Sibakan Sa Selda part 26

"Chip, welcome back!" bati ni Jojo sa bagong pasok na si Marquez. Kasalukuyan silang nagkukumpulan sa loob ng kanilang selda. "Tarantado!" singhal ni Marquez sa preso. "Humanda sa akin yang si Navarro. Sinira niya ang buhay ko! Pwes, wawasakin ko rin ang buhay niya!" sambit ni Marquez. "Paano yan, Chip? Balita ko lalaya na si Dylan ngayon linggo.." kwento ni Jojo. Nanggalaiti si Marquez nang marinig ang balita niya tungkol kay Dylan. "Hindi pwede! Hindi pwedeeeee!!!" sigaw ni Marquez sa loob ng kanyang selda.

--------

"Mahal, anong iniisip mo?" tanong ni Kaloy sa kasintahan nang mapansin nito na nakasulyap si Dylan sa labas ng maliit na bintana na nahaharangan ng rehas. Mukhang malalim ang iniisip ng kanyang nobyo dahil hindi ito nakasagot agad sa kanyang tanong. Lumapit si Kaloy sa nakatalikod na kasintahan. Yumakap ito sa katawan ng nobyo. Dama niya ang lambot at init ng katawan ng binata. "Dy, napapagod na ako. Tama na.." biglang sabi ni Kaloy. May lungkot sa tono ng boses nito. Doon natauhan si Dylan at bumalik sa realidad. Agad niyang hinarap ang kasintahan. "Ha? Anong sinasabi mo? Anong napapagod?" biglang balik-tanong ni Dylan sa nobyo. "Sabi ko, pagod na ako.." ulit ni Kaloy na tumitig sa mga mata ni Dylan. Malalim. Taimtim. Seryoso. Napansin ni Kaloy na nagsimulang mamasa ang mga gilid ng mga mata ni Dylan. Unti-unting namuo ang mga luha nito. "No, Kaloy! Please.." agad na sabi ni Dylan at yumakap ito ng mahigpit sa kasintahan. Medyo napangiti si Kaloy. "Pagod na ako. Pagod na akong kakatakbo sa isip mo. Kaya tama na.." pilyong sambit ni Kaloy sabay halakhak. "Bwisit ka talaga!!" naiinis na sabi ni Dylan na nanatili pa rin sa pagkakayakap sa matikas na katawan ng nobyo. Gumanti rin si Kaloy ng yakap. Mas mahigpit. Ginapang niya ang kanyang mga kamay sa bewang ng kasintahan at inilapit pa ito sa kanya. "Ang lalim kasi ng iniisip mo kanina.." bulong ni Kaloy. "Sorry. Hindi ko kasi magawang maalis sa isipan ko ang hayop na iyon. Lalo na makakasama natin siya dito.." sagot ni Dylan na tinutukoy niya ang bagong pasok sa kulungan na si Marquez.

"Natatakot ako sa pwede niyang gawin. Sa akin. Sa atin.." dagdag pa ni Dylan. Mas humigpit pa ang yakap ni Kaloy sa katawan ng nobyo. "Shhh! Huwag kang mag-alala. Nandito naman ako. Dadaan muna siya sa akin bago ka niya ulit masaktan.." pagpapalakas ng loob ni Kaloy kay Dylan. Mas sumiksik tuloy si Dylan sa dibdib ni Kaloy. Tumango-tango siya bilang pagsang-ayon sa sinabi ng kasintahan. Pumikit siya. Pinakiramdaman ang paligid. Mainit na balat ng kayakap na dumadampi sa kanyang balat. Rinig ni Dylan ang bawat tibok ng puso ni Kaloy. Ramdam niya ang bawat pagtaas-baba ng dibdib nito. Mas kampante siya at alam niyang ligtas siya dahil nariyan si Kaloy. Mas panatag ang kanyang loob dahil nandyan ang kasintahan. "Mahal kita, Kaloy.." mahinang sambit ni Dylan sa kasintahan. Isa rin kasi sa kanyang iniisip ay ang kaligtasan ng kasintahan. Lalaya na siya sa Linggo. Maiiwan niya muli si Kaloy. Kasama ng walang-hiyang pulis na si Marquez. Hindi niya makakaya kung mayroon mang mangyari sa minamahal. "Dylan, mahal na mahal rin kita.." sagot naman ni Kaloy sa binata. Kasabay nito ang isang halik sa noo ni Dylan. "Huwag kang mangamba, mahal. Sabay tayong lalabas sa lugar na ito. Sabay natin ipagpapatuloy ang ating buhay sa labas ng piitan na ito.." bulong ni Kaloy sa kanyang sarili.

Maagang nagising si Kaloy sa kanyang higaan. Hindi niya nasamahan matulog si Dylan sa selda nito. May mga araw lang kasi na pumapayag si Chief Raymundo na makatulog siya sa selda ng kanyang nobyo. Tulog at humihilik pa ang kanyang mga kasamahan sa selda - sina Tikboy at Mang Tonyo. Napatingin si Kaloy sa labas ng binatanang rehas. Madilim pa rin ang kalangitan sa oras na iyon. Pero bukas na ang ilaw sa hallway ng mga selda. Bumangon si Kaloy at napaupo sa kanyang kama. Napatingin siya sa dating higaan ni Dylan sa loob ng kulungan. Napangiti siya. Muli niyang sinariwa ang itsura ni Dylan habang natutulog ito sa kanyang kama. Ang mukha nitong maamo na tila hindi nangangagat. "Konting araw na lang.." sambit ni Kaloy sa kanyang sarili. Dalawang araw bago ang pag-laya nilang dalawa ni Dylan sa lugar na ito. Dalawang araw na lang at ang buhay sa labas ng koreksyunal ang kanilang haharapin magkasintahan. Napangiti si Kaloy. Alam niyang kakayanin niya ang araw na iyon dahil nandyan si Dylan. Tumayo si Kaloy at pinagmasdan ang dalawang preso na kasama sa selda, si Tikboy at Mang Tonyo. Malaki ang pasasalamat ni Kaloy sa mga nakasama niya rito. Dahil sa kanila ay nalagpasan niya ang kabanatang ito ng kanyang buhay. Napatingin rin si Kaloy sa bakanteng kama sa taas ng kama ni Dylan. Sa kama ni Erwin. "Win, salamat ha.." bulong ni Kaloy na pinasasalamatan ang sakripisyo ni Erwin para sa kanyang kasintahan. Alam niyang may ginawa si Erwin para makaligtas si Dylan sa mga kamay ng mga sindikatong umabuso sa kanila kasama na ang pulis na si Marquez.

Lumabas si Kaloy sa kanilang selda at dumiretso ang binata sa kanilang paliguan na komon. Halos tulog pa rin ang mga kapwa preso sa kani-kanilang mga selda. Solo niya ang banyo. Hinubad ni Kaloy ang suot niyang tshirt at shorts. Dahil wala namang tao na kasabay ay pati ang kanyang briefs ay kanyang hinubad na rin. Binuksan ni Kaloy ang de-gripong shower at pumailalim sa malamig na tubig. Mamimiss niya ang lugar na ito. Ilang taon rin siyang naligo sa banyong ito. Napasulyap si Kaloy sa kabinet na nasa loob ng banyo kung saan unang nagkadaupang palad niya si Dylan. Nagtago kasi noon si Dylan sa kabinet at napahiga ito sa kanyang hubad na katawan nang bigla siyang lumabas mula rito. Napangiti si Kaloy. Kanyang kinuha ang sabon at sinimulan niyang sabunin ang kanyang sarili. Mula sa kanyang matikas na dibdib, mabuhok na kilikili, mamasel na braso. Muli niyang inalala ang init at lambot ng katawan ng nobyo. Iniimagine niya na nakayakap sa kanyang basa at mabulang katawan ang hubad na katawan ni Dylan. Napapikit si Kaloy at nilalasap ang dulas ng kanyang katawan. Mula sa kanyang dibdib ay bumaba ang kanyang palad na may sabon patungo sa kanyang tiyan. Sinabon niya ang kanyang pusod pababa sa kanyang buhok sa harapan. Ramdam ni Kaloy na unti-unting nabubuhay ang kanyang sandata. Sinimulan niyang sabunin ang kanyang bulbol na nakapaligid sa kanyang alaga. Sinabay niya rin ang kanyang mga singit pababa sa dalawang bolang nakalaylay sa gitna ng kanyang mga hita.

Hindi na rin nagtagal at sinimulan niyang sabunin ang kanyang harapan. Madulas. Nakakakiliti.  Pinaghalong lamig ng tubig at init ng kanyang katawan ang kanyang nararamdaman. "Ughhh!" mahinang ungol ni Kaloy. Nakapikit pa rin si Kaloy sa oras na iyon. Iniisip ang itsura ni Dylan - ang mapula nitong labi, ang dila nito, ang matamis nitong mga laway. Pinadaanan ni Kaloy ang kanyang kahabaan gamit ang mabula niyang palad. Pinisil-pisil niya ang ulo ng kanyang alaga. "Uhmmm.." ungol pa ng binata. Hinawakan na rin ni Kaloy ang kanyang dibdib. Hinimas-himas ang mabula niyang dibdib hanggang sumentro siya sa kanyang utong. Sinimulan niyang kurut-kurutin iyon na nagpapadagdag ng nakakakiliting sensasyon. "Oh fuck!" mahinang ungol ni Kaloy habang nilalaro ang sariling katawan. Napabukaka si Kaloy upang lalo niyang maabot ang kanyang mga itlog. Dahil basa at madulas pa rin ay mas nakakakiliti ang sensasyong hatid nito sa buo niyang katawan. Kiniliti-kiliti ni Kaloy ang kanyang dalawang itlog. Napahinga ng malalim si Kaloy. Muli niyang pinagapang ang kanyang kamay sa kanyang kahabaan. "Oooohhh! Dylan!" ungol muli ni Kaloy na nakapikit pa rin. Sinimulan niyang magtaas-baba sa kanyang kahabaan. Mas hinigpitan pa ni Kaloy ang kanyang palad na tila isang masikip na butas na kanyang pinapasok. "Uuuughhh!" impit ng binatang preso. Taas. Baba. Mabagal. Taas. Baba. Mabilis. Taas-baba. Taas-baba. Bumilis na rin ang paghinga ni Kaloy. Nagsimula na rin kumadyot ang kanyang katawan. "Ooooohhh! Putanginaaaaggghh!" ungol ni Kaloy habang sarap na sarap siya sa kanyang pagjajakol.

"De Leon, gisingin mo na yung mga nakatokang preso para magluto ng almusal.." utos ni Sison sa batang pulis. "Yes chief.." sagot ni De Leon sabay saludo sa nakakataas na opisyal. Lumabas si De Leon ng kanilang opisina at agad tumungo sa mga selda ng mga preso. Pasado alas-tres pa lang ng madaling araw ng oras na iyon. Wala pang mashadong gising sa koreksyunal maliban na lamang sa mga gwardya na nakabantay. "Magandang umaga, tol.." bati ni De Leon sa nakatokang gwardya na nagbabantay sa mga selda. "Gisingin ko lang ang mga tagaluto natin.." dagdag pa ng pulis. Sumaludo ang gwardya at kanyang binuksan ang pintong rehas upang makapasok si De Leon sa pasilyo ng mga selda. Tulog pa ang mga presong naroon. Napadaan si De Leon sa selda ni Marquez kasama ang iilang preso. Natutulog ito. Walang saplot pang-itaas. Tanging shorts na orange lang ang nasa katawan. Alam niya sa kanyang sarili na bakla siya. Pero dahil pulis ang kanyang tatay ay napasunod siya sa kagustuhan nito. Inaamin niyang matagal na siyang nagnanasa sa dating katrabaho na si Marquez. Pagkapasok pa lang niya sa koreksyunal ay pinagpantasyahan na niya ang bulto ng katawan ni Marquez. Kaya nga labis niyang ikinagalak na may nangyari sa kanila ni Marquez pagkapasok nito sa kulungan. Natupad ang kanyang pantasya.

Didiretso na sana si De Leon nang bigla siyang mapatitig sa ginawa ni Marquez habang nakahiga. Napalunok siya nang mapansin niyang ipinasok ng presong pulis ang isa nitong kamay sa loob ng suot nitong shorts. Kumamot sa itlog. At muling inilabas ang kamay. Ang ikinagulat ni De Leon ay napasilip ang ulo ng sandata ni Marquez sa garter ng kanyang shorts. "Tangina!" saad ng pulis sa kanyang sarili. Napahinga si De Leon ng malalim. Agad siyang umiwas sa selda ng dating pulis. May malaking porsyento na maaakit siya at matutuksong pumasok sa selda ni Marquez at magkasala. Agad na dumiretso si De Leon sa selda nila Mang Tonyo na lider ng mga tagaluto sa kulungan. Napansin niya na wala si Kaloy sa kanyang higaan. "Mang Tonyo?" gising ng pulis sa matandang preso. Medyo inuga pa niya ang katawan ng preso. "Mang Tonyo, alas-tres na ho. Maghahanda na tayo ng almusal.." sabi pa ng pulis. Agad namang bumangon si Mang Tonyo at ginising na rin si Tikboy upang tawagin ang iba pang mga preso. "Tay, nasaan si Montereal?" tanong ni De Leon sa matandang preso. "Nako, hindi ko po alam.." sagot naman ng matanda habang nag-aayos ng sarili. Pumila ang pitong preso na nakatoka sa kusina at pinalabas na sa selda upang makapagluto ng almusal. Bumalik si De Leon sa selda upang hanapin ang nawawalang preso. Hanggang umabot ang pulis sa komon na banyo. Rinig niya ang pagbuhos ng tubig mula sa de gripong shower. Sumilip si De Leon sa loob ng banyo. Walang tao sa mga palikuran kung kaya dumiretso siya sa paliguan. Kukumpirmahin lang niya kung naroon si Kaloy.

Nanlaki ang mata ni De Leon nang makita niya ang hubad na likuran ni Kaloy. Napasunod ang kanyang mga tingin sa pag-agos ng tubig mula sa kalbong ulo nito pababa sa maputing likod na pininturahan ng mga tattoo. Napalunok ng tuyong laway si De Leon nang mapadako siya sa matambok na pwetan ng preso. Dumaan ang agos ng tubig sa hiwa nito. Mabalbong hita at binti. "Putangina.." sambit ni De Leon sa sarili habang sinisilipan ang naliligong preso. Mas lumapit pa si De Leon upang masilayan ang angkin kakisigan ng binatang preso. Napansin niya na tila ba naninigas ang buong katawan ni Kaloy. Medyo nakabuka ang mga binti, nakatiyad ang ulo, hawak ng isang kamay nito ang kanyang dibdib at ang isa naman ay mabilis na gumagalaw. Nanlaki ang mata ni De Leon nang tuluyan niyang makita ang ginagawa ni Kaloy. Nagsasariling sikap ang preso. Kitang-kita ng bagitong pulis ang tigas na tigas na manoy ni Kaloy. Biglang natakam si De Leon sa kanyang pinapanuod. Bawat taas baba ni Kaloy sa kanyang kahabaan ay bumubula ang sabong gamit nito sa pagsasalsal. Kahit puno ng bula ang harapan ng binata ay halata pa rin ang buhok na nakapaligid dito, ang taba ng katawan, ang mala-kabuteng ulo. "Putangina!" sa isip muli ni De Leon. Nagdadalawang-isip ang bagitong pulis kung sasaluhan ba niya ang binatang preso o hahayaan niya lang ito makapagpalabas. Kinapa na ni De Leon ang kanyang harapan. Buhay na rin ang natutulog nitong alaga sa suot niyang pantalon. Binasa ng pulis ang kanyang nanunuyong labi. Upang hindi mahuling naninilip ay pumasok si De Leon sa isang cubicle at sumilip sa siwang ng pinto. Kita niya pa rin ang kabuoan ni Kaloy at ang ginagawa nito.

Walang kamalay-malay si Kaloy sa taong nanunuod sa kanya. Nakapikit pa rin kasi siya hanggang ngayon. Iniisip ang imahe ng nobyo. Patuloy pa rin niyang nilalaro ang kanyang armas. Taas. Baba. Taas Baba. "Ughhh!" matigas na ungol ni Kaloy. Nakakalibog. Napahawak na si Kaloy sa pader ng banyo. Naninigas na kasi ang kanyang mga binti. Ramdam niya ang nalalapit niyang pag-sabog. Napasandal na rin si De Leon sa loob ng cubicle. Nailabas na rin niya ang kanyang kargada sa siper ng kanyang unipormeng pantalon. Dumura siya sa kanyang palad at nagsimula na rin magbate. Sinabayan niya ang ritmo ng braso ni Kaloy. Sa bawat taas ni Kaloy ay siya ring taas ng palad ni De Leon sa kanyang sandata. Sa bawat pagbilis ng galaw ni Kaloy ay binibilisan rin ni De Leon ang kanyang paglalaro. Biglang narinig ni De Leon ang nakakalibog na tunog na ginagawa ni Kaloy. Plok. Plok. Plok. Sa bawat pagtama ng kanyang kamao sa kanyang tiyan. Napapaungol rin minsan ang preso na siyang mas kinalilibog ng pulis. Kakaibang karanasan ito para sa bagitong pulis. "Agggghhh!" ungol ni Kaloy na tila ba'y walang pakielam kung may nagising ng preso. Mas binilisan ni Kaloy ang pagsasalsal sa kanyang alaga. Taas. Baba. Taas. Baba. Pabilis ng pabilis. Pasikip ng pasikip. Minulat ni Kaloy ang kanyang mga mata upang tignan kung mayroon ng tao. Wala pa rin. Mas gumalaw na rin ang kanyang bewang sa ginagawang pagkadyot na tila ba'y may tinitira siyang butas. "Aaaaaghhh! Fuuuuhck yeeaaahhh!" ungol ni Kaloy. Malapit na siya. Ramdam niyang nasa rurok na siya. Ramdam niyang napupuno na ang kanyang itlog ng sariwang katas.

"Masarap ba?" may bumulong sa kanyang tainga. Nakaramdam si Kaloy ng mainit na katawan sa kanyang likuran. Ramdam nito na hubo't hubad rin ang lalaki. Ramdam niya ang labi nito sa likuran ng kanyang tainga. Ang mabalahibong dibdib nito sa kanyang likuran. Ang alaga nito sa pisngi ng kanyang pwetan. "Putangina!" gulat na sabi ni Kaloy na napatigil sa kanyang paglalaro. Agad itong tumalikod at napasandal sa pader ng banyo. Nanlaki ang mata niya nang makita ang nakangising si Marquez. Walang saplot. Nasa kanyang harapan ang mabalahibong katawan ng dating pulis. Hinihimas ni Marquez ang kanyang sandata na tila ba'y ginigising ito upang makipaggyera sa binatang nasa harapan. "Tangina mo! Anong ginagawa mo!?" pagalit na sigaw ni Kaloy na lumipat sa kabilang shower upang magbanlaw. Nagsimulang manlambot ang katigasan ni Kaloy. Umurong ang sariwang katas na naipon. Medyo sumakit ito dahil sa pagkabitin. Pumailalim si Marquez sa de-gripong shower at tuluyan nang binasa ang katawan. Inabot ni Marquez ang sabon at pinabula sa kanyang mga kamay. Muli siyang tumingin sa kapwa preso na nagbabanlaw na ng sabon sa katawan. Sinilip niya ang ngayong malambot na alaga ni Kaloy ngunit halata pa rin ang kahabaan nito. Lumapit muli si Marquez sa binata. "Hindi mo na ba itutuloy?" may pang-aakit sa tono ni Marquez. Sabay haplos sa kahabaan ni Kaloy. Mabilis na tinabig ni Kaloy ang kamay ni Marquez. Medyo sensitibo kasi ang kanyang ari dahil sa nabiting pagpapalabas. "Masakit yan pag hindi mo pinalabas.." si Marquez muli sabay subok na hawakan ang bayag ni Kaloy.

Napaupo na rin si De Leon sa inidoro at nakababa na rin ang kanyang unipormeng pantalon. Alam niyang ilang saglit na lang ay magpapalabas na ang presong sinisilipan. Taas. Baba. Taas. Baba. "Agggghh!" impit na ungol ni De Leon. Pinipigilan niya ang kanyang sarili na gumawa ng kahit anong ingay upang hindi niya mabulabog si Kaloy. Taas. Baba. Taas. Baba. "Uhhhmmmmm.." mahinang ungol ni De Leon. Napaunat na rin ang kanyang dalawang binti. Tanda na malapit na rin siya sa karurukan. Nang marinig niya ang isang pamilyar na boses. Napatigil ang bagitong pulis sa kanyang ginagawa. Agad niyang itinaas ang kanyang pantalon at briefs. Pumwesto siyang muli upang sumilip sa siwang ng banyo. Hindi nga siya nagkamali. Naroon ang dating pulis na si Marquez kasama si Kaloy. Parehong hubo't hubad sa ilalim ng shower. Magkalapit sa isa't isa. "Anong ginagawa ni Marquez?" sa isip ni De Leon. Bigla siyang napalunok dahil kitang-kita niya ang paghawak ni Marquez sa kahabaan ni Kaloy. Hindi niya akalain na magagawa ng matikas na si Marquez ang humawak ng ibang burat. "Tarantado ka ba?" pasigaw na sabi ni Kaloy sabay tulak sa dibdib ni Marquez. Hindi naman natinag si Marquez sa kanyang kinatatayuan. Ngumisi lang si Marquez at tumuloy pa rin sa paglapit sa hubad na katawan ng preso. "Huwag ka na maarte Kaloy. Alam ko naman na gusto mo rin itong ginagawa ko.." nakakalokong sabi ni Marquez. Nagtagumpay siyang mapasandal si Kaloy sa pader at wala nang kawala. Hinarang ni Marquez ang kanyang isang braso.

Nagkadikit ng husto ang hubad nilang mga katawan. Dahil magkasing tangkad lang naman ang dalawa ay lapat na lapat ang mga katawan ng dalawang preso. Dibdib sa dibdib. Tiyan sa tiyan. Titi sa titi. "Ugghh.." nakakalibog na ungol ni Marquez sa bandang tainga ni Kaloy. Mainit na hininga ang nabuga ni Marquez na gumawa ng kuryente na dumaloy sa katawan ni Kaloy. Mabilis ang pagkilos ng kamay ni Marquez. Agad niyang hinawakan ang kahabaan ni Kaloy at sinimulang muling salsalin. Dahil sa sabon sa katawan ay naging madulas ang pagkiskis ng katawan ni Marquez sa katawan ni Kaloy. Kiskis ng kiskis. "Tangina mo!" pagpupumiglas ni Kaloy ngunit malakas rin naman si Marquez at nalalabanan niya iyon. "Kaloy, huwag ka nang magpumiglas.." ulit ni Marquez na naging mas marahas. Pinisil ng matindi ni Marquez ang kahabaan ni Kaloy. Masakit. "Aray! Putangina!" pagmumura ni Kaloy na medyo naging sanhi ng kanyang panghihina. Inilabas ni Marquez ang kanyang dila at dinampi niya iyon sa butas ng tenga ni Kaloy. Nilaro niya iyon. Mabilis. "Uuuughhh.." ungol ni Marquez. Ramdam niya na may epekto na ang ginagawa niya sa katawan ng preso. Ramdam niyang muling nabubuhay ang alaga ni Kaloy. "Masarap naman diba?" tanong ni Marquez sabay kagat sa earlobe ni Kaloy. Kahit na malamig ang tubig na bumubuhos sa dalawang preso ay init na init pa rin ang kanilang mga katawan. Mula sa tenga ay bumaba ang pagdila ni Marquez sa maputing leeg ng preso. Pinadaanan ng kanyang pinatulis na dila ang bawat guhit ng tattoo ng binata. Napapikit si Kaloy. Ayaw man niyang tablan ngunit hindi niya mapigilan ang kanyang sandata na huwag tumigas. Napangiti si Marquez nang unti-unting tumitigas ang hawak na sandata ng kaharap.

"Putsa!" sa isip ni De Leon na muling inilabas ang naninigas muling armas. Mas ginanahan siya sa kanyang pinapanuod ngayon. Dalawang barako sa ilalim ng shower. Magkadikit ang mga katawan. Iniisip niya kung sino ang luluhod sa dalawa. Muli siyang dumura sa kanyang palad at ginawa itong pampadulas. Salsal dito. Salsal duon. Mabilis. May papisil-pisil pa. "Ughhhmmm!" ungol ni De Leon habang pinapanuod ang dalawang preso. Tigas na tigas muli si De Leon sa kanyang pinapanuod. Nagpatuloy sa ginagawang pagdila si Marquez sa leeg ni Kaloy sabay sipsip. Matinding sipsip. Yung tipong magmamarka. "Putangina! Tama na!" sabi ni Kaloy sabay tulak muli sa katawan ni Marquez. Napaatras naman si Marquez dahil nakaconcentrate na siya sa pagroromansa sa katawan ni Kaloy. Dahil dito ay nakakuha ng tiyempo si Kaloy na makaalis sa bisig ni Marquez. Agad niyang dinampot ang twalya at mga gamit na damit. "Sige, umalis ka. Kay Navarro ko nalang ito gagawin.." pang-aasar na sabi ni Marquez. Nagpantig ang tenga ni Kaloy nang marinig niyang sinambit ni Marquez ang pangalan ni Dylan. Binagsak niya ang dala niyang twalya at damit at muling sinugod ang nakatalikod na si Marquez. "Tarantado ka! Anong sabi mo!?" matigas na sabi ni Kaloy. Hinarap ni Kaloy si Marquez sabay tulak sa pader. Agad niyang sinakal ang dating pulis. "Putangina mo! Hinding-hindi mo na magagalaw si Dylan!" galit na sabi ni Kaloy na patuloy pa ring hinihigpitan ang pagsakal sa bagong preso. Nakuha pang ngumisi ni Marquez kahit lumalabas na ang mga ugat nito sa ulo. "Dadaan ka muna sa akin bago mo muling mahawakan si Dylan! Narinig mo!" si Kaloy. Kitang-kita sa mga mata ni Kaloy ang galit at panggigil. Naluluha na ang mga mata ni Marquez pero nakangisi pa rin ito.

Taas. Baba. Taas. Baba. Patuloy parin ang pagsasalsal ng bagong pulis. Napapikit na si De Leon at inimagine ang pwedeng mangyari sa dalawang preso. Maghahalikan. Mageespadahan ng dila. Luluhod si Montereal sa harapan ni Marquez. Isusubo ang dambuhalang alaga nito. Mabibilaukan ng kaunti. Ngunit itutuloy pa rin ang pagsubo. Labas-masok. Labas-masok. Mabilis. Hahawakan ni Marquez ang kalbong ulo ni Kaloy. Pilit na ipapadeep throat ang kanyang kahabaan sa lalaking-lalaking preso. "Aagggghh!" ungol ni De Leon. Ramdam niya ulit na malapit na siyang labasan. Muli siyang sumilip upang tignan kung ano na ang ginagawa ng dalawa. Nang biglang manlaki ang kanyang mga mata. Sakal-sakal na ni Montereal si Marquez. Agad niyang ipinasok ang kanyang tigas pa ring alaga sa kanyang pantalon at lumabas ng cubicle. Hindi na nga nasara ang siper nito. "Montereal!" agad na sigaw ni De Leon na agad lumapit sa dalawa. Agad niyang niyakap ang hubad na katawan ni Kaloy at pilit na nilalayo sa nauubusang hininga na si Marquez. "Sabi nang tumigil ka!!!" sigaw ni De Leon na buong lakas na binuhat si Kaloy palayo sa dating pulis. Nagtagumpay naman si De Leon na mapaghiwalay ang dalawa. "Ano bang ginagawa niyo?" sigaw ni De Leon sa dalawang preso. Agad na hinabol ni Marquez ang kanyang paghinga. "Tangina mo, Marquez! Huwag kitang makikita malapit kay Dylan!" banta ni Kaloy sa dating pulis bago tuluyang iwanan ang dalawa. "Chief, ano bang nangyari?" nag-aalalang tanong ni De Leon sa dating kabaro. Hindi sumagot si Marquez at ngumisi lamang ito. Dinampot lang ni Marquez ang kanyang hinubad na shorts na nasa sahig at iniwan niya rin si De Leon sa banyo. "Sir?" huling sabi ni De Leon.

Tahimik at seryosong kumakain ng almusal si Kaloy. Hindi niya napansin ang paglapit ni Dylan sa kanyang likuran. "Good morning.." bati ni Dylan sa nobyo. Umupo siya sa tabi ng seryosong kasintahan. Wala pa ring imik. Malalim ang iniisip. "Kanina pa ganyan yan. Hindi nagsasalita.." singit ni Mang Tonyo. Nagtaka naman si Dylan. "Kaloy?" tawag ni Dylan sa nobyo. "Mukhang may iniisip.." si Boyong naman ang nagkomento. "Malalim na pag-iisip.." singit pa ni Tikboy. "Oh nandito ka na pala.." gulat na bati ni Kaloy nang makawala siya sa kanyang pag-iisip. Muli niya kasing naisip ang nangyari sa kanila ni Marquez sa banyo. Ang banta nito kay Dylan. Kahit alam niyang tatlong araw na lang naman ay makakalabas na silang dalawa rito. "Kanina pa. Ano bang iniisip mo?" tanong ni Dylan sa kasintahan. Napangiti ng peke si Kaloy. "Wala naman. Iniisip ko lang na ilang araw na lang kita makakasama.." si Kaloy sabay yakap sa katabi. Wala na siyang pakielam kung marami man ang makakakita sa kanila. "Sus! Parang hindi naman.." singit ulit ni Tikboy. Agad namang kinotongan ni Kaloy ang kapwa preso. "Okay ka lang ba?" ulit na tanong ni Dylan kay Kaloy. Tumango siya ngunit napatingin siya sa gawi nila Marquez at grupo nito. Nakatitig rin sa kanya habang kumakain ng saging. "Kaloy, huwag mo akong alalahanin. Safe ako sa selda ko.." sabi ni Dylan. "Sa iyo nga ako nag-aalala lalo na malapit ka sa hayop na Marquez na yan.." dagdag pa ni Dylan. "Nako, Dylan. Huwag mong alalahanin yang si Kaloy. Kita mo ba yang biceps niya?" singit muli ni Tikboy. "Oo. Tsaka nandito rin naman ako. Sasamahan ko na lang sila sa selda.." alok ni Boyong sa mga kaibigan. "Sus! Baka magdrama-dram ka kapag nakita mo ang kama ni Erwin.." singit ni Tikboy. "Ulol!" bara ni Boyong. Nagtawanan ang lahat maliban kay Kaloy na napapatingin pa rin kay Marquez.

"Navarro, may bisita ka.." tawag ng isang pulis sa preso. Kasalukuyan nasa activity area sina Dylan at Kaloy kasama sina Boyong at Tikboy. Oras kasi ng paggawa ng mga handcrafted items na binebenta sa labas. Agad na tumayo si Dylan upang kitain ang kanyang bisita. "Mahal, baka sila Mama. Baka excited na para sa Linggo.." paalam ni Dylan sa kasintahan. "Samahan kita?" tanong ni Kaloy. "Sige, halika.." sagot ni Dylan. Tatayo na rin sana si Kaloy nang tawagin ang preso ni Mang Tonyo. Magpapatulong sa basket na ginagawa. "Navarro, halika na!" tawag muli ng gwardya. "Kaloy, sunod ka na lang ha.." paalam ni Dylan sa kasintahan. Tumango lang si Kaloy at nilapitan na ang matandang preso. "Sino daw po?" tanong ni Dylan sa gwardya na umeescort sa kanya. Hindi ito nagsasalita. Papunta na sana siya sa visiting area nang pigilan siya ng pulis. "Hindi dyan.." sambit nito. Nagtaka si Dylan dahil karaniwang sa visiting area siya binibisita ng mga kapamilya. "Saan po?" tanong ni Dylan sa pulis hanggang makarating sila sa isang opisina. "Pumasok ka na. Kanina pa naghihintay si Sir.." tanging sabi ng pulis. Pinihit niya ang doorknob at nagulat si Dylan sa kanyang nakita. Si Von. Agad niyang nalanghap ang amoy ng dating kasintahan. Bihis na bihis. Gwapong-gwapo sa suot nitong polo shirt at pantalon. May dala pa itong bulaklak. "V-v-von?" gulat na tanong ni Dylan sa kanyang bisita.

Susundan..

Sibakan Sa Selda part 25

Tatlong araw bago ang pag-laya ni Dylan. Umaga iyon at oras ng ehersisyo ng mga preso nang biglang nagsitigil ang mga preso sa kanilang ginagawa. Nahati ang formation ng mga ito na para bang dagat na nahati sa dalawa. Nanlaki ang mata nina Dylan at Kaloy sa nakitang paparating. Bumilis ang tibok ng puso ni Dylan. Nanlamig ang buo niyang katawan. Agad siyang pinagpawisan ng malapot. Habang si Kaloy naman ay lumukot ang mukha. Nag-init ang kanyang katawan. Namuo ang kanyang kamao at para bang sasabog. Ngunit mas naunang sumugod si Boyong, "Puuuutanginaa mooooo!" malutong na mura nito habang pasugod sa bagong dating na preso.

-------

"Walang-hiya ka, Marquez!" malutong na mura ni Chief Raymundo nang iharap sa kanya ang dating kabaro na si Marquez. Nahuli si Marquez habang namimili ito ng mga gamit pang-karpinteryo sa isang palengke sa bayan. Namukhaan ito ng isang pulis ni Raymundo. Medyo nahirapan sila mahuli ang kriminal dahil nagpakalbo ito at nagpatubo ng bigote at balbas. Sinubukan niyang mag-iba ng itsura ngunit bigo ito. Hindi naman din kasi magpapahuli ang itsura ni Marquez kumpara sa ibang pulis. Batak ang katawan nito. Moreno ang kutis kaya mas lalaking-tignan. Mas lalong nag-agaw pansin si Marquez nang nagpakalbo ito at nagpatubo ng buhok sa baba. Isang batok sa ulo ang tinanggap ni Marquez mula sa hepe. Muntik pang matumba si "Diba sabi ko sayo, galawin mo na lahat, maliban lang si Navarro?" may galit sa tono ni Raymundo habang kausap si Marquez. Nakatayo ito sa harapan ng hepe. Nakayuko. Nakaposas ang dalawang kamay sa kanyang likuran. "Tarantado ka! Pati ako ipapahamak mo! Alam mo naman na hawak yan ni Mayor.." dagdag pa ni Raymundo. Wala pa rin reaksyon si Marquez ngunit ang mata nito ay napakatalim. Galit na galit. "Limang araw ka lang dito at ililipat ka sa Muntinlupa sa susunod na Linggo. Kaya umayos ka!" sigaw ni Raymundo sa kabaro.

Pagkalabas ni Marquez ng kwarto ng hepe ay agad siyang kinuhaan ng mga litrato at fingerprints. "Ano, Marquez, maangas ka kasi!" pang-aasar ni Sison na umaasiste sa bagong preso. "Putangeena mo, Sison!" mura ni Marquez sa pulis. Agad naman nanggigil ang pulis at agad siyang sinapak sa mukha. Ngunit parang wala lang iyon kay Marquez. Hindi man lang ito nagpakita na nasaktan siya. Nag-ipon ng dahak si Marquez at dinuraan niya sa mukha si Sison. "Tarantado ka ah!" galit na sabi ni Sison at akmang susugurin ang dating pulis. Ngunit mas mabilis ang mga kasamang pulis na naroon at napigilan ang rambulan. "Sige, maghubad ka. Ito bago mong uniporme.." utos ni Sison sabay tapon sa damit pang-preso. "Bakla!" maangas na sabi ni Marquez. Sarkastikong ngumiti si Sison. Lumapit siya sa preso. "Bakla pala ha!" nang-aasar na sabi ni Sison sabay wasak sa suot na tshirt ni Marquez. Lumantad tuloy sa lahat ang mabuhok na dibdib ni Marquez. Batak pa rin ang katawan ng dating pulis. Malapad ang dibdib na tinatabunan ng pinong balahibo. Kulay tsokolate ang mga utong. Halatang nagbubuhat pa rin si Marquez dahil sa muscles nito sa dibdib. Pwede pa rin maipagmalaki ni Marquez ang anim na pandesal sa kanyang tiyan. Naglakbay rin ang balahibo nito mula dibdib pababa sa tiyan nito, sa pusod papunta sa garter ng kanyang briefs. "Sinong bakla?" tanong muli ni Sison sabay lapirot sa dalawang utong ng preso.

"Uhmmm.." matigas na ungol ni Marquez. Pinipigilan niyang magpakita ng kung ano mang sakit sa harapan ng mga dating kabaro. Mata sa mata ang labanan ng dalawang pulis. Matatalim. Malalalim. Si Sison ang unang sumuko at kanyang tinulak palayo si Marquez. "De Leon, tanggalin mo na ang pantalon ng kupal na yan!" utos ni Sison sa mas mababang ranko na si De Leon. "Copy, Sir.." sagot ni De Leon na tumayo sa kanyang pagkakaupo. Alam ni Marquez na may pagkalambot si De Leon. Minsan nahuhuli niya itong sumusulyap sa kanyang katawan sa tuwing nagkakasabay sila maligo sa barracks. "Sir.." sambit ni De Leon nang magkaharap sila. Nanginginig na hinawakan ni De Leon ang butones ng pantalon ni Marquez. Napadampi pa ng batang pulis ang kanyang kamay sa balat ni Marquez. Mainit. May kakaibang kuryente na dumaloy sa kanyang katawan. Napalunok si De Leon nang matagumpay niyang matanggal ang pagkabutones ng pantalon ng bagong preso. "Dalian mo!" pasigaw na utos ni Sison. Agad naman tumalima si De Leon at napasquat sa harapan ni Marquez. Napatingin pa si De Leon sa itsura ni Marquez. Naroon pa rin ang kakisigan ni Marquez. Napalunok muli ang batang pulis nang dahan-dahang niyang binaba ang pantalon ng bagong huli. Hanggang bumagsak na ang pantalon nito sa sahig. Napaismid si Sison nang lumantad sa kanya ang halos na hubad na katawan ng dating pulis.

"De Leon, ibaba mo na salawal niyan.." utos ni Sison na napasandal sa lamesa ng opisinang iyon. "Pero sir..." tanggi ni De Leon. Ngunit agad na binara ito ni Sison. "Nakikita mo ba yang umbok na yan? Paano kung baril yan? Icepick? Edi nasalisihan ka?" sabi ni Sison. Napakamot na lamang sa ulo si De Leon. Nanlalamig ang kanyang katawan. Hindi niya dapat ito nararamdaman pero iba ang epekto ng dating opisyal. Lalaking-lalaki kasi ito. Barakong-barako. "Sir.." sambit muli ni De Leon nang lumapit siya sa harapan nito. Wala pa rin imik si Marquez. Nakatitig lang ito kung nasaan si Sison. Matalim na titig. Halatang nagpipigil. Parang papatay kung magkakaroon ng pagkakataon. "De Leon, bilisan mo naman.." naiinip na sabi ni Sison sa batang pulis. Nanginginig na nilapat ni De Leon ang kanyang mga kamay sa magkabilang garter ng briefs ni Marquez. Ramdam niya ang init ng katawan ng bagong preso. Ramdam niya sa kanyang mukha ang bawat buga ng paghinga nito. "Sorry, Sir.." bulong ni De Leon kay Marquez. Nawalan na ng pasensya si Sison kung kaya't tinabig niya si De Leon at siya ang humila pababa sa huling saplot ni Marquez. Nanlaki ang mga mata ni De Leon nang lumantad sa kanila ang natutulog na alaga ng dating pulis. Mas maitim ang balat ng kanyang alaga kumpara sa katawan niya. Pantay naman ang kulay ng singit nito. Makapal ang buhok na nakapalibot rito. Nakalaylay rin ang dalawang itlog sa pagitan ng kanyang mga hita. "Ayos ah.." natatawang sabi ni Sison. "Sayang naman to, Marquez. Hindi na ito matitikman ng misis mo!" dagdag pa ng pulis. Sinampal ito ni Sison. Masakit. Pero iba ang sensasyon ang hatid nito kay Marquez.

"Maangas ka kasi! Wala kang kinatatakutan! Ano ka ngayon?" pang-aasar ni Sison. Lumipat si Sison sa likuran ni Marquez. Pinagmamasdan ang hubad na likuran ng pulis. Matambok. Makinis. Walang kapeklat-peklat. Mabuhok ang hiwa. Walang sabi-sabi at tinulak ni Sison si Marquez pasandal sa lamesa ng opisina. Dahil hindi pa tuluyang nahubad ni Marquez ang pantalon at briefs niya ay nawalan siya ng balanse at napatuwad siya. "Sino ngayon ang bakla?!" ismid na sabi ni Sison nang makita niya ang pagbuka ng hiwa ni Marquez. "Pootangina mo, Sison! Itayo mo ako dito! Papatayin kita.." galit na sambit ni Marquez. "Shhhh! Marquez, alam na alam mong kailangan gawin ito sa mga bagong salta.." natatawang sabi ni Sison. "Diba ito ginagawa mo sa mga natitipuhan mong preso?" dagdag pa ni Sison. "S-si-sir, tatawagin ko po ba si Doc?" tanong ni De Leon. Alam niyang kasali ang body check sa protocol. Pero ang anal exam ay ginagawa ng doktor sa preso. "Hindi na kailangan, De Leon. Praktisado naman ako! Magagaling ako sa butas. Lalo na sa masisikip!" nang-aasar na sabi ni Sison. Nagsuot ng gloves si Sison sa kanang kamay habang ang isang kamay ang nagbuka ng pisngi ng pwetan ni Marquez. "Halika, De Leon. Tuturuan kita kung paano ito gawin.." si Sison. Kinakabahan man ay lumapit pa rin si De Leon sa pwesto ni Sison. Kitang-kita ng dalawang pulis ang makipot pang butas ng dating kabaro. Napapalibutan ito ng buhok. "Kunin mo yung KY sa cabinet.." utos ni Sison sa batang pulis. "Tangeena mo, Sison! Pakawalan mo ako dito!" banta ni Marquez. Alam niyang ginagago lang siya ni Sison. Bababuyin. Paglalaruan. 

Naglagay si Sison ng KY sa kanyang gloves habang inutusan niya si De Leon na maglagay rin ng lube sa hiwa ni Marquez. "Una, padulasin mo itong hintuturo mo.." si Sison habang kinikiliti ang hiwa ni Marquez gamit ang kanyang daliri. "Umppph.." ungol ni Marquez. Ramdam na niya ang dulo ng daliri ni Sison sa butas ng kanyang pwetan. "Sige, ibuka mo itong mga pisngi ni Marquez..." utos ni Sison sa kasamahan. Kahit walang gloves si De Leon ay nilapat niya ang kanyang mga palad at ibinuka ang dalawang pisngi ni Marquez. "Aaaaaagggghhh!" sigaw ni Marquez nang maramdaman niya ang pagpasok ng unang daliri ni Sison. "Ngayon, isunod mo tong gitna.." sabi ni Sison sabay pasok sa pangalawang daliri. "Aaaaaggggh!" Tanginaaahhhh!" hiyaw ni Marquez. Pinagpapawisan siya kahit naka-aircon ang opisina. "Kapag naisagad mo na ang dalawa mong daliri, saka mo paikutin. Ikot-ikot.." si Sison sabay inikot ang dalawang daliri habang nasa loob ni Marquez. "Uhggghhhh!" ungol ni Marquez. Tinatamaan na kasi ang kanyang prostrate. Unti-unti nang nabubuhay ang kanyang alaga. "Tatlong beses hanggang lima. Paikot-ikot.." sabi pa ni Sison sabay hugot ng dalawang daliri. Napahinga ng maluwag si Marquez ngunit parang butas siyang naiwan na bukas at naghihintay na may magtapal. "Sige, ikaw naman, De Leon. Subukan mo.." utos ni Sison sa batang pulis. Si Sison naman ang nagbuka ng mga pisngi sa likuran ng preso. "Pero, sir, wala na pong gloves.." si De Leon. "Hayaan mo na. Ipasok mo na lang yang daliri mo. Wala naman mawawala sa iyo.." suhestiyon ni Sison.

Pumwesto si De Leon sa gitna ni Marquez. Naglagay siya ng lubricant sa kanyang kanang kamay. Partikular na sa mga daliri nito. Huminga ng malalim si De Leon. Langhap niya ang barakong amoy ng dating katrabaho. Nagsimula si De Leon. Unang daliri sa butas ni Marquez. "Putangiiiina!" sigaw ni Marquez nang maramdaman niyang may isang daliring pumasok sa kanyang kalooban. Umikot-ikot gaya ng ginawa ni Sison kanina. Sumunod, dalawang daliri. Gaya ng dati, inikot-ikot ni De Leon ang kanyang mga daliri sa looban ni Marquez. Masikip. Madulas dahil sa lubricant. Mainit-init. Mabuhok. "Gawin mong tatlo.." utos ni Sison. "Sir?" nagtatakang kumpirmasyon ni De Leon. "Mas malawak ang machecheck mo.." sabi ni Sison. Sumunod na lamang si De Leon at ipinasok ang pangatlong daliri. "Aaaaggghhhhh!" ungol ni Marquez. Hapdi na may kasamang kiliti. "Kaya pa?" natatawang tanong ni Sison sa dating kabaro. "Tangeena mo!" si Marquez na napangudngod na lamang sa lamesa habang dinadaliri ang kanyang butas. "Gawin mong apat!" utos ulit ni Sison. "Sir, tama na. Nasasaktan na si Marquez.." sabi ni De Leon sabay hugot ng kanyang mga daliri. "Uhhhhmmm!" mahinang ungol ni Marquez. "Anong nasasaktan? Tignan mo oh!" si Sison sabay alalay patayo kay Marquez. Nanlaki ang mata ni De Leon nang lumantad sa kanya ang buhay na buhay na alaga ng pulis. "Ayan ba ang nasasaktan?" si Sison sabay tampal sa naninigas na alaga ni Marquez. Tayong-tayo ito. Labas ang mga ugat nito sa katawan. Nangingintab ang ulo. Napalunok si De Leon. Nanunuyo ang kanyang lalamunan. Parang naakit siyang lumuhod sa harapan ng dating pulis at pagsilbihan ito.

Natigil lang ang pang-aabuso kay Marquez nang may kumatok sa opisina nila. "Sison, dalhin na daw si Marquez sa covered court.." sigaw ng pulis na nasa labas ng opisina. "Sige, nagbibihis na lang.." sagot ni Sison sa pulis. "De Leon, alisin mo na lang posas niyang si Marquez at pagbihisin ng bago niyang uniporme.." huling pang-aasar ni Sison bago lumabas ng kwartong iyon. "Yes, sir!" sagot ni De Leon. Naiwan ang dalawa sa kwartong iyon. Hubo't hubad pa rin si Marquez. Medyo lumambot na ang ari nito pero may kalakihan pa rin. "Sir, sorry ha.." sabi ni De Leon habang pinupunasan ang lubricant na kumalat sa likuran ng dating katrabaho. Wala pa rin imik si Marquez. Ngunit matigas pa rin ang kanyang kargada. Matapos mapunasan ni De Leon ang lubricant sa pwetan ni Marquez ay kanyang tinanggal ang posas nito. "Gusto mo?" walang kagatol-gatol na tanong ni Marquez sa batang pulis. "Sir?" nagtatakang tanong ni De Leon. Nagulat ang bagitong pulis sa ginagawa ng bagong preso. Mabilis nitong sinasalsal ang kanyang armas. Lalo tuloy itong lumaki. "Gusto mo ba nito, De Leon?" may pang-aakit sa tono ng preso. Napalunok si De Leon at napatigil sa kanyang kinatatayuan. Hinarap ni Marquez si De Leon. Magkalapit ang kanilang mga mukha. Napalunok muli ang pulis at ito na nga ang naging hudyat ni Marquez upang ilapat ang kanyang mga labi sa labi ng pulis. Maribdib. Mabagsik. Hindi na lumaban si De Leon at kanyang sinagot ang mga halik ng dating kabaro.

Matagal na niyang pinagpapantasyahan si Marquez. Bagong salta lang siya noon sa koreksyunal nang masilayan na niya ang kakisigan ng pulis. Kung kaya lagi niyang tinataon ang kanyang pagligo sa pagligo ni Marquez. Lagi niyang pinagjajakoolan ang itsura nito habang naliligo. Ngayon realidad na ang kanyang pantasya. Nasa harapan na niya ang makisig na si Marquez. Mula sa labi ay bumaba si De Leon sa leeg ni Marquez, pababa sa mabuhok na dibdib ng binata. Binasa ni De Leon ng kanyang laway ang bawat hibla ng buhok na nasa dibdib ng dating pulis. "Ooooohhhh!" nangingiting ungol ni Marquez. Dahil kanina pa sabik si Marquez sa mainit na butas ay tinulak niya pababa si De Leon. Kusa namang sumunod ang bagitong pulis sa nais ni Marquez. Pinadaanan pa ni De Leon ng kanyang dila ang mabuhok na tiyan ni Marquez, sa mga pagitan ng abs nito, hanggang maabot niya ang pusod ni Marquez. Sinundan ni De Leon ang bakas papunta sa kayamanan. Mula sa pusod dinilaan ni De Leon ang buhok pababa sa makapal na bulbol ng dating pulis. Ramdam ni De Leon ang pagtama ng naninigas na alaga ni Marquez sa kanyang leeg. Namamasa na ito. Sa pre-cum. "Isubo mo na ako.." hiling ni Marquez. Sumulyap si De Leon sa mukha ng dating kasamahan. Nakapikit ito. Nilalasap na lamang niya ang sarap ng bibig ni De Leon. Napangiti si De Leon dahil alam niyang nasasarapan si Marquez. Hindi na nga nagtagal at kanyang sinubo ang kahabaan ng dating pulis.

"Tangeeenaaaahhh! Ang galing moooohhhh!" puri ni Marquez sa pagsubo ni De Leon. Inikot-ikot ni De Leon ang kanyang dila sa paligid ng alaga ng dating pulis. Sabay deep throat. Kahit na nabibilaukan si De Leon ay patuloy pa rin niyang pinagsisilbihan ang kanyang pantasya. Labas-masok. Labas. Pasok. Subo. Luwa. Sipsip. Subo-luwa. Labas-masok. "Ooooohhh! Shiiiiiiitt!" ungol ni Marquez na nararamdaman na niyang malapit na siyang sumabog. "Pasukin kita?" tanong ni Marquez habang nakatingin sa itsura ng. bagitong pulis. Punung-puno ang bibig nito. Umiling si De Leon dahil napakalaki ni Marquez. Malamang duduguin siya kung si Marquez ang unang makakapasok sa kanyang lagusan. "Bakit?" tanong ni Marquez sa kasama. "Agggghhh!! Huwag! Baka labasan ako!" pigil ni Marquez sa pulis. Ngunit parang walang naririnig si De Leon at patuloy pa rin ang ginagawang pagsubo sa dating pulis. "Aggggghhh!" si Marquez na nanigas na ang mga binti. Malapit na siya. Malapit na malapit. Mas ginalingan pa ni De Leon ang ginagawang pagsupsop sa alaga ni Marquez. "Ayan na ako! Ayan na akoooooohhhh!" ungol ni Marquez sabay ngudngod sa ulo ni De Leon. Sumagad tuloy ang buong kahabaan ni Marquez sa lalamunan ni De Leon. Isa, dalawa, tatlong putok ng mainit-init na katas ang dumiretso sa lalamunan ng batang pulis. Wala siyang nagawa kundi lunukin ito. Ramdam niya sa kanyang kalooban ang pagsirit ni Marquez. "Oooooohhh!" ungol ni Marquez. Nananatili pa rin ang pagkasabunot ni Marquez sa buhok ni De Leon. "Tangina, ang sarap nun!" sabi ni Marquez sabay suot ng kanyang unipormeng pang-preso kasabay ng kanyang rubber shoes.

Matapos mag-ayos ng uniporme ang dalawa. Lumabas sina De Leon at Marquez mula sa kwartong iyon. Alalay ni De Leon si Marquez patungo sa covered court kung nasaan nag-eehersisyo ang mga preso. Maangas pa rin ang paglalakad ni Marquez habang papasok sa looban. Gulat na gulat ang mga preso at bantay na nakakasalubong nila. Abalang nag-aayos ng bayong ng mga bagong pitas na gulay si Tikboy nang makasalubong niya ang tilang pamilyar na mukha. Nanlaki ang mata ni Tikboy nang makumpirma niya na si Marquez ang kanyang nakita at suot nito ang pang-preso. "Chi-chi-chip?" ani ni Tikboy. Walang kibo si Marquez nang dumaan ito sa harapan ni Tikboy. Tuloy-tuloy lang ang lakad ng dalawa palabas sa covered court. Mula sa likuran kung ay unti-unting nahati ang pormasyon ng mga preso. Bulungan. Lahat gulat nang makita ang dating pulis. Hanggang umabot sina Marquez at De Leon sa harapan kung saan naroon sina Dylan at Kaloy. Nanlamig ang buong katawan ni Dylan nang muli niyang makaharap ang kriminal na pumatay sa kanyang kaibigan na si Erwin. Hindi siya makagalaw sa kanyang kinatatayuan. Nagkita ang kanilang mga tingin. Tila ba sarkastikong nakangiti si Marquez kay Dylan. Para bang horror film ang pakiramdam. Muling bumalik tuloy ang alaala ng kanyang sinapit at ni Erwin sa mga kamay ng mga sindikato. Gusto niyang sigawan si Marquez ngunit parang pati dila niya ay natameme.

Nagiba naman ang ekspresyon ng mukha ni Kaloy nang makita niya ang suspek sa pagdukot kay Dylan. Ang dahilan ng mga sugat at takot ng minamahal. Pinahirapan. Pinagsamantalahan. Hinanda ni Kaloy ang kanyang kamao upang makasapak sa pagmumukha ni Marquez. Matigas na matigas ito. Nagsimulang mandilim ang kanyang paningin. Gusto niyang patayin ang hayop na si Marquez. Handa na siyang sumugod nang biglang magsalita si Dylan. "Kaloy.." tanging nasabi ni Dylan sa kasintahan upang bumalik si Kaloy sa kanyang sarili. Alam ni Dylan na susugurin ni Kaloy si Marquez at baka magsimula ito ng rambol sa looban. Napatingin si Kaloy sa kanyang katabi. Napagmasdan nito ang mga mata ng nobyo. Takot ito. Kinakabahan. Lalo na nasa looban na si Marquez. Agad na kinalma ni Kaloy ang sarili at yumakap sa kasintahan. Kailangan siya ni Dylan sa oras na ito. "Shhhh..." si Kaloy sa nobyo. "Nandito lang ako. Hindi ka na masasaktan ni Marquez.." pangpakalmang sabi ni Kaloy. Pumikit si Dylan at hindi niya napigilan ang sarili na hindi mapaiyak. Naisip niya kasi ang kaibigan ni Erwin. Ang sinapit nito sa kamay ng hayop na si Marquez. Kahit na nakakulong ito ay hindi pa rin napapanatag si Dylan lalo na at kasama nila si Marquez sa koreksyunal. "Pooootangina mooooohh!" sigaw ni Boyong na tumatakbo palapit sa dating pulis. "Boyong!" tawag ni Kaloy sa kaibigan ngunit huli na dahil nakalapit na si Boyong kay Marquez. Pati ang pulis na si De Leon ay hindi napigilan ang preso at inandayan nga ng sapak ni Boyong ang pagmumukha ni Marquez.

Napaluhod si Marquez sa lakas ng suntok ni Boyong. Dumudugo ang pumutok na labi. "Walang hiya ka! Pagbabayaran mo ang ginawa mo kay Erwin!" pagalit na sigaw ni Boyong. Aandayan pa sana ng isa ni Boyong ang mukha ng dating pulis ngunit mabilis na rumusponde ang mga bantay na pulis. Agad na naawat si Boyong nito habang si inaalalayan ni De Leon si Marquez upang makatayo. "Hindi pa ako sayo tapos! Tarantado ka!" sigaw ni Boyong habang awat-awat ito ng dalawang pulis. Kahit na nagdurugo ang kanyang pumutok na labi, ngumiti si Marquez. Sarkastikong ngiti. Nakakatakot. Parang demonyo. Nakakakilabot. Wala man lang pagsisisi sa itsura ni Marquez. "Nakakangiti ka pa ha! Halika rito babasagin ko yang pagmumukha mo!!" sigaw pa rin ni Boyong. Gustong kumawala sa pagkakahawak ng dalawang pulis. "Boyong! Tama na!" biglang nasambit ni Dylan. Lumapit siya sa nagwawalang kaibigan. Pinapakalma. Pero kahit siya ay kinakabahan pa rin sa presensya ni Marquez. Hindi niya alam kung ano pang pwedeng gawin ng hayop na pulis. Pinasok na si Boyong sa loob upang maiwasan ang namumuong tensyon sa kulungan. May ngiting demonyo pa rin ang nasa labi ni Marquez. Dumura si Marquez dahil medyo napuno na ng dugo ang kanyang bibig. "Oh Navarro, hindi mo ba ako i-wewelcome?" bati ni Marquez sabay lapit sa nakatayong si Dylan. Nanlaki ang mga mata ni Dylan. Hindi siya makakilos. Hindi siya makalaban sa paglapit sa kanya ni Marquez. Nanginginig siya. Napansin yun ni Marquez.

"Huwag kang matakot, Navarro.." sambit ni Marquez sabay hawak sa bewang ni Dylan sabay lapit sa mukha nito. "Tangina mo, Marquez!" biglang singit ni Kaloy kasabay ng isang malakas na tulak. Napaatras naman si Marquez. "Oh Montereal, dahan-dahan.." natatawang sabi ni Marquez sa preso. "Huwag na huwag kang makakalapit kay Dylan! Hindi mo na siya magagalaw!" banta ni Kaloy sa dating pulis. Natawa naman si Marquez. Nakakaasar na tawa. Umismid ito. Muling dumura. "Siguraduhin mo lang na hindi mawawala sa paningin mo si Navarro.." nang-aasar na sabi ni Marquez kay Kaloy. "Hindi ka talaga titigil ha!" sambit ni Kaloy. Napuno na siya sa kayabangan ng dating pulis. Dadagdagan niya sana ang pasa sa mukha ni Marquez. Bibigyan pa sana niya ng isa pang sapak. "Kaloy, huwag.." pigil ni Dylan kasabay ng paghawak nito sa braso ng nobyo. Panigurado na sa rambulan lang aabot ang dalawa. Inaya na ni Dylan si Kaloy na pumasok na rin sa loob ng kulungan upang makaalis sa presensya ng bagong preso. "Dylan, huwag kang matakot. Nandito ako.." alo ni Kaloy sa nobyo ng marating nila ang selda ni Dylan. Hindi pa rin kasi maalis sa isipan ni Dylan ang itsura ni Marquez. Lalo na kung paano ito tumingin at ngumiti. Halatang may planong masama. "Hindi ako mapakali.." amin ni Dylan sa kasintahan. Tumabi si Kaloy kay Dylan na nakaupo ngayon sa kanyang kama. "Shh! Hindi ka na niya magagalaw.." sabi ni Kaloy sabay yakap sa katawan ng nobyo. Mahigpit na yakap. "Huwag kang magalala. Nandito ka naman sa ibang selda. Nakahiwalay ka. May bantay.." sabi pa ni Kaloy.

"Chip, welcome back!" bati ni Jojo sa bagong pasok na si Marquez. Kasalukuyan silang nagkukumpulan sa loob ng kanilang selda. "Tarantado!" singhal ni Marquez sa preso. "Humanda sa akin yang si Navarro. Sinira niya ang buhay ko! Pwes, wawasakin ko rin ang buhay niya!" sambit ni Marquez. "Paano yan, Chip? Balita ko lalaya na si Dylan ngayon linggo.." kwento ni Jojo. Nanggalaiti si Marquez nang marinig ang balita niya tungkol kay Dylan. "Hindi pwede! Hindi pwedeeeee!!!" sigaw ni Marquez sa loob ng kanyang selda.

Susundan.

Sibakan Sa Selda part 24

Masayang pinagsaluhan ng pamilya ni Dylan ang mga dalang handa. "Dy, dalawang linggo na lang at makakalaya ka na.." balita ng kanyang ate sa kapatid. "Sabi ng abogado, inaayos na lang ang mga papeles at makakaalis ka na dito.." dagdag pa ni Dylan. Napangiti na lamang si Dylan ngunit sa kanyang kalooban ay nalulungkot siya. Iniisip niya na muling magkakahiwalay sila ni Kaloy. Kakaayos lamang nila at heto at muli niyang iiwan ang kasintahan. "Ipapaayos ko na ang kwarto mo, anak.." excited na sabi ng mama ni Dylan. Tumango lamang si Dylan. Masaya siya dahil makakalaya na siya. Malilinis na ang pangalan ng pamilya niya. Ngunit hindi pa rin maalis sa isip ni Dylan ang nobyo. Paano na si Kaloy? Paano na kung wala na naman siya sa kanyang tabi? Mga tanong na umaalingawngaw sa isipan ni Dylan. "Happy New Year po.." bati ng lalaki sa pamilya ni Dylan...

--------

Lahat ay napalingon sa lalaking bumati sa kanila. Nasamid naman si Dylan sa pamilyar na boses ng lalaki.  Unti-unti niyang inangat ang kanyang ulo at hindi nga siya nagkamali, si Kaloy. Bagong ligo. Bagong tabas ang bigote at balbas. Malinis itong tignan kahit na nakauniporme itong pang-preso. Makisig at matipuno. Saktong-sakto ang bagong pa-damit sa koreksyunal. Napatayo si Dylan sa kanyang kinauupuan upang lapitan ang nakatayong si Kaloy. Nakangiti at labas ang pantay-pantay na ngipin. "Pa, Ma, Ate. Si Kaloy. Uhmmm.." kinakabahang pakilala ni Dylan kay Kaloy sa kanyang pamilya. Natulala naman ang ate ni Dylan. Hindi nila alam kung nabighani ba ito sa itsura ni Kaloy. "P-pre-preso ka dito?" tanong ng mama ni Dylan. Tumango ito. "K-k-kasama ko po siya sa selda.." si Dylan ang sumagot para sa binata. Tumayo rin ang ama ni Dylan upang harapin ang binata. "H-h-happy New Year, sir.." nauutal na bati ni Kaloy. Medyo kinakabahan. Hindi medyo. Kinakabahan si Kaloy pero kailangan na niyang magpakilala sa pamilya ni Dylan dahil ito na ang kanyang huling pagkakataon. Sinipat ng ama ang binatang katabi ng anak. Mula ulo hanggang paa. Napalunok naman si Kaloy ng mapansin niya iyon. "Happy new year din, iho.." ang ina na ni Dylan ang sumagot para sa asawa. "Halika, saluhan mo kame sa pagkain.." yaya pa nito kay Kaloy.

"Ay, hindi na po. Oras niyo po ito para makasama si Dylan. Lumapit lang po ako para batiin kayo.." magalang na sabi ni Kaloy sa pamilya ng nobyo. Ramdam niya na medyo aligaga rin si Dylan dahil nga hindi sila nakahanda sa ganitong tagpo. "Okay lang, Kaloy. Sumama ka muna sa amin.." yaya ni Dylan sabay hawak sa braso ng nobyo. Tumingin si Kaloy sa mukha ng katabi. Nakangiti ito. Nababasa niya sa mga mata ni Dylan na nagsasabing "Okay lang. Mahal kita.." Medyo napahinga ng maginhawa si Kaloy. Kanina pa kasi mabilis ang tibok ng kanyang puso. "Sige po. Salamat po.." sagot ni Kaloy sa anyaya ng nanay ni Dylan. Tumabing umupo si Kaloy kay Dylan. Agad na inabutan ng ina ni Dylan si Kaloy ng plato na may laman na pagkain. Medyo na-touch si Kaloy na may nagsisilbing ina sa kanya. Napangiti siya sa ginagawa ng mama ni Dylan. Agad niyang tinanggap ito. "Maraming salamat po.." sabi pa ni Kaloy. Napadako naman ang kanyang tingin sa tahimik na ama ng kasintahan. Nakatingin lang ito sa kanya. Inoobserbahan ang bawat galaw ng binata. "Nasaan na pala ang pamilya mo, iho?" tanong ng nanay ni Dylan sa binata. "Ah eh. Wala na po akong pamilya dito sa Pilipinas. Wala na akong balita sa kanila simula ng pumasok ako dito.." kwento ni Kaloy. Malungkot ang tono. Tumatagos sa dibdib. Malalim. Pilit na ngumingiti sa harap ng pamilya ni Dylan. Ngunit mababanaag sa kanyang mga mata ang lungkot.

"Nako, sorry. Napalungkot pa yata kita.." sabi ng Mama ni Dylan. "Bagong taon na bagong taon.." dagdag pa nito. Napangiti si Kaloy. Sinsero. "Nako, wala po yun. Makita ko lang masaya si Dylan ngayong araw ay okay na rin po ako.." tuloy-tuloy na sabi ni Kaloy sabay subo ng kanyang pagkain. Nanlaki ang mata ni Dylan nang marinig iyon at napatingin siya sa reaksyon ng kanyang pamilya. Medyo kumunot ang noo ng ama nito habang ang ina naman ay napatigil sa pagsubo ng pagkain. "Anooo?" nagulat na sabi ng kanyang kapatid. "Ah eh. Ikaw talaga, Kaloy!" kinakabahang sabi ni Dylan sabay pisil sa hita ng madaldal na nobyo. Napangiti na lamang si Kaloy sa reaksyon ng katabi. Masaya ang buong araw nina Dylan at Kaloy kasama ang mga bisita nito. Kwentuhan. Biruan. Asaran ng magkapatid. Tawanan. Hanggang dumating na ang oras ng pamamaalam. "Ma'am, maraming salamat po sa pag-imbita niyo sa akin ngayong araw.." sabi ni Kaloy sabay yakap sa ina ni Dylan. "Wala yun. Masaya ako na nakilala ka ng anak ko dito.." sagot naman nito sa binata. "Tsaka, huwag mo na ako i-ma'am. Tita na lang.." dagdag pa ng mama ni Dylan. Napangiti si Dylan nang marinig iyon mula sa kanyang ina. Bumaling naman si Kaloy sa kapatid ni Dylan. "Ate?" nahihiya pang sabi nito. Natawa lang ang ate ni Dylan sabay yakap sa preso. "Nice meeting you, Kaloy.." sagot nito. Nakakatuwang marinig iyon mula sa pamilya ng kasintahan. Sumunod naman niyang hinarap ay ang ama ni Dylan. May kaba sa kanyang dibdib. "Sir, thank you po.." sabi ni Kaloy sabay abot ng kanyang palad. Kinabigla ng lahat nang biglang kabigin ng ama ni Dylan ang kamay ni Kaloy upang mapalapit ito sa kanya. "Lalaki sa lalaki.." pabulong na simula ng ama ni Dylan. "Salamat sa pag-alaga mo kay Dylan dito sa kulungan. Ingatan mo siya kung maari.." dagdag pa nito. Labis ang pagkatuwa ni Kaloy nang marinig iyon mula sa ama ng kasintahan. Hindi niya napigilan ang sarili na hindi maluha sa mainit na pagtanggap sa kanya ng pamilya ni Dylan.

Si Dylan naman ang nagpaalam sa kanyang pamilya. "Ma, thank you ha. Alam kong marami kang sinakripsyo para sa akin. Babawi po ako pag labas ko rito.." sabi ni Dylan sa kanyang naluluhang ina. "Anak, huwag mong isipin yun. Susunduin ka namin sa araw ng paglaya mo.." sagot ng kanyang ina na binigyan ng mainit na yakap ang anak. "Dylan, mag-ingat ka rito ha. Aayusin na namin kwarto mo para sa pagbabalik mo ng bahay.." sabi naman ng kanyang ate. "Thanks, Ate.." si Dylan sabay yakap rin sa kapatid. "Panalo ka kay Kaloy. Huwag mo nang pakawalan yan.." pabirong bulong ng kanyang ate. Hindi napigilan ni Dylan ang mapatawa sa sinabi ng kapatid. "Ate!" tanging nasabi ni Dylan. Sumunod na niyakap ni Dylan ang ama. Mas matagal. Mas mahigpit. "Pa, I'm sorry ha. Sorry kung nabigo kita noon. Alam kong marami akong nagawa na kinagalit mo, kinalungkot mo. Pero babawi po ako. Sa inyo ni Mama.." sabi ni Dylan sa ama. Hindi na napigilan ng matikas na ama ang hindi maiyak. Ngayon sumabog ang kanyang tinitimping emosyon. "Hindi, anak. Ako ang may pagkukulang sa iyo. Hindi ako agad naniwala na wala kang kasalanan. Hindi kita napagtanggol. Patawarin mo ako, Dylan.." sabi ng kanyang ama. Mas hinigpitan ni Dylan ang kanyang pagyakap. Mas sumiksik siya sa mga bisig ng kanyang ama. "I love you, anak.." lumuluhang sabi ng kanyang ama. Matagal na niya itong inaasam na marinig mula sa kanyang magulang. "I love you, Pa.." emosyonal na sagot ni Dylan. Yumakap na rin ang kanyang ina at kapatid. Napangiti naman si Kaloy sa tagpong kanyang pinapanuod. Napatingin ang ama ni Dylan kay Kaloy sabay niyaya na yumakap na rin. Hindi na ito tumanggi at lumapit na ito sa nag-iiyakan kapamilya ni Dylan.

Gabi ng unang araw ng taon. Magkasama pa rin si Dylan at Kaloy sa solong preso ng binata. "Paano ba yan? Boto na sa akin pamilya mo.." nangingiting sabi ni Kaloy habang hinihimas ang buhok ng kasintahan. "Masaya ako na nakilala ka na ng pamilya ko.." sagot ni Dylan na yumakap na rin sa hubad na katawan ng nobyo. Hinihimas niya ngayon ang dibdib ng binata. "Sana mapakilala rin kita sa Mama ko.." sagot ni Kaloy. Napatingin si Dylan sa mukha ng katabi. Nakatingin ito sa kisame. Halata na malalim ang iniisip. "Napatawad mo na siya?" tanong ni Dylan. Huminga lang ng malalim si Kaloy. Malalim na malalim. "Hindi ko alam.." simpleng sagot ni Kaloy. Naramdaman niya na mas lalong humigpit ng pagyakap si Dylan sa kanyang katawan. Mas ramdam niya ngayon ang init mula sa kasintahan na pumupukaw sa nanlalamig niyang puso. Naiinggit siya kay Dylan. Lalo na nang makita nito ang relasyon ng binata sa kanyang pamilya - sa kanyang ina. Hindi niya alam kung ano ang kanyang magiging reaksyon kung sakali magpakita ang ina nito. Hindi niya alam kung yayakap ba siya, iiyak. Magagalit ba siya? Sisigawan niya ba ang kanyang ina, papalayasin? Ilang taon na rin siyang nagdurusa sa kulungan upang pagtakpan ang kasalanan ng asawa nito. "Kaloy, darating din ang tamang panahon para sa iyo at para sa Mama mo.." payo ni Dylan sa kasintahan. Tumango lamang si Kaloy sabay halik sa bumbunan ng nobyo. "I love you. Masaya ako dahil kasama kita ngayong araw.." dagdag ni Dylan sabay halik sa matipunong dibdib ng katabi. Hinawakan ni Kaloy ang baba ni Dylan sabay angat nito upang magkatinginan ang dalawa. "Paputok pa tayo?" pilyong tanong ni Kaloy sa nobyo.

Dalawang linggo na lamang ang nalalabi kay Dylan mula sa araw ng kanyang pag-laya. "Erwin, friend. Kamusta ka na dyan?" si Dylan. May hawak itong bulaklak na kanyang pinitas sa hardin sa koreksyunal. Sa likod ng koreksyunal ay may espasyo para sa mga presong namatay na walang pamilya. Dito nakahimlay ang katawan ng kanyang kaibigan. Hindi mapigilan ni Dylan ang hindi maluha nang kanyang tingnan ang litrato ng nakangiting mukha ni Erwin. "Alam kong nagtatampo ka pa rin sa akin. Kasi hindi ko natupad ang pangako ko sa iyo na muli mong makikita si Boyong.." dagdag pa nito. "Pero di ako titigil na hindi makuha ang hustisya laban kay Marquez.." si Dylan na napahigpit sa hawak niyang mga bulaklak. "Hindi masasayang ang pagkawala mo, friend.." dagdag nito. Lumuhod si Dylan sa lupa upang ilagay ang mga bulaklak sa krus ni Erwin. "Tutulungan ko si Boyong na makaalis rin dito. Pangako ko iyan sa iyo.." sabi ni Dylan. Taimtim siyang nagdarasal para sa kanyang kaibigan nang may lumapit sa kanya. "Balita ko makakalaya ka na daw.." boses ng lalaki. Napamulat ang kanyang mga mata nang marinig ang pamilyar na boses na iyon. Napaangat siya ng kanyang tingin mula sa nakatayong lalaki. "Boyong.." sabi ni Dylan sabay tumayo upang harapin ang kaibigan. "Alam kong masaya ngayon si Erwin kung saan man siya naruon.." simula ni Boyong habang tinitingnan ang litrato ng dating nobyo. "Masaya siya dahil tinupad mo ang kanyang pangarap.." sagot ni Dylan. "Mahal na mahal ka niya, Boyong.." dagdag pa nito. Bigla na lamang napaluha ang tigasing preso. Hindi akalain ni Dylan na iiyak ito na parang bata. "Bakit niya ako iniwan, Dy? Kakasimula pa lang ng kwento namin e.." si Boyong. Umiling si Dylan. "Huwag mong isipin yan, Yong. Habang tumatakas kami pabalik dito, ikaw ang lagi niyang nasa isip. Ikaw ang naging lakas niya upang tumuloy na bumalik rito.." sagot ni Dylan. Napansin ni Dylan ang pagtiklop ng mga kamao ni Boyong. Lumabas ang mga ugat nito sa matattoong braso. May galit. May hinagpis. "Pagbabayaran ni Marquez ang lahat ng ginawa niya kay Erwin. Hayop siya!" banta ni Boyong. May galit. Nakakatakot.

"Happy New Year, Kaloy.." nakangiting bungad ni Gino. Kasalukuyang nag-eensayo si Kaloy sa kanyang gitara sa activity area. Napatayo siya nang makita niya ang dating kasintahan papasok sa pinto. "G-g-Gino?!" nauutal na sabi ni Kaloy. Natigilan rin ang mga kasama nilang preso sa loob ng activity area. Ibang-iba na kasi ang itsura ng dating matikas na binata. Kahit na naka-sweater ito ay halata pa rin ang sobrang kinapayat ng katawan nito. Humumpak ang mga pisngi. Nangingitim ang ilalim ng mga mata nito. Nakasuot na rin ng bonnet ang binata. Halata na naubos ang buhok nito sa katawan, sa ulo, sa kilay. Ngunit kahit ganun pa man ay bakas pa rin ang kislap sa mga mata ni Gino nang makita niya si Kaloy. Agad na yumakap si Gino sa katawan ni Kaloy nang makalapit ito sa kanyang dating nobyo. Na-miss niya ang amoy ng binata. Ang init at tigas ng katawan ni Kaloy. Hindi na pumalag si Kaloy sa pagyakap ng dating nobyo. Nagsilabasan ang ibang preso at iniwan ang dalawa sa kwartong iyon. "K-ka-kamusta ka?" nauutal pa ring tanong ni Kaloy sa binata. "Miss na miss kita, Kaloy.." naluluhang sabi ni Gino. "Sa bawat chemo session ko umaasa akong darating ka. Bibisitahin mo ako.." dagdag nito. Kumalas si Gino sa pagkakayakap sa binata. Napapagod na siyang tumayo kung kaya ay umupo siya sa monobloc na malapit sa kanya. Sumunod na rin ang preso. "Pero alam ko naman na imposible. Kaya lumaban ako.." pagpapatuloy ni Gino. "Gusto kitang makita, makasama. Makatabi. Mahawakan ang iyong mga kamay.." lumuluhang sabi ng binata. Maririnig mo ang hirap ng paghinga ni Gino sa bawat salita na kanyang sinasabi.

"S-so-sorry, Gino.." tanging nasabi ni Kaloy. "Shhh! Wala iyon. Siguro ayun na rin ang naging lakas ko para lumaban sa sakit ko.." nauubong sabi pa ni Gino. "Siguro, ikaw ang naging rason ko para mabuhay pa ako dito. Mahal kita, Kaloy. Mahal na mahal.." dagdag ng binata. Kinuha ni Kaloy ang mga palad ni Gino. Tila ba buto't balat na lamang ang natira sa kamay ng binata. Medyo malamig. Nilapit niya ito sa kanyang mga labi. Hinagkan niya ito. "Gino, lumaban ka. Huwag lang para sa akin. Lumaban ka para sa iyo. Para sa magulang mo. At para sa mga taong nagmamahal sa iyo.." sabi ni Kaloy at nilagay niya ang nanlalamig na palad ni Gino sa kanyang mga pisngi. Mainit. Masarap sa pakiramdam. "Kaloy, pwede mo ba akong kantahan?" hiling ni Gino sa dating kasintahan. Ngumiti si Kaloy at tumango ito. Agad niyang kinuha ang gitara at tinugtugan ang binatang may sakit. Lingid sa kaalaman ng dalawa ay nasa pinto si Dylan at pinapanuod ang kanilang ginagawa. Walang selos siyang nararamdaman kumpara sa dati. Walang galit laban kay Gino. Kundi habag ang namuo sa kanyang puso. Ngayon, mas iniintindi ni Dylan ang sitwasyon ng nobyo at ni Gino. May parte si Gino sa buhay ni Kaloy. At hindi niya maaalis yun. Nagulat si Dylan nang may tumapik sa kanyang balikat, si Father Jeff. "Father.." bati ni Dylan sa pari. "Kamusta?" tanong ng pari habang sabay na pinapanuod sina Kaloy at Gino. Napangiti si Dylan. "Okay naman po.." tumatangong sagot ni Dylan sa pari. "Mabait na bata naman yang si Gino. Saksi ako sa pagbibinata ni Gino. Naspoil lang ng Mama niya kaya lahat ng gusto niya, nakukuha niya.." kwento ni Father Jeff. "Maliban na lamang si Kaloy.." dagdag ng pari.

Napatingin si Dylan sa pari nang marinig niya ang huling sinabi nito. "Oo, alam kong nagkarelasyon ang dalawang binata.." amin ng pari. Mas nanlaki ang mata ni Dylan. "F-father?" si Dylan. "Hindi naman sa suportado ko o tutol ako sa ganyang relasyon. Pero para sa akin kasi ay ang tunay na pagmamahal ay wala yan sa kasarian, sa lahi. Basta ang sentro ng inyong relasyon ay Siya.." si Father Jeff sabay turo sa ng kanyang daliri paitaas. Medyo tinamaan si Dylan sa kanyang naririnig mula sa pari. "Maraming binago si Kaloy sa batang iyan. Dahil kay Kaloy, natuto si Gino maging makatao.." sabi pa ng pari. "Alam ko naman na may hindi nagawa si Gino sa inyong dalawa ni Kaloy. Naging makasarili siya nung oras na iyon.." sabi ng pari na nagpalingon muli kay Dylan. "Alam mo ba, nakita ni Gino si Kaloy sa ospital nung dinalaw ka ni Kaloy.." kwento pa ng pari. "Nung oras din yun, doon ko lang nakita si Gino na nagpaubaya sa kanyang gusto.." dagdag pa ng pari. Mas lalong naapektuhan si Dylan sa mga binabahagi ng pari. "Sana mapatawad mo si Gino sa kanyang mga nagawa. Hindi man ngayon, pero sana balang-araw.." hiling ng pari. Muling pinanuod ni Dylan ang dalawa sa loob ng kwarto. Nakangiti si Kaloy habang kinakantahan si Gino. Bakas sa mukha ni Gino ang saya kahit nahihirapan sa sakit na dinaranas. "Yes, Father. Napatawad ko na si Gino. Matagal na. Wala na akong sama ng loob sa kanya.." sabi ni Dylan at huminga ng malalim. Hinga na para bang nabunutan ng tinik sa kanyang puso. Napangiti na lamang ang pari.

Magtatakip-silim na nang matapos ang kantahan nila Kaloy at Gino. "Kaloy, thank you ha.." si Gino. "Wala iyon. Ano ka ba.." sagot ni Kaloy habang nililigpit ang mga instrumentong ginamit. "Gino, dalhin na kita sa kwarto mo para makapagpahinga ka na.." yaya ni Kaloy sa binata. Ngunit napansin niya na nakasilay lamang si Gino sa kalangitan mula sa bintana na may rehas. Maaliwalas ang kalangitan ng araw na iyon. Naghahalong kulay ng kahel at lila ang langit. "Halika na?" yaya ni Kaloy sa binata. Inalalayan ni Kaloy si Gino na makatayo pero dahil na rin sa epekto ng chemotherapy sa katawan ay medyo nanghihina ang mga tuhod ni Gino. Ramdam ito ni Kaloy kung kaya ay binuhat ni Kaloy sa kanyang likod si Gino. "Kaya ko naman, Kaloy.." tanggi ni Gino. "Shh! Alam mo naman na kayang-kaya ka ng mga muscles ko.." pagyayabang ni Kaloy. Habang buhat-buhat ni Kaloy si Gino ay humiling ito sa binata. "Kaloy, pwede bang dalhin mo ako sa rooftop?" tanong ni Gino. "Ha? Bakit?" nagtatakang tanong ni Kaloy. "Sige na, please? Gusto kong makita lumubog ang araw.." sabi pa ni Gino. "Sige, sige. Pero ewan ko lang kung papayagan tayo ng mga bantay.." si Kaloy. "Papayag yang mga yan. Ako pa ba?" natatawang sabi ni Gino. Humihingal si Kaloy matapos umakyat ng ilang palapag. Buhat-buhat pa rin kasi nito sa kanyang likuran ang dating nobyo. Nagulat si Kaloy nang makita si Dylan at Father Jeff sa rooftop. Nagtataka siya kung bakit naroon ang kasintahan. "A-a-anong meron?" tanong ni Kaloy kay Gino. Lumapit na ang dalawa kina Dylan.

"Kaloy, iwan mo muna kame ni Dylan. Mag-uusap lang kame.." pakiusap ni Gino sa dating nobyo. Sumunod naman si Kaloy kasama ang pari. Iniwan nila ang dalawang binata. Pinagmamasdan ang kalangitan. Malamig pa rin ang simoy ng hangin. Tanaw ng dalawa ang mga ibong lumilipad sa kulay lila na kalangitan. Payapa. Maaliwalas. Ngumiti si Gino. "Oras ko na.." unang sabi ni Gino na bumasag sa kanilang katahimikan. Napapikit si Dylan. Pinipigilan ang pagpatak ng kanyang mga luha. Kahit naman na nagkalabuan ang dalawa sa nakaraan ay hindi pa rin ganoon katigas si Dylan lalo na sa ganitong mga pagkakataon. "Dylan, naalala mo ba yung pakiusap ko sa iyo dati?" tanong ni Gino. Napatingin si Gino sa nakatayong binata. Napansin niyang nakapikit ito. "Thank you, ha. Kasi kahit alam kong mahal niyo ang isa't isa ay hinayaan mo pa rin na makasama ko si Kaloy.." si Gino na nagsimula nang mapaiyak. Masikip sa dibdib. Hindi dahil sa kanyang sakit na cancer. Ngunit dahil sa sakit ng kanyang nadadarama. "Masaya ako dahil kahit sa huling pagkakataon ay nakapiling ko siya. Dahil sa kanya lumalaban ako. Dahil sayo buhay pa rin ako. Thank you, Dylan.." sabi ni Gino. Hindi na rin napigilan ni Dylan ang hindi maapektuhan sa sinasabi ng binata. Inabot ni Gino ang kamay ni Dylan. "Sorry ha. Nasaktan kita. Nasaktan ko kayo.." sabi ni Gino. Napangiti si Gino nang maramdaman niya ang pagpisil pabalik ni Dylan sa kanyang mga palad. Tanda ito na tinatanggap ni Dylan ang kanyang sorry. Kahit na nakangiti ay patuloy pa rin ang kanyang pagluha.

Muling sinilayan ni Gino ang langit. Medyo dumidilim na ito. Naghahalo na ang itim, kahel at lila sa kalangitan. "Dylan, ito na ang huling hiling ko sa iyo.." sabi ni Gino sa presong katabi. Medyo kumakapos na ang hininga nito. "Gino, huwag. Laban ka pa.." biglang sabi ni Dylan na lumuhod na sa tabi ni Gino. Tumango-tango lang ang binata. Ramdam ni Gino na bibigay na ang kanyang katawan. "Dylan, please, huwag mong pabayaan si Kaloy. Mahal na mahal ka niya.." huling sabi ni Gino bago ito marahang pinikit ang mga mata. "Gino?! Ginooooo?!" pasigaw na tawag ni Dylan sa pangalan ng katabi. Nakita ni Dylan ang patakbong si Kaloy at si Father Jeff. Medyo slow motion ang kilos na para bang sa pelikula lang. Agad na binuhat ni Kaloy ang katawan ni Gino upang itakbo sa clinic. Nanlamig ang buong katawan ni Dylan at nanigas lang siya sa kanyang kinaluluhuran. Sa pangatlong pagkakataon ay napanuod niya ang kamatayan ng isang kaibigan. Wala na naman siyang nagawa. Hindi na naman siya nakatulong upang mailigtas ito. Hindi malaman ni Dylan kung paano siya nakapunta sa clinic. Yakap-yakap siya ni Kaloy. Humihikbi lamang si Dylan sa mga bisig ni Kaloy habang sinusubukang irevive si Gino sa clinic. Naroon din pala ang magulang ni Gino. Alam na pala ng mga magulang ni Gino na hindi na magtatagal ang kanilang anak. At ang huling hiling nito ay ang makabalik sa koreksyunal upang makita si Kaloy at makausap si Dylan.

"Montereal, pinapatawag ka ni Chief Raymundo.." pang-iistorbo ng isang pulis. Kasalukuyan kasi silang nanunuod ng basketball sa court ni Dylan kasama sina Tikboy. Ilang araw na rin ang nakalipas mula sa pagbisita ni Gino sa kanila. Isang linggo na lang rin ang hinihintay bago ang pag-laya ni Dylan sa koreksyunal kung kaya nilulubos na ni Dylan ang pagbobonding sa mga kaibigan niyang preso. "Dy, wait lang ha. Pinapatawag ako ni Chief. Babalik ako.." paalam ni Kaloy sa kasintahan. Tumango lang si Dylan. "Chief, pinapatawag niyo daw ako.." sabi ni Kaloy pagkapasok niya sa opisina ng hepe. Nagulat si Kaloy na naroon ang magulang ni Gino. "Tito. Tita.." bati ni Kaloy sa magulang ng dating kasintahan. Nakangiti ang mga iyon. Umupo si Kaloy sa upuan sa harapan ng lamesa ng hepe. "Magandang balita, Montereal. Nakasali ang pangalan mo sa parol para sa susunod na linggo. Sa tulong ng magulang ni Brother Gino ay makakalaya ka na.." sabi ni hepe. Biglang nanikip ang dibdib ni Kaloy. Agad rin napuno ng luha ang kanyang mga mata. Hindi na napigilan ni Kaloy ang hindi humagulgol sa tuwa. Hindi na siya nahiya sa harapan ng hepe at ng mga bisita. "Tito, tita, thank you po.." si Kaloy na hindi na makatayo dahil medyo nanlalambot pa ang kanyang mga tuhod. Ang mga magulang na ni Gino ang lumapit sa preso at niyakap ito. "Ito ang hiling ni Gino bago siya bawian ng buhay.." sabi ng ama ni Gino. "Iho, maraming salamat dahil sa iyo humaba pa rin ang buhay ng anak ko.." dagdag pa ng ina ni Gino. Napakasaya ni Kaloy sa oras na iyon. Ang dami niyang iniisip. Isa na roon ay makakasama niya si Dylan sa pag-laya.

Oras na ng gabihan nang bumalik na si Kaloy sa mga kasamahan mula sa pag-uusap niya kasama ang mga abogado, si Chief Raymundo pati ang magulang ni Gino. Agad niyang hinanap si Dylan at agad rin naman niya itong natagpuan sa gitna ng silid-kainan. "Dylan!" sigaw ni Kaloy sa pangalan ng kasintahan. Hindi mapigilan ni Kaloy ang tuwa na kanyang nararamdaman. Agad niyang niyakap ang kasintahan sa gitna ng mga barako at tigasing mga preso. "Kaloy, anong nangyari?" gulat na sabi ni Dylan. Kahit hindi niya pa nalalaman ang magandang balita ay gumanti na rin ito ng yakap. Mahigpit. Para sila lang ang tao sa silid na iyon. "Dylan, mahal na mahal kita.." sabi ni Kaloy habang patuloy pa rin ang kanyang pagyakap sa kasintahan. "I love you, too. Ano bang meron?" natutuwang tanong ni Dylan. "Basta.." natutuwang sabi ni Kaloy sa kasintahan. Ayaw niya munang sabihin ito kay Dylan para sorpresa sa binata. Kasunod nito ay niyakap ni Kaloy si Tikboy at Mang Tonyo. "Aba, parang may magandang balita si Kaloy ah.." pang-aasar ni Boyong paglapit niya sa kanila. "Wala naman, Boyong. Masaya lang ako.." si Kaloy at iniwan sila upang pumila para kumuha ng gabihan. Masaya ang grupo sa kanilang gabihan. Typical na asaran, kulitan. Napatingin si Dylan sa mukha ng kasintahan. Mas umaliwalas ang itsura nito. Mas gumaan. Hindi na niya muna pipilitin si Kaloy magkwento kung hindi pa ito handa. Pero alam niya na magandang kwento ito dahil sa epekto nito sa binata. Napatingin naman si Kaloy sa kasintahan. Nahuli niya itong nakatitig sa kanyang mukha. Agad niya itong kinindatan na kinunot naman ng noo ni Dylan.

"Kaloy, good night.." paalam ni Dylan sa kasintahan. Mas nauunang pinababalik kasi ang mga VIP na preso sa kanilang mga selda. "Good night, Dylan.." sagot ni Kaloy sabay kapit sa mga bewang ng kasintahan. "Uyy. Maraming nakakakita.." sita ni Dylan sa nobyo. "E ano naman. Inggit lang nila.." sabi ni Kaloy sa kasintahan. "Mahal na mahal kita.." lambing ni Kaloy sa kasintahan. Napangiti si Dylan. "I love you too.." sagot ni Dylan. Hindi na nagpatumpik-tumpik pa si Kaloy at kanyang nilapat ang kanyang mga labi sa labi ng kasintahan. Nanlaki na lamang ang mga mata ni Dylan sa ginawa ng kasintahan. Matamis. Masarap. Pumikit na lamang rin si Dylan at sinagot ang halik ni Kaloy. Nagsimulang magpalitan ang dalawa ng kanilang mga laway. Nagsimulang maglaban ang kanilang mga labi. Natigil lamang ang dalawa nang sumingit si Tikboy. "Hooooy konting respeto naman sa mga single dito. Kamay na nga lang ang kapiling namin sa gabi. Mang-iinggit pa kayo.." sabi ng preso. Batok ang inabot ni Tikboy kay Kaloy. "Istorbo ka talaga eee.." sabi ni Kaloy. Natatawa lamang sina Boyong at Mang Tonyo. Namumulang lumakad palayo si Dylan nang maghiwalay ang kanilang mga labi ng nobyo. "Dylan, teka.." pigil ni Kaloy sa nobyo. Lumingon naman si Dylan sa mga kapreso. "May nakalimutan kang dalhin.." si Kaloy. Nagtaka naman si Dylan at sumenyas ng "Ano?" "Yung saging ko, nakalimutan mo.." natutuwang asar ni Kaloy sa kasintahan. Inabot niya ang isang mahaba at matabang latundan. "Loko-loko!!" sabi ni Dylan sabay kuha sa saging ni Kaloy at mabilis na tumalikod ito sa kanila.

Tatlong araw bago ang pag-laya ni Dylan. Umaga iyon at oras ng ehersisyo ng mga preso nang biglang nagsitigil ang mga preso sa kanilang ginagawa. Nahati ang formation ng mga ito na para bang dagat na nahati sa dalawa. Nanlaki ang mata nina Dylan at Kaloy sa nakitang paparating. Bumilis ang tibok ng puso ni Dylan. Nanlamig ang buo niyang katawan. Agad siyang pinagpawisan ng malapot. Habang si Kaloy naman ay lumukot ang mukha. Nag-init ang kanyang katawan. Namuo ang kanyang kamao at para bang sasabog. Ngunit mas naunang sumugod si Boyong, "Puuuutanginaa mooooo!" malutong na mura nito habang pasugod sa bagong dating na preso.

Susundan..

Sibakan Sa Selda part 23

 

"Kaloy?" ulit na sabi ni Dylan. Hinihintay ang sagot mula sa binata ngunit wala itong imik. Hanggang pumasok na nga ang doktor at mga nurse upang suriin ang kondisyon ng pasyente. "Kaloy, Father Jeff? Si Erwin po?" nalilitong tanong ni Dylan sa kanila. Kahit hindi pa nagsasalita ang mga nanduon ay kusang tumulo ang kanyang mga luha. "Dok, yung kasama ko po?" naiiyak na sabi ni Dylan. "Dok, please. Yung kaibigan ko po ang unahin niyo. Okay lang po ako..." dagdag pa nito. Gusto na niyang makita ang kalagayan ng kaibigan. Inaasam niyang nasa kabilang kwarto lang ito at nagpapagaling. Pilit na bumabangon si Dylan upang makita ang kaibigan. "Dylan, kalma.." sabi ng doktor. Ngunit dahil hindi nagpapaawat si Dylan na tumayo ay binigyan ito ng pangpakalma. "Kaloy, si Erwin?" tanging sabi ni Dylan at tuluyan muling nakatulog.

--------

"Kamusta na ang iyong pakiramdam, Dylan?" tanong ng matandang doktora habang ineeksamin ang tibok ng kanyang puso. Dalawang araw na rin ang nakalipas mula nang bumisita si Kaloy sa kanya. Lumiliit na ang mga pasa sa kanyang pasa at natutuyo na rin ang mga sugat na kanyang nakuha. "Medyo okay na po ako. Doc, kamusta po yung kaibigan ko? Si Erwin po? Nasa kabilang kwarto po ba siya?" sunud-sunod na tanong ni Dylan sa doktora. Wala pa rin kasi itong balita sa kalagayan ng kaibigan mula nang magkaroon siya ng malay. Tikom lagi ang mga nurse na umaasiste sa kanya. "Ah eh. Dylan, magpalakas ka muna. Panigurado maraming naghihintay sa iyong paggaling.." tanging sagot ng doktora. "Doc, malubha po ba kalagayan niya? Gising na rin po ba siya?" hindi pa rin tumigil si Dylan magtanong sa sitwasyon ng kanyang kaibigan. Hindi sumagot ang doktora at ngumiti lamang ito sa binata. "Alam, Dylan. Napakaswerte ng kaibigan mong si Erwin sa iyo. Panigurado na matutuwa iyon kapag nakalabas ka na dito sa ospital.." tanging sambit ng doktor. "O siya, makuha lang natin ang mga resulta ng blood works at xray at kung walang komplikasyon ay pwede ka nang madischarge dito.." huling sabi ng doktor bago ito lumabas ng kanyang silid. Walang malinaw na sagot na nakuha si Dylan tungkol sa lagay ng kaibigan. Napatingin na lamang si Dylan sa labas ng bintana. Tanaw nito ang bughaw na kalangitan. Pag-asa. Umaasa pa rin siyang buhay pa ang kanyang kaibigan matapos ang lahat ng kanilang pinagdaanan.

Dalawang araw pa ang nakalipas ay binigyan na ng go-signal ng kanyang mga doktor si Dylan na makalabas ng hospital. Babalik na ulit siya sa koreksyunal. Iba't ibang emosyon ang kanyang nararamdaman sa kanyang pagbabalik. Masaya. Dahil makikita na niyang muli si Kaloy matapos nilang makapag-ayos habang siya ay nasa ospital. Kinakabahan. Dahil hanggang ngayon ay malaya pa rin ang gumawa nito sa kanya at kay Erwin. Pinaghahanap pa rin kasi si Marquez ng mga kapulisan. Kahit alam niyang nasibak na ito sa pwesto ay hindi pa rin siya pwedeng makampante dahil malaki ang impluwensya ni Marquez sa looban. Nalulungkot. Dahil hanggang ngayon ay wala pa rin siyang balita sa kalagayan ng kaibigan na si Erwin. Mahigit isang oras din ang byahe nila mula hospital hanggang koreksyunal. Muling kumabog ang kanyang puso nang makita ang malawak na pader at gate ng kulungan. Napasilip si Dylan sa labas ng bintana ng patrol. Muling pumasok sa kanyang ala-ala ang kanilang sinapit ni Erwin sa mga talahiban kung saan sila tumakbo, gumapang at nagtago. Mag-tatakip-silim na nang makarating sila sa harapan ng koreksyunal. Naroon sina Chief Raymundo at Father Jeff nakaabang sa kanyang pagdating. "Maligayang pagdating, Dylan.." bati ng pari sa binata. Yumakap si Dylan sa pari at nagpasalamat. Sumunod naman kumamay ang hepe na malugod naman tinanggap ni Dylan.

Dumiretso sina Dylan at Chief Raymundo sa kanyang opisina upang pag-usapan ang mga plano para sa kanyang kaligtasan. "Navarro, hindi ka na muna lalabas ng selda mo upang makaiwas ka sa paghalubilo sa ibang preso.." simula ni Raymundo sa binata. "Chief, maraming salamat po.." sagot ni Dylan sa hepe. "Kasalukuyan pa rin pinaghahanap si Marquez. Patay na ang kasabwat niyang pulis sa pagdukot sa inyo. Pero sa utos na rin ni Mayor Felicita ay nag-assign na rin ako ng isang pulis para magbantay ng iyong selda.." dagdag pa ng hepe. "Si Erwin ho ba ay narito na? Nakalabas na rin ho ba siya ng ospital? Kasama na ho ba siya nila Boyong? Gusto ko po sana siyang makita.." sunud-sunod na tanong ni Dylan sa hepe. Yumuko si Chief Raymundo. Nag-iisip siya kung paano sasabihin sa preso ang nangyari sa kanyang kaibigan. "Kinalulungkot ko, Navarro.." sambit ni Raymundo. Nanlamig ang buong katawan ni Dylan. Umaasa pa siyang buhay pa ang kaibigan. Umiling si Dylan. Ayaw na niyang marinig ang susunod na salita ng hepe. "Chief.." mahinang sambit ni Dylan habang patuloy na umiiling. Nangilid na agad ang mga luha sa kanyang mga mata. "Ngunit hindi namin nailigtas si Manalastas.." pagpapatuloy ng hepe. Duon na bumuhos ang emosyon ni Dylan. "Hindi, Chief.." sabi ng binata na ayaw pa rin maniwala sa balita ng hepe. "Mahina na ang kanyang pulso nang makarating kayo dito. Maraming dugo ang nawala sa kanya. Tuluyan na siyang nawala nang saluhin ni Manalastas ang dalawang bala habang naglalakad kayo pabalik rito.." kwento ni Raymundo. Muling nanumbalik sa isipan ni Dylan ang mga nangyari. Nakasalabay sa kanya si Erwin habang naglalakad pabalik sa koreksyunal. Nang biglang may bumaril sa bandang likuran. Isang bala ang dumaplis sa kanyang tagiliran at dalawa ang sinalo ni Erwin. Muli siyang iniligtas ng kaibigan. Parang binagsakan si Dylan ng langit. Napuno ng emosyon ang kanyang dibdib. Gusto nitong sumabog sa galit at hinagpis. "Chief, nasaan si Erwin?!" pasigaw niyang sabi habang tuluy-tuloy na ang pagpatak ng kanyang luha. Hindi muna nagsalita ang hepe. "Chief, parang-awa niyo na! Ipakita niyo po sa akin si Erwin.." dagdag pang sabi ni Dylan na napaluhod na sa sahig ng opisina ng hepe.

"Erwin!!!" nanlulumong tawag ni Dylan sa pangalan ng kaibigan. Pumasok na si Kaloy sa opisina ng hepe upang aluhin ang humahagulgol na si Dylan. "Kaloy!!" lumuluhang tawag ni Dylan nang makita ang binata. Agad naman niyakap ni Kaloy ang nakaluhod na si Dylan. "Kasalanan ko! Ang bagal-bagal ko kasi!" paninisi ni Dylan sa kanyang sarili. Alam ni Kaloy na sobrang sakit ang nadarama ng kasintahan. Sa matipunong dibdib ni Kaloy sumubsob si Dylan. Duon siya humagulgol na parang walang bukas. Ramdam ni Dylan ang init ng katawan ni Kaloy. "Dy, tahan na. Kailangan mo magpakalakas.." alo ni Kaloy. "Kasalanan ko. Kasalanan ko! Hindi ko nailigtas si Erwin.." umiiyak na sabi ni Dylan. "Shh! Walang kang kasalanan.." tahan pa ni Kaloy habang hinihimas ang likuran ng binata. "Sana hindi na ako nagpahinga. Sana mas binilisan kong maglakad.." tuluy-tuloy pang sabi ni Dylan. Naaawa siya sa itsura ng binata. Mukha itong musmos. Luha. Uhog. Pawis. Laway. Halo-halo na ang sumasapin sa damit ni Kaloy mula sa pag-iyak ni Dylan. "Tahan na, Dylan.." sabi ni Kaloy. Ilang sandali pa ay medyo nahimasmasan na si Dylan sa bisig ni Kaloy. Humihikbi pa rin siya sa tuwing naiisip niya ang sinapit ng kaibigan na si Erwin. Pinainom na muna si Dylan ng tubig upang mas kumalma. "Montereal, ihatid mo na si Navarro sa kanyang selda. Naghihintay na ruon ang bantay niya.." utos ni Raymundo sa binata nang medyo kumalma ang preso. "Sige po, chief.." sagot ni Kaloy sa hepe. Marahan inalalayan ni Kaloy patayo si Dylan. Nanlalambot pa rin ang kanyang mga tuhod. Naubos talaga ang kanyang lakas mula sa emosyon na kanyang nailabas. Parang nakalutang pa rin si Dylan. Hindi pa rin niya natatanggap ang binalita ng hepe na wala na ang kanyang kaibigan. Isa na namang kaibigan ang hindi niya natulungan.

"Dy, hindi ko na talaga kaya.." sabi ni Erwin na napaluhod na sa lupa. Humihingal. Hinahabol ang kanyang hininga. Nanlalambot na ang kanyang mga tuhod at binti. Hindi na niya kakayanin na maglakad pa. "Win, kapit lang. Halika rito sa likod ko.." alok ni Dylan sa kaibigan. Tumanggi si Erwin. "Huwag na, Dylan. Nakakahiya. Sige na, iwan mo nalang ako dito. Humingi ka ng tulong.." sabi pa ni Erwin. "Hindi! Hindi kita iiwan. Magkasama tayo na babalik.." sabi ni Dylan. "Dy, huwag mo akong alalahanin. Para makahingi ka kaagad ng tulong. Ayoko maging pabigat sa iyo.." nanghihinang sabi ni Erwin sa kaibigan. "Win, hindi kita iiwan dito. Hindi kita iiwan mag-isa.." sagot ni Dylan. Tumalikod si Dylan at umupo upang makasalabay si Erwin sa kanyang likuran. Ilang segundo siya sa ganuong posisyon ngunit hindi gumagalaw ang kaibigan. "Erwin, sumampa ka na.." utos muli ni Dylan sa kaibigan. Nilingon ni Dylan kung saan nakapwesto si Erwin ngunit nawala ito na parang bula. "Erwin?" tawag ni Dylan sa kaibigan. "Erwin!!!" muling tawag ni Dylan. Tumayo si Dylan upang masilayan ang paligid. Hinanap niya kung nagtatago lamang ito nang makarinig siya ng tawa ng isang lalaki. Naglakad pa siya sa talahiban habang tinatawag ang pangalan ng kaibigan. "Dy, tulungan mo akoooo!!" boses iyon ni Erwin. Umiiyak. Mas binilisan niya ang kanyang paglalakad upang mahanap kung nasaan ang kaibigan. "Erwin!! Nasaan kaa?!" sigaw ni Dylan sa kawalan. Matalahib ang daan na kanyang tinatahak. Wala na siyang pakielam sa natatapakan niyang mga tinik. "Dylaaaan! Tuloooooong!!" sigaw pa muli ni Erwin. Nasundan ni Dylan ang boses ng kaibigan. Napunta siya sa kalsada kung saan nanlaki ang kanyang mata nang makita na nakasabunot si Marquez sa buhok ni Erwin. Namumula ang mata ni Marquez. Nakangiti pa na para bang demonyo. Wala nang malay ang kaibigan na nakahandusay sa tabi ng hayop na pulis. "Erwiiiiiiiiin!!" sigaw ni Dylan at tumakbo papunta sa kanyang kaibigan.

"Dylan! Gising!" tawag ni Kaloy sa katabi na halatang binabangungot. Marahang inaalog ni Kaloy ang balikat ni Dylan. Biglang mulat si Dylan at hinahabol ang kanyang pag-hinga. Napaupo siya sa kanyang kama. "Kaloy!" biglang sambit ni Dylan nang makita ang maamong mukha ni Kaloy sa kanyang tabi. Muling bumuhos ang kanyang mga luha. Takot. Lungkot. Pangamba. "Shhh! Dy, nandito na ako. Huwag ka matakot.." sabi ni Kaloy sabay yakap sa katabi. Naiintindihan ni Kaloy ang nararamdaman ngayon ni Dylan. Gusto niya iparamdam sa binata na nariyan siya sa kanyang tabi at walang makakapanakit sa kanya. Mabuti na pinayagan siya ni Chief Raymundo na manatili sa selda ni Dylan. Ayaw niya sanang mahiwalay muna sa kasintahan. "Kaloy.." muling tawag ni Dylan sabay balik sa yakap ng katabi. Mas mahigpit. Rinig ni Dylan ang pagtibok ng puso ni Kaloy. Ramdam niya ang bawat pagtaas-baba ng dibdib ni Kaloy. Sinimulang himasin ni Kaloy ang buhok sa ulo ni Dylan. Nakakakalma ang ginagawa ni Kaloy. Sinabayan pa ng init sa mga bisig nito. Nakakapuno ng damdamin. Ito ang matagal na inaasam ni Dylan mula nang maghiwalay sila ni Kaloy. "Hindi na ako lalayo sa iyo.." bulong ni Kaloy na mas lalong hinigpitan ang yakap. Unti-unting kumalma si Dylan mula sa kanyang masamang panaginip. Inangat ni Dylan ang kanyang ulo upang makita ang mukha ni Kaloy. Nakapikit ito habang yakap-yakap siya. "Andito lang ako.." sabi ni Kaloy sabay tingin rin sa mukha ng kayakap. Mata sa mata. Napangiti si Kaloy nang makita ang mukha ni Dylan. Nilapat niya ang kanyang mga labi sa noo ng binata. "Wala nang makakagalaw sa iyo.." sambit pa ni Kaloy. Gumaan ang loob ni Dylan sa kanyang narinig at binalik ang yakap sa katawan ng binata. Tuluyan nang nakatulog si Dylan habang nakakulong sa mga bisig ni Kaloy.

Nagising si Dylan nang maramdaman niya ang pagdampi ng malamig na hangin sa kanyang pisngi. Malamig pa rin ang simoy na hangin na pumapasok sa selda ni Dylan na nagmumula sa maliit na bintana sa kanyang selda. May ilang araw pa kasi bago matapos ang taon. Marahan niyang minulat ang kanyang mga mata. Nangangapa sa dilim. Madilim pa rin ang kalangitan na abot-tanaw niya mula sa kanyang kinahihigaan. Liwanag mula sa hallway ng kanyang selda ang nagbibigay ilaw sa kanyang higaan. Nilingon ni Dylan ang katabi. Mahimbing na natutulog si Kaloy sa kanyang tabi. Nakayakap ang braso nito sa kanyang katawan. Masarap sa pakiramdam. Mainit. Napupuno ng init ang kanyang dibdib. Parang pinupuno ng mga yakap ni Kaloy ang mga butas sa kanyang puso. Napapikit si Dylan at dinama ang mga bisig ng binata. Muling sumagi sa kanyang isipan ang itsura ni Erwin. Ang huling sandali nito sa kanyang kwarto matapos nilang magsama ni Boyong. Nakangiti ito. Masaya itong nagpapasalamat sa pag-papagamit niya sa kanyang kwarto. "Win, pasensya na ha.." tanging nasabi ni Dylan. Muling dumaloy ang kanyang mga luha. "H-h-hindi ko na natupad ang pangako sa iyo. Na sabay tayong makakauwi. Na makikita mong muli si Boyong. Na mayayakap mo siya.." patuloy na sinasabi ni Dylan sa kanyang isip na para bang kinakausap ang kaibigan. "Thank you.." dagdag pa ni Dylan. "Maraming salamat dahil kahit sa huling pagkakataon, niligtas mo pa rin ako.." si Dylan kay Erwin. Alam ni Dylan na sinalo ni Erwin ang mga bala mula sa pamamaril ni Marquez. "Hindi kita makakalimutan, Win. Maraming salamat sa pagkakaibigan.." bulong ni Dylan nang maramdaman niyang muling umihip ang malamig na hangin. Muling dumampi ito sa kanyang pisngi na nagabot ng kuryente sa buo niyang katawan.

"Mga kapatid, ilang oras na lamang ay magsasara na naman ang isang kabanata ng ating buhay. Magpasalamat tayo para sa taon na ito, sa mga biyayang ating natanggap, sa mga aral na atin natutunan.." sambit ni Father Jeff habang nag-mimisa para sa huling gabi na ng taon. Ilang araw na din ang nakalipas mula sa mga nangyari kay Dylan. Ngayon na lamang siya nakalabas ng kanyang selda at nakahalubilo sa mga iba pang preso. Katabi niya ngayon sa upuan si Kaloy. Hawak-hawak ang kanyang kamay. Napalingon si Dylan sa katabi. Pinagmasdan ang biyayang binigay sa kanya sa taong ito. Mas lalong gumwapo ang kasintahan dahil bagong ahit ito. Nagpasemikal ito at nagpaahit ng bigote at balbas. Lantad tuloy sa kanyang paningin ang namumulang labi nito. Nilapit ni Dylan ang kanyang mukha sa bandang tenga ng binata. "Thank you.." bulong ni Dylan kay Kaloy. Tumingin rin si Kaloy sa katabi. Ngumiti ito nang makita ang maamong mukha ng kasintahan. Ang namumungay nitong mga mata. Ang matambok nitong mga labi. "Salamat at bumalik ka sa buhay ko.." sagot ni Kaloy sa katabi. Pinisil niya ng mahigpit ang palad ni Dylan sabay angat nito para ilapat sa kanyang mga labi. Napangiti naman si Dylan sa ginawa ng binata. Natapos ang misa at pinadiretso ang mga preso sa silid-kainan upang magsalo-salo at salubungin ang bagong taon. "Kaloy, Dylan. Una na kame ni Tatay sa kainan ha. Mag-aayos pa kame e.." paalam ni Tikboy sa dalawa. Ngumiti si Dylan at niyakap ang dalawa. "Tikboy, salamat ha.." sabi ni Dylan sa preso. Nalaman niya kasi ang tulong na ginawa nito nung panahong nawawala siya. "Ano ka ba, Dylan? Wala yun! Masaya ako at ligtas kang nakabalik.." sagot ni Tikboy sa kapwa preso.

"Dy, dito ka muna ha. Tulungan ko muna si Father Jeff mag-ayos.." sabi ni Kaloy sa kasintahan bago ito lumapit sa pari. Tumango si Dylan upang payagan ang nobyo. Naupo si Dylan at pinagmasdan ang activity area. Ilang araw din niyang hindi nasilayan ito dahil hindi siya pinapayagang lumabas ng kanyang selda. "Happy New Year, Dylan.." bati ng lalaki sa kanyang likuran. Malalim ito. Pamilyar. Agad niyang nilingon ang lalaking bumati sa kanya. Hindi nga siya nagkamali. Si Boyong ang lumapit sa kanya. "Boyong!" naiiyak na tawag ni Dylan sa kaibigan. Hindi na napigilan ni Dylan na hindi yakapin si Boyong. Ngayon na lamang niya ito muling nakita. Yumakap si Dylan sa malaking katawan ni Boyong. Hindi na rin tumanggi si Boyong at yumakap na rin sa katawan ni Dylan. Muling naalala niya si Erwin habang yakap ang katawan ni Dylan. Hindi na rin niya napigilan ang umiyak. Nalulungkot pa rin siya sa tuwing sumasagi sa kanyang memorya si Erwin. Maikli man ang kanilang pagsasama ay napamahal na rin talaga ang binata sa kanya. "Yong, sinubukan ko.." si Dylan kay Boyong. "Shhh! Alam ko. Wala ka kasalanan.." sagot ni Boyong. Nakayakap pa rin ito kay Dylan. "Miss na miss ko na siya, Dylan.." dagdag pa ng binata na mas lalong hinigpitan ang yakap sa munting katawan ni Dylan. "Mahal na mahal ka niya, Yong.." sabi pa ni Dylan. "Ikaw pa rin ang kanyang inspirasyon para lumaban.." dagdag pa nito. Napatango na lamang si Boyong. Masakit man ang kinahantungan ng kanilang relasyon ni Erwin ay kailangan niya rin tanggapin na wala na ito. "Salamat, Dylan at hindi mo siya iniwan. Alam kong masaya si Erwin na nakaligtas ka.." sagot ni Boyong sa binata. Napatango na lamang si Dylan. "Promise, Yong. Tutulungan kita.." si Dylan.

Masayang nag-salo-salo ang mga preso sa silid-kainan para sa kanilang media noche. "Happy New Year!!!" sigaw ni Tikboy habang pinupukpok ang metal na mesa. Natatawa na lamang si Dylan habang pinapanuod na nagkakasiyahan ang mga kapwa preso. Alam niyang ilang linggo na lamang ang pananatili niya sa lugar na iyon dahil sa amnestiyang nilaan para sa kanya ng gobyerno. Sa loob ng ilang buwan na pamamalagi niya sa koreksyunal ay marami siyang natutunan. Naranasan. Nalaman. Naintindihan. Isang karanasan na hindi niya makakalimutan. "Hey, okay ka lang?" si Kaloy nang mapansin na malalim ang iniisip ng katabi. Tumango si Dylan. "Masaya lang ako. Masaya ako kasi napunta ako dito. Masaya ako kasi nakilala kita.." si Dylan sabay lagay ng kanyang mga kamay sa batok ng binata. Napangiti si Kaloy lalo nang mapalapit ang mukha ni Dylan sa kanyang mukha. Para bang walang tao na nakapaligid sa kanila. Tila ba sila lamang ang tao sa silid na iyon. Walang ingay na naririnig maliban na lamang sa pagtibok ng kanilang mga puso. "Mahal kita, Dylan. Mahal na mahal kita.." sambit ni Kaloy sa kaharap. Napapikit si Dylan. "Mahal rin kita. Mula noon hanggang ngayon.." nangingiting sabi ni Dylan. Hindi na napigilan ni Kaloy ang sarili. Hinagkan niya ang mga labi ni Dylan. Naglapat ang kanilang mga labi. Walang pakielam sa mga taong nakakakita sa kanila. Kahit na napapalibutan sila ng mga barakong "walang halang ang kaluluwa." Labi sa labi. Tumagal din ng isang minuto ang halikan ng mga binata. "Huy! Mamaya pa ang putukan.." tawag-pansin ni Tikboy sa mag-nobyo. Natatawang naghiwalay sina Kaloy at Dylan. "Sus! Inggit ka lang!" si Kaloy sabay batok sa kapwa preso. Napakamot na lamang si Tikboy. Nagsimula na ang countdown para salubungin ang bagong-taon. "Five, four, three.." sabay-sabay na bilang ng mga preso. Karamihan sa mga preso ay nakatayo. Excited sa selebrasyon ng Bagong Taon. "Two, one! Happy New Yeaaaar!" sigaw ng halos lahat. Nagsipalakpakan. Nagkalampog ng mga kaldero at sandok. Nagsipulan. Nagbatian. Yakapan sa mga kaibigan sa loob ng kulungan.

Pasado ala-una na ng pinabalik ang lahat ng mga preso sa kani-kanilang selda. "Magpahinga ka na. Maliligo lang ako.." paalam ni Dylan sa nobyo. Buti na lamang ay pinayagan ni Chief Raymundo si Kaloy na manatili sa selda ni Dylan. Naghubad na si Dylan ng kanyang suot at agad na tumungo sa banyong walang pinto. Malamig ang tubig na kanyang binuhos sa kanyang katawan. Nagsasabon na siya ng kanyang katawan nang maramdaman na may dumampi na mainit sa kanyang likuran - katawan ni Kaloy. Hubo't hubad na rin si Kaloy sa oras na iyon. Niyakap ni Kaloy ang basang katawan ni Dylan. Inabot ang kamay na sabon at sinimulang nilakbay ito sa katawan ni Dylan. Napangiti si Dylan nang maramdaman muli ang buong katawan ng binata. Ilang linggo rin niyang hindi nakita ito, nahawakan, naramdaman. Sinimulang halikan ni Kaloy ang ulong bahagi ni Dylan patungo sa likuran ng kanyang tenga. Patuloy pa rin niyang sinasabon ang harapang katawan ng binata - sa dibdib, sa tiyan. sa mga braso. Hinayaan na lamang ni Dylan ang paglakbay ng kamay ni Kaloy sa kanyang katawan. Simula ngayon ay gusto niyang ipaubaya ang kanyang katawan sa binatang minamahal niya. Mula sa paghalik sa tenga ni Dylan ay marahang inikot ni Kaloy ang katawan ni Dylan upang mapaharap ito sa kanya. Napangiti si Kaloy nang makita na nakapikit si Dylan. Muli niyang hinalikan ang mga labi nito. Matamis. Malambot. Masarap. Marahan ang palitan ng mga halik ng dalawa. Naglalaban ang mga labi. Hindi rin nagtagal ay naging mapusok si Kaloy. Nilabas na niya ang kanyang dila at pinasok sa loob ng bibig ni Dylan. Ineespada ang dila ng kapareha. Hindi na rin nagpatumpik-tumpik pa si Dylan at sinagot na rin ang ginagawa ni Kaloy.

Naglakbay na rin ang mga kamay ni Dylan sa katawan ni Kaloy. Umangkla ang isa niyang kamay sa batok ng binata habang ang isa naman ay hinihimas ang braso ng nobyo. "Uhmmmm!" impit na ungol ni Kaloy habang patuloy pa rin ang paghalik sa labi ni Dylan. Kinuha ni Kaloy ang tabo sa timba at nagbuhos sa kanilang mga katawan. Hindi man lang nila naramdaman ang lamig ng tubig. Pareho silang nag-iinit. Basang-basa na ang kanilang mga katawan. Hinawakan ni Kaloy ang bewang ni Dylan at inilapit ang katawan nito sa kanyang katawan. Dahil sa sabon ay naging madulas ang pagkikiskisan ng kanilang mga katawan. Mainit. Nakakakiliti. "Uggghhh!" ungol ni Dylan. Ramdam ni Dylan ang pagkabuhay ng kanyang alaga pati na rin ang alaga ni Kaloy. Nanunusok na ito sa bandang tiyan niya. "Mahal kita.." muling sambit ni Kaloy sa binata. "Mahal rin kita.." si Dylan at sinimulan na ang pagromansa sa katawan ng nobyo. Sa magkabilang-leeg. Sa dibdib. Sinipsip ang mga utong na naninigas. "Agggghh! Shit!" ungol ni Kaloy. Muling nagbuhos si Dylan ng tubig sa katawan ni Kaloy upang mabanlawan ang sabon. Nang masigurado na wala ng bula ay nagpatuloy si Dylan sa ginagawa. Mula sa utong ay bumaba pa ito sa tiyan ng binata. Naglakbay ito sa pagitan ng mga abs ng kasintahan hanggang umabot siya sa pusod nito. Ramdam na ni Dylan ang buhay na buhay na alaga ni Kaloy. Tumatama na kasi ito sa kanyang baba, leeg at dibdib. Mula sa pusod ay naglakbay ang kanyang dila sa bulbol ni Kaloy. Medyo makapal ito. Binasa niya ito ng kanyang laway. Hindi rin pinalagpas ni Dylan ang mga singit ni Kaloy. Sinimsim rin ni Dylan ang magkabilang singit ng binata. "Ohhhhh! Fuuuuuhhck shiiiiit!" hindi mapigilang ungol ni Kaloy. Nakakakiliti. Nakakakuryente.

Tuluyan nang lumuhod si Dylan sa basang sahig ng banyo. Gusto niyang pagsilbihan si Kaloy. Babawi siya sa binata. Alam naman niyang siya ang unang sumuko sa kanilang dalawa. May rason man ay hindi pa rin niya maaalis na siya ang unang bumitaw. Babawi siya kay Kaloy sa oras na iyon. Magsisimula silang muli. Hinawakan na ni Dylan ang katawan ng galit na galit na batuta ni Kaloy. Lagpas sa kanyang palad ang ulo nito. Sinimulan niyang dilaan ang butas sa ulo ng alaga ni Kaloy. "Aggggghh!" ungol ni Kaloy nang maramdaman na niya ang pagdampi ng dila sa sensitibong parte ng kanyang alaga. Ramdam niya ang pagdila ni Dylan sa ulong parte ng kanyang armas. "Ohhhhh! Sige paaaahhh!" hiling ni Kaloy. Sinubo na ni Dylan ang nangingintab na ulo nito. Sinipsip. Nilaro ng dila sa loob ng kanyang bibig. Napahawak na si Dylan sa hita ni Kaloy at unti-unting isinubo ang kahabaan ni Kaloy. Marahan. Hanggang maabot niya ang dulo. Tumama na sa kanyang mukha ang balumbon ng buhok ni Kaloy. Nanatili si Dylan ng mahigit isang minuto at muling iniluwa ang kahabaan ni Kaloy. Hindi pa niya nalalabas lahat ay muli niya itong sinipsip papasok sa kanyang lalamunan. "Ang galing moooohhh, Dy!" puri ni Kaloy nang maramdaman ang ginagawa ni Dylan. Naglabas-masok na ang kahabaan ni Kaloy sa bibig ni Dylan. Pasipsip. May dila. Pahigop. Umaabot sa lalamunan. Minsan nabibilaukan. Pero kinakaya. Napasabunot na si Kaloy sa buhok ni Dylan. "Ohhhhh! Putaahhhhng-inaaahhhh!" ungol ni Kaloy. Labas-masok. Labas-masok. Labas. Pasok. Labas. Pasok. Paiba-iba ang ritmong ginagawa ni Dylan. "Baka labasan ako.." pigil ni Kaloy sa kasintahan.

Inalalayan ni Kaloy patayo si Dylan. Medyo nangalay ang mga binti ni Dylan sa kanyang pag-luhod. Muling nagbuhos si Kaloy ng tubig sa kanilang mga katawan. Muling inabot ni Kaloy ang sabon at pinahid ito sa pagitan ng pwetan ni Dylan. Masikip dahil sa magkabilang pisngi nito. Tinukso-tukso ng mga daliri ni Kaloy ang butas ni Dylan. Nakikiliti si Dylan sa ginagawa ni Kaloy. "Uhmmmm!" impit ni Dylan. Minsan pa ay marahan na sinusundot-sundot ito ni Kaloy. Pinapasok ang dulo ng kanyang daliri sa bukana ng butas ni Dylan. "Agggghhh!" ungol ni Dylan na napapapikit pa. Masikip. Mainit. Isang daliri ang unang pumasok sa kalooban ni Dylan. Tinatantya kung kakayanin ni Dylan si Kaloy. "Gusto mo ba?" tanong ni Kaloy sa kapareha. Minulat ni Dylan ang kanyang mga mata at nasilayan ang seryosong mukha ni Kaloy. Tumutulo pa ang ilang butil sa mukha nito. Ngumiti siya. Tumango. Muling nilapat ni Kaloy ang kanyang mga labi sa labi ng nobyo. "Mahal kita.." ulit ni Kaloy sabay tutok na sa kanyang katigasan sa butas ni Dylan. Medyo tumuwad si Dylan at sumandal sa pader ng banyo. Kumadyot ang bewang ni Kaloy. Dahil sa katigasan ng alaga ni Kaloy at dulas ng butas ni Dylan ay tuloy-tuloy ang pagpasok ni Kaloy sa kalooban ni Dylan. "Ahhhhhh! Shiiiiit!" ungol ni Dylan. Masikip. Madulas. Mainit. Ramdam ito ni Kaloy. Nanatili muna si Kaloy sa kalooban ni Dylan. Nirerelax ang butas. Sinasanay bago kadyutin. "Sige naaaaahh!" sabi ni Dylan sa binatang nasa kanyang likuran. Humawak si Kaloy sa bewang ni Dylan at sinimulang araruhin ang butas nito. Mabagal sa mga unang kadyot. Labas. Pasok. Labas. Pasok. Labas-masok. Labas-masok. Bumibilis na ang ginagawang pagkadyot ni Kaloy. "Aggggghhhh!" sabay na ungol ni Kaloy at Dylan. "Ang saraaaahhhp!" puri ni Kaloy sa sarap na nararamdaman nito. Mas bumilis ang pagbayo ni Kaloy. Labas-pasok. Labas-pasok. Inabot ni Kaloy ang mukha ni Dylan at pilit na hinahalikan - sa tenga, sa batok. "Aggggh! Argggh! Arrrggghh!" sunud-sunod na ungol ni Dylan habang ramdam niya ang paghati ng kanyang butas. "Malapit na ako!" sabi ni Kaloy sa kapareha. Kahit na hindi hinahawakan ni Dylan ay may tumutulong likido sa butas ng alaga ni Dylan. "Sige laaaaahhhhng!" ungol ni Dylan. Tanda na pinapayagan na niya na magpaputok ang kasintahan. Labas-masok. Labas-masok. Labas-masok. "Aggghhh! Ayan na akooooohh!" ungol ni Kaloy. Hindi na rin naiwasan hawakan ni Dylan ang sariling ari at kanyang itong sinalsal. Nakakakiliti. Hindi na rin makapigil si Dylan at ilang taas-baba pa ay sumabog na rin ang kanyang katas. Tumalsik ang limang putok ng kanyang sariwang katas sa pader ng banyo. Ramdam ni Kaloy ang pagpintig ng kalooban ni Dylan kung kaya ay pumutok na rin siya sa kalooban ni Dylan. "Ayan na ako! Ayan naaahhhhh!" ungol ni Kaloy sabay hugot sa butas ni Dylan. Isa. Dalawa. Tatlo. Apat. Lima. Anim. Pitong putok. Sunud-sunod. "Aggggghh!" ungol pa ni Kaloy. Nanatili si Kaloy sa likuran ni Dylan ng ilang minuto. Nanlalambot ang kanilang mga tuhod. Habol ang hininga. Kumalat ang sariwang katas ni Kaloy sa likuran, pisngi ng pwetan ni Dylan. "Happy New Year.." natatawang sabi ni Dylan sa kasintahan.  Muling nagbuhos ang dalawa at tinapos ang pagligo. Magkatabing natulog ang dalawa sa kama. Sabay nilang sasalubungin ang bagong taon na magkasama. "Mahal kita, Dylan.." si Kaloy sabay hawak sa palad ng katabi. "Mahal rin kita, Kaloy.." sagot ni Dylan sa kasintahan.

Katulad noong Pasko ay buong-araw bukas ang kulungan para sa mga bisita ng mga preso ngayong Bagong Taon. Marami-rami rin ang kapamilyang bumisita sa mga preso. "Navarro, may bisita ka.." sabi ng bantay kay Dylan. Agad naman bumangon si Dylan sa kanyang kinahihigaan. Tulog pa si Kaloy sa kanyang tabi. "Salamat, chief!" sabi ni Dylan sa pulis na nagbabantay sa kanyang selda. Matapos maghilamos ay tumungo na siya sa visiting area. Naruon ang kanyang nanay at dalawang kapatid na babae. "Ma, Ate!" bati ni Dylan sa kapamilya. "Anak! Kamusta ka?" agad na tanong ng kanyang in. "Okay na ako, Ma!" sagot ni Dylan sabay upo na sa mesa na nakalaan sa kanyang pamilya. Maraming dala ang pamilya ni Dylan. Limang ulam, cake, mga prutas at softdrinks. "Si Papa? Kasama niyo?" muling tanong ni Dylan sa ina at mga kapatid. Ngumiti lamang ang mga ito. "Okay lang yun.." sabi ni Dylan sa kapamilya. Alam niyang may tampo pa rin ang ama niya dahil nadungisan ang kanilang pangalan. Ayaw rin naman niya ipakita ang kanyang pagkalungkot sa kanyang ina. Sinandukan niya ng pagkain ang plato ng ina nang magulat siya nang may tumawag sa kanyang pangalan mula sa kanyang likuran. "Dylan, anak.." pamilyar na boses ng lalaki. Lumundag ang kanyang puso. Alam niya na boses ng kanyang tatay yun. "Pa!" sigaw ni Dylan sabay lingon sa kanyang likuran. Agad niyang sinalubong ng yakap ang ama. "Pa, I'm sorry!" si Dylan. Matagal rin niyang hindi nakita ang ama. Simula nang hulihin siya, kinulong, hinatulan ay hindi nagpakita ang ama. Ni anino wala. "Pa, I'm sorry!" umiiyak na sabi ni Dylan. "Anak, ako ang dapat magsorry sa iyo. Pinabayaan kita!" humingi ng dispensa ang tatay ni Dylan. Matagal na yakapan ang nangyari sa pagitan ng mag-ama. Masaya naman na pinapanuod ng ina at mga kapatid ni Dylan ang dalawa.

Masayang pinagsaluhan ng pamilya ni Dylan ang mga dalang handa. "Dy, dalawang linggo na lang at makakalaya ka na.." balita ng kanyang ate sa kapatid. "Sabi ng abogado, inaayos na lang ang mga papeles at makakaalis ka na dito.." dagdag pa ni Dylan. Napangiti na lamang si Dylan ngunit sa kanyang kalooban ay nalulungkot siya. Iniisip niya na muling magkakahiwalay sila ni Kaloy. Kakaayos lamang nila at heto at muli niyang iiwan ang kasintahan. "Ipapaayos ko na ang kwarto mo, anak.." excited na sabi ng mama ni Dylan. Tumango lamang si Dylan. Masaya siya dahil makakalaya na siya. Malilinis na ang pangalan ng pamilya niya. Ngunit hindi pa rin maalis sa isip ni Dylan ang nobyo. Paano na si Kaloy? Paano na kung wala na naman siya sa kanyang tabi? Mga tanong na umaalingawngaw sa isipan ni Dylan. "Happy New Year po.." bati ng lalaki sa pamilya ni Dylan...

Susundan..