Sibakan Sa Selda part 17

Nagsimula nang sumilip ang araw nang matapos ni Kaloy ang bagong kanta na kanyang sinulat para sa nobyo. Naisip ni Kaloy na ito na lamang ang huling ihahandog niya kay Dylan bago niya tanggapin ang naging desisyon nito. Na matatapos na ang kanilang relasyon. Biglang may yumakap sa kanya mula sa kanyang likuran. "Dy.." ang nasambit ni Kaloy ngunit agad niyang binawi nang makita ang nakangiting mukha ni Gino. "Kaloy, I love you.." sambit ni Gino sabay halik sa pisngi ni Kaloy. Ngumiti lamang si Kaloy at tumayo mula sa kanyang kinauupuan. "Maghahanda na ako.." paalam ni Kaloy kay Gino. Ngayong araw na kasi ang outreach na kanilang pinaghahandaan ilang linggo na.

--------

"Ready ka na ba para mamaya?" tanong ni Tikboy sa bagong paligo na si Kaloy. Ngumiti lamang ito sa tanong ng kaselda. Dumako ang kanyang tingin sa higaan ni Dylan. Wala na itong sapin. Bakante na. Maari nang punan ng ibang preso. Nabalitaan niya kay Erwin na inilipat na si Dylan sa ibang selda. Sa selda ng mga mayayaman at ng mga may kapangyarihan. "Kaloy, pinabibigay ni Bro. Gino. Ito daw suotin mo para mamaya.." si Erwin sabay abot ng isang paper bag. Laman nito ay bagong polong asul. "Ay. Sana all talaga.." banggit ni Tikboy. Ngunit binatukan ito ni Erwin. "Sana all nagdyodyodorant.." pang-aalaska ni Erwin sa kaselda. Napakamot na lamang si Tikboy. Bumaling si Erwin kay Kaloy. "Kaloy, wala ka bang ipapabigay kay Dylan?" tanong ni Erwin dahil ihahatid nito ang mga natirang gamit ng dating kaselda. Walang sagot si Kaloy. Ngumiti lamang ito at ipinagpatuloy ang ginagawang pag-bihis.

Hindi na ikinwento ni Erwin ang nangyari kagabi kay Kaloy. Tiyak na susugod kasi ito sa clinic at baka mag-eskandalo pa. Baka kasi mabartolina pa ito at hindi makapag-perform mamaya sa outreach program. Dumiretso na si Erwin sa clinic kung saan nagpapahinga ang nabugbog na si Dylan. May pasa sa kanyang mata at hiwa sa bandang labi. Marahang sumilip si Erwin sa kama ng kaibigan. Tulog pa ito. "Doc, kamusta si Dylan?" tanong ni Erwin sa doktor na naka-assign sa araw na iyon. "Normal naman ang vitals ni Navarro. Baka pagod lang ang katawan kaya hanggang ngayon hindi pa gumigising.." sagot naman ng batang doktor. "Ay dok. Parang hindi ko na nakikita si Doc Enrico dito?" usisa ni Erwin. "Nako! Ang huling balita ko hindi na yata babalik yun dito.." sagot nito. Bumalik sa alaala ni Erwin ang pinaggagawa ni Doc Enrico sa kanya.

Flashback.

"Anong nangyari diyan?" tanong ni Doc Enrico kay Boyong pagkapasok nito sa clinic ng kulungan. Bitbit ni Boyong sa kanyang bisig ang walang malay na si Erwin matapos mahimatay ito habang pinapaliguan niya ang bagitong preso. Tatlong burat ba naman ang marahas na pumasok sa looban nino man ay panigurado mawawalan talaga ng malay. Lalo na sa payat na katawan ni Erwin. "Ah eh. Nawalan ng malay dok. Nasa birthday kame kanina ni Chip Marquez. Tapos, nung nasa banyo pa ito, ayun nakarinig kame ng kalabog. Bumagsak na pala si Erwin.." pagsisinungaling ni Boyong. "Sige, salamat Boyong. Ihiga mo na yan sa kama at ako na ang bahala sa kanya.." utos ng doktor sa preso. Inihiga ni Boyong ang kawawang kaselda. Wala pang isang buwan ay nakatikim na ng bagsik ng kulungang ito. Nakayukong lumisan si Boyong sa clinic.

Nagising si Erwin dahil sa lamig na kanyang nararamdaman. Papungay-pungay niyang binuksan ang kanyang namimigat na mata. Nakataas ang dalawa niyang braso at nakaposas ito sa metal ng kama. Pinakiramdaman niya rin ang kanyang dalawang binti. Nakabukaka ito at nakaposas rin. Agad niyang tiningnan kung nasaan siya. Maputi ang pader. Maputi ang kurtina pati na rin ang kamang kinahihigaan nya. Naka-hospital gown lamang siya sa oras na iyon. Wala nang iba. May nakabusal na naman na parang bola sa kanyang bibig. Hindi siya makasigaw ng tulong. May naririnig siyang naliligo sa likod ng isang pinto sa kwartong iyon. Kailangan niyang makatakas. Pero paano? Nakaposas lahat ng extremities niya. Natapos ang pagbuhos ng tubig mula sa kabilang pinto. Marahang bumukas ang parang banyo sa kwartong iyon. Bumungad kay Erwin ang isang nakapang-duktor na lalaki. "Magandang gabi, iho.." bati ng matangkad na lalaki. Moreno. Katamtaman ang pangangatawan pero mukhang tigasin rin ito. "Arggghh!" hindi makasagot ng maayos si Erwin dahil sa bolang nakasapal sa kanyang bibig.

Isang sampal ang lumanding sa mukha ni Erwin. Namanhid bigla ang kanyang pisngi. "Gusto mo na ba agad matapos ang paghihirap mo?" tanong ng lalaking naka-coat. Hindi na sumagot si Erwin at baka saktan lamang siya ng lalaki. Ngumiti ang lalaki. "Ayan buti mabilis kang makaintindi.." sabi ni Enrico sa kanyang pasyente. Kinuha ni Enrico ang gunting mula sa kanyang drawer. Nanlaki ang mata ni Erwin at nagtaka siya kung bakit kumuha ang lalaki ng gunting. Pinadaan ni Enrico ang metal na gunting sa mukha ni Erwin pababa sa leeg papunta sa dibdib. Binutas niya ang suot na gown ng kanyang pasyente. Dahan-dahan niyang ginupit ang suot na hospital gown ni Erwin. Lumantad tuloy sa doktor ang payat na pangangatawan ng preso. "Tsk. Makapal na yang buhok mo.." sabi ng doktor sabay nguso sa kanyang bulbol. Medyo umaalpas si Erwin ngunit bigla siyang tumahimik nang makita niya ang hawak na shave ng doktor. Sinimulan niyang ahitin ang makapal na bulbol ng preso. Ilang minuto rin iyon hanggang kuminis na ang harapan ni Erwin. Makinis na makinis.

Marahang binaba ni Enrico ang kanyang siper. Inilabas ang malambot pa nitong pag-aari. Nagulat si Erwin nang itinapat ng lalaki ang alaga nito sa kanyang mukha. Biglang sumirit ang ihi ng doktor diretso sa kanyang mukha. Madilaw iyon. "Arggggghhh!" alpas ni Erwin sa kanyang sinasapit. Napuno ng ihi ang kanyang mukha na minsan pa ay pumapasok sa kanyang bibig. Wala siyang magawa kundi malunok ito. Ngiting demonyo ang nakikita ni Erwin sa mukha ng lalaki. Natapos ang pagpapaligo sa kanya ng mapanghing ihi. Nagsimulang salsalin ng doktor ang kanyang malambot na ari. Nililibog ang sarili habang minamasdan ang kawawang preso. Kinuha ni Enrico ang susi ng mga posas. Sinusian niya ang isang binti ng preso at pinosas muli kung saan nakaposas ang isang kamay nito. "Arrrrghhh!!" pagaalpas ni Erwin. Bahagyang lumantad sa doktor ang namamasa pang butas ng preso. Isinunod niya ang isa pang binti ni Erwin. Kitang-kita na ni Enrico ang butas ng pasyente. May mga natira pang tamod mula sa mga gumalaw sa kanya kagabi. Ngumiti ang doktor at kinuha ang isang parang batuta. Kinakabahan na si Erwin kung ano ang gagawin ng lalaki sa batutang iyon. Naglabas ng condom at lubricant ang doktor. "Alam mo ba kung para saan ito?" tanong nito sa pasyente. Naluluha na si Erwin sa kanyang dinaranas.

"Argggghhh!" sagot ni Erwin. Dahil sa nainis ang lalaki ay walang kahabog-habog na ipinasok ang dulo sa nakaluwang butas ni Erwin. Kahit na napaluwag na ito kanina ay may sakit pa rin naramdaman si Erwin dahil mas malaki ito kaysa sa normal na titi. "Arggggg!" impit sa sakit ni Erwin. Lalong nagpalibog kay Enrico na marinig ang hiyaw ng binata. Kasabay ng kanyang pagsalsal ay ang paglabas masok ng batuta sa butas ng pasyente. "Argggggh!" humihiyaw sa sakit si Erwin kapag nararamdaman niyang winawarak ang kanyang butas. Napapikit na ang doktor. Mas bumilis na ang paglabas-masok ng batuta sa butas ng preso. "Ahhhhh!!" ungol ni Enrico. Ramdam na niya na malapit na siyang labasan. "Arrrgggggg!!" si Erwin na nakakagat na ang bola sa bibig. Lalo kasing lumalalim ang pagpasok ng batuta sa kanyang lagusan. May dugong umaagos na sa butas ni Erwin.  "Ayan na ako! Ayan na akooo!!" ungol ni Enrico sabay putok ng kanyang sariwang tamod sa katawan ng preso. Mainit na likido ang kumalat sa bagong ahit na harapan ni Erwin. "Putang ina! Ang sarap!" sabi ng lalaki bago ito pumasok muli sa banyo. Naiwan pa rin nakaposas si Erwin sa kama. Umaagos ang sariwang dugo mula sa kanyang puwitan. Kita ni Erwin ang ginamit na batuta. May dugo rin iyon. Walang magawa si Erwin kundi umiyak na lamang sa oras na iyon.

Reality.

Hanggang ngayon ay ramdam pa rin ni Erwin ang pagsakit ng kanyang lagusan kapag dumudumi siya. Hilom na ang sugat pero ang naiwang sakit sa isip at emosyon ay naruon pa rin. "Gising na ang kaibigan mo.." sabi ng batang doktor na nagpabalik sa realidad kay Erwin. Agad niyang pinuntahan si Dylan. "Kamusta, Dy.." pag-alaalang tanong ni Erwin sa nakahigang kaibigan. "Erwin, thank you ha.." simula ni Dylan. Masakit pa rin ang sugat sa kanyang labi. "Bakit ganun, ang ganda mo pa rin kahit nabugbog ka na.." birong sabi ni Erwin. Napangiti naman si Dylan at akmang babangon na. "Dylan, dahan-dahan. Mamaya mahilo ka. Hindi kita kaya sa payat kong ito.." saad ni Erwin. Inalalayan ni Erwin ang bumabangon na kaibigan. "Kaya ko naman na. Si Kaloy, kamusta?" tanong ni Dylan nang makaupo na ito sa kama. "Ayun mukhang namimiss ka. Nakatulala sa kama mo eh.." si Erwin habang hinahanda ang almusal ni Dylan. "Kaya mo ba makasama mamaya sa program? Kung hindi, huwag ka na muna sumama mamaya.." alalang sabi ng kaibigan. "Kaya ko naman. Don't you worry.." pangiting sabi ni Dylan.

Isang oras pa ang inilagi ni Dylan sa clinic na iyon kasama ni Erwin. "Orientation na sa activity area. Makakasama ba kayo?" si Tikboy nang tawagin niya ang mga kaselda. "Of course. Kame pa ba?" si Erwin ang sumagot. Alas-otso na ng umaga nang magsimula ang orientation ng mga preso para sa outreach program. Pili lamang ang mga naruon pero halos senior citizen ang mga sinama nila. "Inaasahan po namin na kumilos po tayo ng ayos mamaya sa program. Darating po si Mayor Feliciano upang handugan tayo ng mga regalo para sa nalalapit na Kapaskuhan.." si Gino ang nagsasalita sa harapan. Nagsipalakpakan naman ang mga preso. Hinahanap naman ni Dylan si Kaloy sa tumpok ngunit hindi niya ito makita. "Magbibigay po ako ng number sa inyo at mamaya ipapareha kayo sa mga volunteers mula sa labas. Maging mabait po tayo.." bilin ni Gino sa mga preso. "Nasaan si Kaloy?" si Dylan kay Tikboy. "Baka nagprapractice sa chapel.." sagot ni Tikboy. "Sana nga. Sana okay siya. Sana naintindihan niya kung bakit niya nagawa iyon. Sana maging masaya siya.." sa isip ni Dylan.

Pasado alas-diyes na nang sabihan sila na dumating na ang mga tiga-labas. Agad silang nagsilipan mula sa rehas na bintana ng activity area. Halos kalalakihan ang mga dayo na nagsisibabaan mula sa shuttle. Agad na pumukaw sa atensyon ni Dylan ang isang mestisong lalaki. Kalbo rin ito. Matangkad. May tattoo sa braso. Nakikita niya rito si Kaloy. Tumingala ito mula sa kinatatayuan nito. Medyo namula si Dylan nang magkasalubong ang kanilang mga tingin. Ngunit natigil ang kanilang titigan nang may biglang umangklang na babae sa braso nito. Medyo natawa siya sa kanyang reaksyon. "Ano to, college?" sabi niya sa kanyang isip. "Dy, puro lalaki ang mga bisita. Nakita mo ba yun?" si Erwin na medyo kinikilig sa mga bisita. "Mukhang mayayayaman.." si Tikboy. Umirap naman si Erwin sa kaselda, "Natural, mayayaman ang mga yan. May mahirap bang mamimigay ng regalo sa kulungan?" "Luh! Galit na galit lang, Win?" nakakalokong sagot ni Tikboy. Pinulong na sila ng grupo ni Gino upang maghanda. Ngunit wala pa rin ni anino ni Kaloy ang nasusulyapan ni Dylan. "Nasan na kaya ito?" tanong sa isipan ni Dylan.

Matapos i-welcome ni Chief Raymundo ang mga bisita ay nagtungo na sila sa basketball court kung saan inayusan ito ng mga tent at electric fan. May mga mesa rin at munting entablado. Nakapila silang lumabas ng activity area. Mga trenta siguro silang naruon. "Maligayang pag-dating kagalang-galang na Mayor Feliciano at sa inyo mga panauhin.." sabay-sabay nilang pag-bati sa mga bisita. "Maraming salamat, mga inmates. Maari na kayong lumapit sa inyong mga kapareha.." sabi ni Gino sa harapan. Mabilis na nahanap ni Dylan ang kanyang kapareha. Mas matangkad siya rito ng kaunti. Moreno ang balat. Parehas lang sila ng hubog ng katawan. Gwapo naman ito. Pero may mga mas gwapo sa mga kasama nito. Lalo na ang lalaking nakita niya kanina. Parang Kaloy talaga ang karisma nito. Seryoso palagi ang mukha pero malakas ang sex appeal lalo na kung ngumingiti. Kasama nito ngayon ang isang matandang preso. "Hello po.." bati ng binata na naka-assign sa kanya. Nginitian niya lamang ito. Napansin niya na parang kakaiba ang tingin ng binatang ito sa kanyang mukha. Sinusuri siguro ang pasa at sugat nito.

"Kamusta po? Jude nga po pala.." pakilala ng binata sa kanya. "Dylan.." sagot naman niya sabay shake hands. Nagsimulang mag-tanong si Jude sa kanyang buhay at karanasan dito sa kulungan. "Actually, bagong pasok lang ako rito. Wala pang isang taon.." panimula ni Dylan. "Mahirap talaga ang makulong, kaya ikaw mag-aral kang mabuti.." dagdag pa nito. Tumango ang kausap. "Ikaw, magkwento ka naman.." si Dylan naman ang nagtanong. "1st year, Maritime po ako. Mga schoolmates ko po sila. Niyaya po kame ng mommy ng isa kong kaklase. Since hindi ko pa nararanasan ang tulad nito ay sumama na rin po ako.." kwento ni Jude. "Ahh, so kilala mo silang lahat?" tanong muli ni Dylan. "Opo. Bakit po?" pabalik na tanong ni Jude. "Wala naman. Sino yung babaeng chinita?" si Dylan sabay nguso sa babae. "Si Amanda po iyan.." sagot naman ni Jude. "E sino yung kalbo?" pag-iiba ni Dylan. Sabay napatingin si Dylan at Jude kung nasaan nakapwesto ang kalbo. Abala ito sa pagaasiste sa matandang preso. "Si Ace po yan. Masungit pero mabait.." sagot ni Jude. Mukhang narinig ni Ace na siya ang topic ng dalawa kung kaya napatingin ito sa pwesto nila.

Agad na namula si Dylan nang mapansin na nakatitig na naman ang lalaki sa kanya. Gwapo ito sa malayo pero mas gwapo ito sa malapitan. Seryoso pa rin ang mukha nito. Nakatitig pa rin ito sa gawi nila ni Jude. Napalunok si Dylan at biglang tinanong si Jude, "May girlfriend ka na?" Dahil hindi rin mapakali si Jude kung bakit nakatingin sa kanya si Ace ay napasagot siyang, "Girlfriend wala. Boyfriend meron.." si Jude sabay napatingin siya kung nasaan si Mac. Biglang natigilan silang dalawa. Nagulat si Dylan nang madulas ang kausap sa kanyang sekswalidad. Napalingon si Dylan kay Jude na ngayon ay nakatakip sa kanyang bibig. Natawa siya sa namumulang pisngi ng kausap. "Sos! Ano ka ba? Ayos lang yun.." pag-damay ni Dylan sa bata. Hindi pa rin makaimik si Jude sa kakahiyan. "Nandito ba siya?" birong panunukso ni Dylan sa bagong kaibigan. Nginuso ni Jude ang isang may itsura rin na binata. Mestiso. Hindi katangkaran pero sakto na para kay Jude. "In fairness, gwapo.." casual na sabi ni Dylan. Ganun kasi sila mag-usap ng best friend niyang si Lester nung college. Bumibigay kapag nagbibigay sila ng opinyon sa mga lalaking nakikita. Biglang natawa ang katabi nito.

"Kuya Dylan, may boyfriend ka rin po ba?" tanong ni Jude sa katabi. Doon narealize ni Dylan na medyo lumambot siya sa harapan ni Jude. Nabuking rin siya nito. Upang maging komportable ang kausap ay naging totoo ito sa kanyang sagot. Tumango si Dylan. "Inmate rin po ba sya?" si Jude na para bang naexcite. "Oo. Hulaan mo kung sino?" hamon ni Dylan kay Jude. Panigurado hindi niya makikita dahil wala naman si Kaloy dun. Nang biglang bumagal ang kanyang mundo nang makita niya ang kanyang nobyo o dating nobyo. Kumislap ang kanyang mga mata sa namasdan. Nakabihis ang loko. Lalong lumabas ang pagkamakisig at kagwapuhan nito sa kanyang ayos. Mukhang mabango kahit tadtad ng tattoo ang braso nito. Dinagdagan pa ng karisma dahil sa bitbit na gitara. Napalunok si Dylan. Gusto sana niyang hulihin ang mga tingin ni Kaloy pero ni minsan hindi ito tumingin sa pwesto niya. "Kuya, suko na ako.." si Jude. Napangiti ng matamis si Dylan at lumapit kay Jude. "Ayun, nasa harapan.." bulong ni Dylan na may pagmamayabang. "Seryoso?" kumpirma ni Jude dahil ang mala-modelong iyon ay isa rin palang preso.

Nagsimulang ayusin ni Kaloy sa harapan ang mga wirings ng kanyang gitara para sa performance nito. Nang biglang nanikip ang kanyang puso sa paglapit ni Gino sa kanyang nobyo. O dating nobyo. Hindi niya kayang panuorin ang dalawa sa kanyang harapan. Napapikit siya. Ayaw niyang mapaluha sa harapan ng bisita. Muli niyang inalala ang dahilan kung bakit niya pinalaya si Kaloy. Matutulungan ni Gino si Kaloy. Ang kaninang kislap sa kanyang mga mata ay naglaho. Ang mga matatamis na ngiti ay napalitan ng pait. Napatanong siya kay Jude. "Jude, gaano mo kamahal si Mac?" seryosong tanong ni Dylan sa katabi. "Mahal na mahal po.." mabilis na sagot nito ni Jude. Ramdam ni Dylan ang emosyon ng bagong kaibigan para sa nobyo nito. "Hanggang saan ang kaya mong ibigay.." dagdag na tanong ni Dylan. Hindi nakasagot si Jude. Alam sa sarili ni Dylan na mahirap ang kanyang tanong lalo na sa edad ni Jude. "Masarap mag-mahal. Lalo na kung sa tamang tao mo iyon mararamdaman. Kasi ako, kaya kong ipagpalit ang kalayaan ko, ang kasiyahan ko para sa taong mahal ko. Di bale na ako iyong masaktan, mahirapan. Basta alam kong okay siya, magiging okay siya.." litanya ni Dylan. Napatingin lamang si Jude sa katabi. Pinagmamasdan ang kanyang mukha.

"Kuya, a-ayos ka lang ba?" alalang tanong ni Jude sa bagong kaibigan. Ngumiti lamang si Dylan. Hindi na matamis. Parang pilit na lamang. Nang biglang lumapit ang lalaking kalbo sa kanilang pwesto. "Jude, pwede ba tayong mag-usap?" tanong ni Ace. Tumingin si Jude kay Dylan upang humingi ng permiso na iwan siya. "Sige lang.." si Dylan sa dalawa. Naiwan siya magisa sa upuan. Pinapanuod sina Gino at Kaloy sa kanilang ginagawa. Minsan ay bumbulong-bulong pa si Gino na nagpapangiti kay Kaloy. Napahinga ng malalim si Dylan. Malalim na malalim. Gusto niyang ibuga ang kanina pang rason na paninikip ng kanyang dibdib. Ngunit bigo pa rin siya. Masikip pa rin ang kanyang dibdib. Nang biglang tumabi sa kanya si Von. "Kamusta?" bati nito. "Okay lang.." si Dylan sabay ng mapaklang ngiti. "Oh anong nangyari dyan?" si Von sabay hawak sa mukha ng dating nobyo. "Binugbog ka ba nila dito?" dagdag na tanong ni Von. May galit na sa tono nito. "Shhh! Okay lang ako.." si Dylan sabay hawak sa braso ni Von.

"Ready ka na?" tanong ni Gino kay Kaloy nang matapos maayos ang mga wires para sa gitara. Tumango si Kaloy at napatingin sa mga nanunuod sa kanya. Nang biglang mapadako ang kanyang tingin sa pwesto ni Dylan. Nakita niya na nakahawak na naman sa mukha ni Dylan ang bisita nitong lalaki noon. Napailing na lamang si Kaloy. Tama yata si Gino, kailangan na niyang kalimutan ang dating nobyo. "Kaloy?" ulit ni Gino. Tumango si Kaloy. "Mayor, friends, guests. I would like to present to you one of our talented inmates here in San Luis, Kaloy!" pakilala ni Gino sa binata. Nagsipalakpakan naman ang lahat. Maliban lamang kay Dylan. "Magandang araw po sa inyong lahat.." simula ni Kaloy. Nakangiti ito. "Pagpasensyahan niyo na po itong handog ko. Mabilisan ko lang po ito naisulat at nagawan ng tono. Pero sana po magustuhan niyo.." dagdag ni Kaloy bago simulan patugtugin ang gitara.

Kaya namang makayanan kahit pa na nahihirapan
Kahit lungkot, dumaraan 'pag natuyo na ang luha
Parang nahipan ang 'yong kandila
Init ay wala

Hindi ba pangako mo nu'ng una, tiwala'y iingatan?
Baka naman, sa susunod na habang-buhay, ha-ay na lang

Bawat linya ng kanta ni Kaloy ay tumatagos sa dibdib ni Dylan. Sapol ng bawat salita ang kanyang puso. Parang pana ang sakit. Malalim ang sugat na gumuguhit. Napahinga ng malalim si Dylan dahil lalong sumisikip ang kanyang dibdib. Nahihirapan siyang huminga. Unti-unting namumuo ang luha sa kanyang mga mata. Napatingin muli si Dylan sa harapan kung nasaan si Kaloy. Sa unang pagkakataon ay nagkasalubong ang kanilang mga mata. Na tila ba na parang sila lamang ang naruon. Na sila lamang dalawa. Walang humahadlang sa kanilang pag-iibigan. Patuloy pa rin ang pagkanta ni Kaloy ngunit kay Dylan lamang siya nakatingin. Ang mukha lamang nito ang kanyang nakikita. 

'Di talaga inasahang magkagulo't magkagulatan
Tahanang pinagpaguran, sa'n na napunta?

Hindi ba pangako mo nu'ng una, tiwala'y iingatan?
Baka naman, sa susunod na habang-buhay, ha-ay
Hindi ba pangako mo nu'ng una, tiwala'y iingatan?
Baka…

Kasabay ng huling tugtog ng kanyang gitara ay nagsalita si Kaloy sa harapan. "Para sa iyo, hindi ako takot magmahal sa totoo lang. Natatakot ako sa katotohanan na baka makita ko ulit ang sarili ko na umiiyak gabi-gabi. Sirang-sira. Durog na durog. At lugmok nang dahil na naman sa taong papasayahin ako sa umpisa. Sasanayin akong kasama siya. Tapos, iiwan lang rin ako sa dulo.." mahabang litanya ni Kaloy bago tapusin ang kanta. Nakatingin pa rin ito kay Dylan. Medyo naluluha na ngunit nakangiti pa rin. "Mahal na mahal kita. Pero ang sakit sakit na.." huling sabi ni Kaloy bago ito umalis sa harapan ng entablado. Napatayo si Dylan sa kanyang kinauupuan. Akmang hahabulin sana ang dating kasintahan. Ngunit may kamay na pumigil sa kanyang pag-alis sa kanyang kinatatayuan. Napatingin siya sa kanyang kamay. Hawak-hawak ito ni Von.


Susundan.

©Lyrics are from "Sa Susunod na Habang Buhay" of Ben & Ben