si Von sa dating nobyo. At ayaw niyang magpahuli. Kaya nung inalok siyang bumalik sa Pilipinas ng kanyang ina ay pumayag itong sumama. Dahil sa loob ng dalawang taon ay tiniis ni Kaloy na hindi kitain ang dating nobyo. Gusto niya na sa susunod nilang pagkikita ni Dylan ay mayroon na siyang ipagmamalaki. Na naging matagumpay siya sa buhay. Na naging mas mabuti siyang tao. Dahil sa kanya. Dahil kay Dylan. Kaya siya talaga ang nagplano ng mga bagay na magpapalapit muli sa kanilang dalawa ni Dylan. Alam ni Kaloy na ang ospital at koreksyunal ang magiging daan niya sa dating kasintahan. "Sir, tulog po yata si Sir Dylan.." singit ng matanda. Napalunok si Kaloy nang makita na niya si Dylan na nakaupo sa sofa. Nakasandal ito at nakapikit ang mga mata. Dumagundong na naman ang tibok ng kanyang puso. "Sige, iwan ko na po kayo.." paalam ng matandang kasambahay. Marahan siyang lumapit sa dating kasintahan. Napako ang kanyang tingin sa mga labi nito. Nais niyang sunggaban ito. Nais niyang hagkan ang mga labi ni Dylan. Mabuti nga at napigilan niya na hindi yakapin si Dylan pagkababa niya sa motor. Dahil kung pwede lang ay ikukulong niya ang dating nobyo sa kanyang bisig. At ipapangakong hindi na niya ito papakawalan. Mabuti na lamang at napigilan niya ang kanyang sarili.
"Tol, mahirap yan. Baka mapahamak ka pa.." sabi ni Boyong at saka binaba ang barbel na buhat. "Please Yong, tulungan mo na lang ako makaganti kay Marquez.." hiling ni Kaloy sa kaibigan. "Para na rin kay Erwin.." sundot ni Kaloy. Alam niyang hindi makakahindi si Boyong lalo na kung si Erwin ang usapan. Huminga ng malalim si Boyong. "Sige, sasabihan ko sina Goryo.." sagot ni Boyong. Hudyat na pumapayag na ito sa plano ni Kaloy laban kay Marquez. "Salamat, Yong.." sagot ni Kaloy sabay yakap sa kaibigan. Kinagabihan ay sisimulan na ni Kaloy ang plano. Nasa loob na ng selda ang halos lahat ng mga preso. Nakahiga na rin sila Kaloy sa kanya-kanyang kama sa loob ng kanilang kulungan. Hindi pa nagtatagal ang lights off ay napansin niyang pumunta ng banyo si Marquez kasama si Jojo, ang kanang kamay nito na may bitbit na bagong salta. Payat ito, moreno, makinis dahil walang kabuhok-buhok sa katawan pero halatang drug addict base sa itsura nito. Ilang sandali pa ang hinintay ni Kaloy bago ito bumangon. Sinigurado na muna niya na walang susunod sa tatlo sa banyo, pulis man o preso. Agad siyang bumangon at tinapik si Boyong upang samahan siya sa banyo. Hindi na sila nagulat sa kanyang nakita at nadatnan. Kinakantot ni Jojo ang bagong salta habang nagpapasuso ng burat si Marquez. Kitang-kita niya ang pagtulo ng dugo mula sa pwetan ng bagitong preso. "Aaaaaggggghhh!" ungol ni Jojo habang nakakapit ito sa bewang ng lalaki. Labas masok ang matabang batuta nito. "Tangina moooooohhhh!!" impit na ungol ni Jojo sabay sagad muli ng pagkadyot nito sa likuran ng preso. Hindi makaangal ang bagito dahil puno rin ang bibig nito. Magkasabay maglabas masok ang batuta ni Marquez at Jojo sa magkabilang butas ng preso. "Aaaaahhh shiiit!" ungol ni Marquez habang nakahawak ito sa ulo ng preso. "Sige sipsipin mo paaaaahhhh!" utos ni Marquez. "Tangina boss, ang sikip nito. Gusto niyo bang tirahin?" yaya ni Jojo kay Marquez. Ngumiti lang siya. "Sayo na yan. Sige, pagsawaan mo yang butas ng tarantadong to.." natatawang sabi ng dating pulis. "Uhhhmm! Uhhmmm!" ungol ng preso habang naglalabas masok ang matigas na alaga ni Jojo. "Dilaan mo ang bayag kooohhh!" utos ni Marquez sa preso.
Walang nagawa ang preso kundi sundin ang nais ng kriminal na pulis. Dinilaan ng preso ang mabuhok na bayag ni Marquez. Bawat hibla nito ay binasa ng laway. "Aaaaaaaaaaghhh! Tanginaaaa ang saraaaaahhp!" ungol ng dating pulis habang ang kanyang kanang-kamay naman ay nagpapakasawa sa nagdurugong butas ng bagitong preso. "Tanginaaa mooohhh!" ungol ni Jojo at mas lalo niyang binilisan. Hindi na nakatiis si Kaloy sa pinapanuod at lumapit na ito sa tatlo. Agad niyang binatukan si Jojo. "Aray! Putcha!" sigaw nito at napahinto sa pagkakadyot. "Tangina naman, Kaloy!" sita ni Jojo na nagpamulat sa mga mata ni Marquez. "K-k-Kaloy?" nauutal na tawag ni Marquez. Ngumiti si Kaloy at lumapit sa dating pulis. Pinaluwa ni Marquez ang naninigas niyang burat sa batang preso. "A-a-anong ginagawa mo di.." hindi na natapos ni Marquez ang kanyang tanong at agad nang sinunggaban ni Kaloy ang bibig ng dating pulis. Agad niyang pinasok ang kanyang dila sa loob ng bibig ni Marquez. Hindi na rin nagpigil si Marquez at gumanti ito ng halik. Labi sa labi. Dila sa dila. Laway sa laway. Gilagid sa gilagid. Halik kriminal. Hindi, halik demonyo. Ganun kabrutal ang ginagawang halikan ng dalawa. Agad niyang hinimas ang dibdib ni Kaloy kahit may suot pa itong tshirt. Himas kung himas. Lamas kung lamas. "Uhhhhmmmm.." ungol ni Kaloy. Masakit ang ginagawang paglamas ng dating pulis ngunit titiisin niya. Mula sa labi ay nagpunta si Marquez sa leeg ni Kaloy. Dinilaan niya ito. Nilawayan. Sinipsip. Kinagat-kagat. "Aaaaaagghh! Fuck!" ungol ni Kaloy. Kapag napapasobra ng panggigil si Marquez ay nilalayo ito ni Kaloy. Hinawakan ni Kaloy ang naninigas na burat ng dating pulis. Sinimulan niyang jakulin ito. Taas baba. Taas. Baba. Taas-baba. Pinisil-pisil pa ni Kaloy ang katabaang alaga ng dating pulis. Madulas na ito dahil sa laway ng bagitong preso. "Aaaaaaghhh! Shit! Aaaaaaghhh! Kalooohhhy!" tuloy-tuloy na ungol ni Marquez habang sinisipsip niya ang leeg ng binata. "Malapit na akoooohhh!" ungol ni Jojo na mas lalong nalibugan habang pinapanuod si Marquez at Kaloy. Mas lalo tuloy nitong sinagad ang ginagawang pagkantot sa bagitong preso. Sagad kung sagad. "Ayaaaaan na akooooohhh!! Ayan naaaahhh!!" ungol ni Jojo. "Ugggghhhhh!" ungol rin ng batang preso habang tinatanggap ang semilya ng preso sa kanyang kalooban. Muling hinagkan ni Marquez ang mga labi ni Kaloy. Hindi na rin tumanggi si Kaloy at muli niyang nilabanan ang espadahan ng dila. "Kantutin mo ako.." hiling ni Marquez sa binata. "Huwag dito.." sabi ni Kaloy. Nagtaka si Marquez sa sagot ng gwapong preso. "Saan naman?" tanong ng dating pulis. Ngunit hindi sumagot si Kaloy at tumingin ito sa mga humihingal na kasamahan ni Marquez. "Jo, labas na muna kayo.." utos ni Marquez. "Sure ka boss?" paninigurado ng kanang-kamay sabay nguso kay Boyong na naroon sa pinto. Tumango lang si Marquez. Wala ng nagawa si Jojo at agad na nagbihis ito kasama ang bagitong preso. "Ayan, wala na si Jojo. Pwede mo na ba ang pasukin?" muling tanong ni Marquez sabay kapa sa medyo naninigas na alaga ni Kaloy. "Shhh!" sabi ni Kaloy sabay tabig ng kamay ng pulis. "Oh bakit?" nagtatakang tanong ni Marquez. "Huwag dito. Bukas ng alas-sais ng gabi, kitain mo ako sa rooftop.." sabi ni Kaloy. "E hapunan yun ah.." sabi ni Marquez. "Oo nga. At least wala masyadong tao.." sambit ni Kaloy sabay dampi ng halik sa labi ng dating pulis. Ngumiti si Marquez. Naexcite siya. Kahit bitin siya ngayong gabi. "Promise? Kikitain mo ako bukas?" tanong ng dating pulis. Ngumiti si Kaloy labas ang mapuputing ngipin sabay binulungan si Marquez ng "Oo, bubuntisin kita. Tangina mong hayop ka!" "Oh fuck!" sambit ni Marquez nang marinig niya iyon mula kay Kaloy. Nakakalibog. Barako sa barako. Lalaki sa lalaki. Iniwan na ni Kaloy si Marquez sa banyo. Nanginginig sa kanyang imahinasyon kung paano siya babarurutin ni Kaloy.
Tumabi si Kaloy sa nakapikit na si Dylan. Pinagmasdan niya ang mukha nito. Wala pa rin pinagbago ang itsura ni Dylan. Gwapo pa rin. Maamo ang mukha. Ang pilikmata nito at ilong na kay sarap panggigilan. Mas nagkalaman si Dylan kumpara nung nasa looban ito. Mas lalo tuloy naglaway si Kaloy kung gaano na katambok ang likuran ng dating kasintahan. Kung malambot pa rin ba ang dibdib ni Dylan. Nanggigigil na si Kaloy sa oras na iyon at gusto na niyang halikan ang nagpapahingang si Dylan. At saktong pagmulat ng mata ni Dylan ay nahuli niyang nakatitig si Kaloy. Agad siyang nagising at napaupo ng maayos. "A-a-anong ginagawa mo?" nauutal na tanong ni Dylan. "Von asked me to give you this.." excuse ni Kaloy sabay baba ng platito sa mesa. "E bakit.. E bakit ang lapit lapit mo na sa akin? Hahalikan mo ako ano?" tanong muli ni Dylan. "Ang feeling mo naman. Bakit naman kita hahalikan? E amoy longganisa yang hininga mo.." pang-aasar ni Kaloy. Biglang napatikom ng bibig si Dylan. Medyo nahiya siya sa dating nobyo. "Anyways, saan ba banyo dito?" biglang pormal na tanong ni Kaloy sabay tayo mula sa pagkakaupo sa sofa. Hindi na nagsalita si Dylan at tinuro na lang ang pinto ng banyo. Nainis na naman siya sa kayabangan ng dating kasintahan. "Bwiset ka talagaaaa!!" sa isip ni Dylan sabay hinga at inamoy ito kung amoy-longganisa ba talaga. Tuluyan na ngang nahiya si Dylan dahil totoo ito. Amoy garlic nga ang hininga niya. "Shit!" sa isip ni Dylan. Pinanuod niyang lumakad papuntang banyo si Kaloy ngunit bago ito pumasok sa banyo ay bigla itong lumingon sa kanyang gawi sabay kindat. Medyo nanigas si Dylan sa kanyang pagkakaupo. "Hayop na ito!" sa isip ni Dylan. "Anong ibig sabihin nun? Pinapasunod niya ba ako? Niyaya niya ba akong pumasok sa banyo kasama siya?" sunud-sunod na tanong sa isip ni Dylan. Kinakabahan talaga si Dylan sa presensya ni Kaloy. Kung kaya agad niyang pinuntahan si Von upang magpaalam na uuwi na siya sa kanila. "Tito, tita. Uuwi na po ako sa amin. May hinandang lunch po kasi si Mama.." paalam ni Dylan sa magulang ni Von. "Hatid na kita?" agad na tanong ni Von. "No, okay lang. Mas importante yan. May masasakyan naman ako pauwi.." sabi ni Dylan kay Von. "Yeah, let's finish this so we can start as soon as possible.." sabi ni Ruby. "Hey, iho. It's so nice to meet and see you. I will see you pa rin naman diba?" tanong ni Ruby sa binata. Tumango si Dylan. Muli niyakap siya ng nanay ni Kaloy. Mahigpit. Mainit. "Maraming salamat, Dylan.." bulong nito bago ito humiwalay sa kanya.
Pahapon na at handa na ang lahat para sa plano nila laban kay Marquez. "Ready na ba?" tanong ni Kaloy sa kaibigan na si Boyong. Tumango lang ito. Ngumiti si Kaloy nang biglang mapansin nila na tumatakbo palapit si Tikboy. "Kaloy, tawag ka ni Chief.." humihingal na sabi ng preso. "Sige, tol. Mamaya na lang. Doon na tayo magkita.." si Kaloy bago sumama kay Tikboy papunta sa opisina ng hepe ng koreksyunal. "Chief, andito na si Montereal.." sambit ng isang pulis na nakabantay. "Sige papasukin mo.." sagot ng hepe na nasa loob ng opisina. Marahan binuksan ni Kaloy ang pinto at agad niyang naamoy ang pabango na pambabae. Hindi siya nagkamali. May bisita nga si Chief Raymundo na babae. Nakatalikod ito kaya ang blonde na buhok at mestisang braso ang agad niyang nakita. "Sige Montereal, pasok.." yaya ni Chief Raymundo. Tumayo ito sa kanyang kinauupuan. "Chief, bakit ho?" nagtatakang tanong ni Kaloy. "May bisita ka. Maiwan ko na muna kayo rito.." sagot ng hepe sabay tapik sa balikat ng preso. Lumabas ang hepe ng koreksyunal sa kanyang opisina at naiwan sila ng bisitang babae. Nakatayo pa rin si Kaloy sa bandang pintuan. "K-k-karlo, anak?" nanginginig na sambit ng bisitang babae. Nanlaki ang mata ni Kaloy. Nanigas ang kanyang mga binti. Hindi siya makagalaw. Hindi siya makatakbo palabas ng opisinang iyon. Walang kasabi-sabi, biglang tumulo ang mga luha sa mga mata ni Kaloy. Marahang lumapit si Ruby sa kanyang anak. "Karlo, anak ko.." humahagulgol na tawag ng ina sa kanyang anak. Nanginginig na dinampi ng matandang babae ang kanyang kamay sa basang pisngi ni Kaloy. "Anak ko!!!" humagulgol na tawag ni Ruby kay Kaloy. Nabasa ang kanyang tshirt ng luha ng kanyang ina. Ramdam niya ito. Tuloy-tuloy lang rin umagos ang kanyang luha. "Anak ko! Patawarin mo ako!!!" singhal ni Ruby. "B-b-bakit ka narito?" nauutal na tanong ni Kaloy. Magkahalong luha, sipon ang nasa mukha ngayon ng gwapong binata. "B-b-bakit ngayon lang kayo, Ma?" muling tanong ni Kaloy. "Bakit ngayon lang, Ma?" ulit na tanong ni Kaloy. Humahagulgol na rin ang maskuladong preso. "I'm sorry, anak! I'm so sorry!" paulit-ulit na sabi ni Ruby sa anak. "Ma.." huling sabi ni Kaloy bago ito tuluyang bumagsak ang kanyang tuhod. Napaluhod ito na parang bata sa kakaiyak. Sa tangkad at laki ng katawan nito ay para bang puno na biglang nahugot at bumagsak. "Ma, bakit ngayon ka lang?" sumisinghot na tanong ni Kaloy sa ina. "Andito na si Mama. Hindi na kita iiwan. Ilalabas na kita rito. Andito na si Mama, baby.." alo ni Ruby sa anak. Yakap-yakap niya ang anak hanggang kumalma ito.
"Kaloy?" tawag ni Marquez pagkalabas niya sa roof deck ng koreksyunal. Tama nga si Kaloy, walang katao-tao sa lugar na ito. Napangiti ang dating pulis dahil sa nakita. Kulay orange ang kalangitan. Tamang-tama sa papalubog na araw. Sinamahan pa ng tanawin kung saan makikita ang tuktok ng mga puno. "Mapapasaakin ka rin, Kaloy.." sabi ni Marquez sa kanyang isip. Alam ng dating pulis na si Kaloy lang ang nagpaparamdam ng ganito sa kanya. Unang kita palang ni Marquez kay Kaloy nung unang salta niya sa kulungan ay iba na ang epekto nito sa kanya. "Kaloy?" tawag ni Marquez nang makarinig siya ng kaluskos mula sa likuran. Wala pa rin sagot kay Kaloy. Lumakad si Marquez sa kabilang parte ng roof deck nang biglang may naramdaman siyang tao mula sa kanyang likuran. Dahil na rin sa training bilang pulis ay agad niyang hinarap ito ngunit isang suntok ang binigay ni Boyong sa mukha ng dating pulis. Agad itong bumagsak paluhod. "Tangina mo! Ngayon makakaganti na kame sa lahat ng kababuyan mo!" galit na sabi ni Boyong sabay sabunot sa buhok ng dating pulis. "Nasaan si Kaloy?" tanong ni Marquez kahit hirap ito dahil sa dumudugong ilong. "Tangina mo! Si Kaloy pa rin? E apat kameng nandito o!" sabi ni Goryo sabay nginudngod ang mukha sa kanyang harapan. "Ayan, tite! Magsasawa ka ngayon! Putanginang bakla ka!" sabi pa ni Betong. Hindi pa siya nakuntento at dinuraan pa niya sa mukha si Marquez. Tawanan naman ang apat habang si Marquez ay nakaluhod sa pagitan nilang apat. "Ano Marquez, handa ka na ba?" tanong ni Boyong.
Susundan.
next po
ReplyDelete